Jeffrey Koopman | vrijdag 20 Nov 2015, 18:00

Een jaar kan niet voorbij gaan zonder Call of Duty. Is het Treyarch gelukt om de fans tevreden te houden?

Dit jaar was het weer de beurt aan Treyarch om een nieuwe Call of Duty te ontwikkelen. Een lastige taak, omdat voorgaande delen vele gamers flink teleurgesteld heeft. Call of Duty maakte niet meer de indruk die het vroeger wel maakte. Ik en vele met mij waren een beetje Call of Duty-moe geworden. Maar na de aankondiging van Black Ops III was ik toch weer enthousiast. Ik had vertrouwen in Treyarch, en hoopte dan ook vooral dat ze mij het oude vertrouwde Call of Duty gevoel weer terug konden geven.  Weet Call of Duty: Black Ops III dit maal wel te overtuigen? Je leest het in onze review

De singleplayer achtbaan

Grote veldslagen zijn al lang niet meer van deze tijd, en ook zeker niet van de tijd waar Black Ops III zich in afspeelt. Het verhaal speelt zich namelijk af ver in de toekomst waar we het gaan hebben over microchips, implantaten, kleine teams en het DNI systeem. Het systeem waardoor iedere soldaat met elkaar in contact staat, en van elke simpele burger een echte strijder kan maken.

Het verhaal begint klein en ontvouwt zich langzaam tot iets groots. Het verhaal is erg interessant maar wordt al snel complex en soms raak je dan de draad kwijt. De snelle gameplay hielp daar ook niet bij. Er zijn nauwelijks momenten waar je even je rust kan pakken en een strijdplan kan gaan bedenken. Het is vanaf het begin tot het eind een achtbaanrit van actie, explosie en kogels die om je oren vliegen. Ik hoopte op levels met moderne oorlogsvoering, met bijvoorbeeld drones en sneaky te werk moet gaan. Dat is namelijk iets wat Call of Duty pas echt sterk zou maken naast de totale chaos en actie.

De singleplayer geeft je zo’n ruime 8 uur aan gameplay. Na het uitspelen van de singleplayer unlock je een modus geheel in het teken van zombies genaamd “Nightmares”. Je kan het zien als een soort van 2^e singleplayer. Het verhaal is anders, maar de omgevingen zijn nog wel hetzelfde. Desalniettemin kan het erg leuk zijn om te spelen en is het net zoals de gehele campaign mogelijk om in co-op te spelen!

Multiplayer

En dan komen we aan bij de modus waar bijna iedereen Call of Duty voor koopt, de multiplayer. Nieuw in de multiplayer zijn de specialists. Met de specialists kun je buiten je class om een extra kracht geven aan je character. Dit loopt uiteen van het door muren zien tot een persoonlijk sterk wapen. Deze krachten kun je om de zoveel tijd zelf activeren. Door het op elkaar af te laten stemmen kun je met je team daar echt je voordeel uithalen.

De multiplayer is goed uitgebalanceerd. Er zijn geen wapens die enorm boven de rest uitspringen, en de maps zijn gevarieerd en goed in elkaar gezet. Ook is het nieuwe wallrunnen goed geïmplementeerd in de maps waardoor je een dynamischere omgeving creëert met meerdere routes naar een bepaald punt. Toch vinden de meeste gevechten nog steeds op de grond plaats, en je bent dan ook niet kansloos als je geen gebruik maakt van het wallrunnen of de hogere jumps. 

Buiten de specialists en het wallrunnen om is er in de multiplayer weinig vernieuwing. De vraag is alleen of Call of Duty die vernieuwing nodig heeft. De multiplayer staat als een huis en loopt weer erg soepel. Dit is wat Call of Duty is, en daar wijkt ook Treyarch niet het nieuwe deel niet vanaf.

Een nieuw tijdperk

Naast de multiplayer en de singleplayer is het inmiddels standaard dat er bij een game van Treyarch ook een zombie modus te vinden is. De modus neemt je mee naar de jaren vijftig. Er is gekozen voor één grote map die je gaandeweg steeds verder unlockt.

Je speelt deze modus met in totaal vier mensen. Door de hele map zijn er verborgen secties en wapens te vinden. Nieuw is ditmaal de kauwgomballenautomaat waar je power-ups uit krijgt, en het kunnen zijn van een beest. Het beest is te vergelijken met het beest uit de game The Darkness. Wanneer je het beest bent kun je nieuwe gedeeltes van de map vrijspelen, en met je stroomstoten bepaalde apparaten activeren. Door dit als team tactisch te gebruiken helpt dit je verder in de game.

Uiteindelijk blijft het een zombie modus waar hordes overleven en het unlocken van gebieden centraal staat, maar door de nieuwe mogelijkheden en de jaren vijftig stijl voelt het zeker als een grote stap vooruit voor deze modus. Soms was ik zelfs even vergeten dat ik nog Call of Duty aan het spelen was!

Conclusie

Treyarch is er in geslaagd met een paar kleine aanpassingen toch weer een relatief verfrissende Call of Duty neer te zetten. De game is naar mijn mening één van de betere van de afgelopen tijd. Dit is een ideaal moment om weer in te stappen wanneer je de afgelopen jaren deze serie links hebt laten liggen. De multiplayer waar het voor vele om draait is erg goed. Ik was bang dat de specialists een enorme impact zouden hebben op de gameplay, maar dat valt allemaal erg mee. Met de uitgebreide singleplayer en zombie modus daar nog bovenop hebben we een heel groot pakket tot onze beschikking dat ons nog vele uren kan boeien.