Casper Egas | maandag 16 Jan 2017, 13:43

Frank is back in Dead Rising 4! Is het net zo vermakelijk als de andere delen?

Review

Rating 7/10
User rating 0/10
  • Enorme aantallen zombies
  • Laagdrempelig
  • Leuke muziekkeuze
  • Verwijzingen naar andere games
  • Meer van hetzelfde
  • Te makkelijk
  • Eentonig

Dead Rising 3 was een ietwat onverwachte exclusieve launch title van Capcom voor de Xbox One. Het spel was redelijk, maar wist ook geen potten te breken. Toch is ook het vervolg, Dead Rising 4, voorlopig weer exclusief voor de Xbox One beschikbaar. Capcom heeft niet getracht de serie opnieuw uit te vinden en komt met dit weinig verrassende vervolg. Conservatief betekent natuurlijk niet automatisch slecht, zelfs nu het zombiethema wel erg uitgekauwd is geraakt.

Review

De held, of beter gezegd anti-held Frank West uit het origineel is terug. Er is wederom een uitbraak van het zombievirus en dit keer werkt het antiserum Zombrex niet langer. De zombies zijn sneller en slimmer dan ooit. Wat zit er precies achter deze uitbraak? Oud-leerling en lover van Frank, Vick, probeert de waarheid te achterhalen. Frank wil dit ook, maar doet dit uit een meer zelfzuchtig belang. Frank blijkt keer op keer een absolute eikel en is daarnaast zeer lomp en dom. Toch is het leuk om met dit vreemde personage te spelen, omdat het past bij de nogal vreemde en weinig serieuze stijl van het spel. Het spel is echter niet alleen maar vreemd en flauw van toon, sommige scenes hebben een ernstige en gruwelijke ondertoon. Het is een ietwat aparte mix, die niet iedereen zal bekoren, maar mij niet stoorde.

Een beetje vreemd…

De rare stijl van Dead Rising uit zich bijvoorbeeld in de muziekkeuze. Het spel speelt zich af tijdens Kerst en te midden van de enorme moordpartij is er vooral ruimte voor mooie klassieke uitvoeringen van kerstklassiekers. Ook de terugkerende totaal bizarre kostuums zijn terug. Wil je Frank in een outfit van een vrouwelijke padvinder hullen, geen probleem. Een outfit uit een klassieke Capcom-franchise? Ook prima. Er zijn zelfs verwijzingen naar een obscure game als Tech Romancer te vinden in Dead Rising 4. Het is een feest der herkenning voor fans, maar ook een bizarre gewaarwording voor wie een serieuze zombiegame verwacht.

Je neemt het in het spel op tegen enorme aantallen ondoden. Het beeld is regelmatig gevuld met tientallen, zo niet honderden zombies tegelijk. De graphics zijn verder niet opmerkelijk. Het spel lijkt erg op het vorige deel en dat is niet echt een compliment. Dead Rising 4 komt daardoor nogal gedateerd over. Helaas wordt dit beeld versterkt door de gameplay. De besturing is simpel en doeltreffend. Binnen no time hak en knal je met allerhande vreemde wapens hordes zombies overhoop. Je kunt net als in eerdere delen zelf wapens en voertuigen combineren om de sterkste en meest vreemde creaties uit te testen. Leuk, maar helaas niets nieuws.

Het is best leuk om zowel de menselijke tegenstanders als de zombies in stukken te hakken en in de redelijk grote open wereld op zoek te gaan naar vele verborgen geheimen en missies. Ook is het bijzonder om bewijzen te verzamelen met Frank. Hij is namelijk journalist en gebruikt zijn bijzondere camera om de grootste scoop te halen. Dat is de grootste motivatie van Frank; zijn eigen roem.

Hakken en zagen totdat je erbij neervalt

Jammer genoeg kan alle flair en gekkigheid het spel niet echt bijzonder maken. Het spel is namelijk te eentonig en te conservatief. Er is een gebrek aan uitdaging, waardoor de slachting al snel monotoon wordt. Er is ook niet zoals in eerdere delen een timer, noch hoef je eenmaal geredde overlevenden te begeleiden naar een veilig punt. Meestal is het spel zo makkelijk dat je zelden zult sterven. Je vecht je gewoon van A naar B, met het bizarre verhaal als drijfveer.

Niet voor iedereen

Nu ben ik misschien wel overdreven negatief, want Dead Rising 4 is echt geen slecht spel. Als je het spel in kleine sessies speelt, dan is het heerlijk licht vermaak. Verwacht je niet meer dan dat, dan kun je jezelf meer dan tien uur lang uitleven. Lekker zombies hakken in een grote speeltuin. Ik ken zat mensen die in GTA ook niets anders doen dan zich vermaken in de open wereld.

Toch vind ik het een gemiste kans. Volgens mij zat niemand te wachten op een zielloos vervolg op een toch al niet echt bekende reeks. Capcom had mijns inziens lef moeten tonen, net als ze dat nu met Resident Evil VII gedaan hebben om van deze serie een groter succes te maken. Dit lijkt meer op een laatste deel als vaarwel voor de serie. Misschien is het ook teveel van het goede voor Capcom om twee zombiefranchises tegelijk te hebben.

 

Conclusie

Dead Rising 4 is een vermakelijk, maar erg conservatief en eentonig spel. De stijl is wederom vreemd, met bizarre wapens en kostuums en een leuke muziekkeuze. Het verhaal is een totaal doorgedraaide, maar toch redelijk geslaagde mix van gekkigheid en serieuze stukken. Het is een tijdje leuk om rond te rennen en de enorme hordes zombies te vermorzelen. Het gebrek aan uitdaging en vernieuwing maakt het spel echter ook wat saai. Speel Dead Rising dus vooral in korte sessies en je hebt een leuke, maar niet uitzonderlijke titel in handen.

Reacties

Login of registreer om te reageren.