Joeri Tits | woensdag 27 Sep 2017, 20:56

Na Dishonered 2 is er nu ook Dishonored: Death of the Outsider. Is deze standalone de moeite waard?

Dishonored 2 werd vorig jaar met vreugde onthaald en was voor velen één van de beste titels van het jaar. Dat was zeker terecht. Dishonored 2 nam alle kritiekpunten uit het eerste deel onder handen en anderzijds lieten de meeste grote titels het vorig jaar gewoon afweten. Gamers kregen niet genoeg van de avonturen van Corvo & co en op fora werd zelfs geschreeuwd om een season pass. Inderdaad, zo'n melkkoe die elke grote titel tegenwoordig wel heeft en vaak te weinig kwantiteit/kwaliteit geeft voor zijn prijs. Het paradepaardje van Arkane Studios kreeg dit niet, maar in de plaats hiervan is nu wel een standalone uitgebracht. Volgens de ontwikkelaar onthult Death of the Outsider de laatste geheimen over het verhaallijn die we tot nu toe beleefd hebben. We keren dus terug naar Karnaca en de stad zal het geweten hebben!

In Dishonored 2 mochten we de straten van Karnaca onveilig maken met het duo Corvo-Emily. Deze keer beleven we het verhaal door de ogen van Billie Lurk. Nuja, door het oog van Billie Lurk. Het rechteroog van Billie Lurk is namelijk, samen met haar rechtervoorarm, vervangen door protheses. Het oog en de kunstarm worden beheerst door the Void, de “tussenwereld” gecreëerd door the Outsider. Billie Lurk heeft hierdoor wat andere powers dan degene die we kennen van Corvo en Emily.

Bruut geweld met Billie Lurk

Spelen met Billie Lurk is spelen met bruut geweld. Het personage is sterk genoeg voor de hoofdrol en je mist de eerdere protagonisten eigenlijk niet. Het verhaal start wanneer Billie haar oude mentor Daud moet helpen ontsnappen. Daud kennen we vooral van de DLC van de eerste Dishonored, waar hij het speelbare personage was. Over de rest van het verhaal ga ik niet teveel verklappen, aangezien de titel eigenlijk al genoeg informatie geeft. Je moet proberen de Outsider te doden. Het verhaal van Billie is niet bijster origineel, maar steekt wel sterk in elkaar. Het is zeker op een gelijkwaardig niveau van Dishonored 2, al waren daar wel wat meer plotwists. Omdat het game korter is dan de hoofdgames, hebben alle opdrachten rechtstreeks een effect op het hoofdverhaal en dat houdt het spannend. Ik ben wel wat ontgoocheld over het einde, zeker omdat je beseft dat dit een globale afsluiter moet zijn van de verhaallijnen uit de eerdere games.

Wat anders, maar toch hetzelfde

Met de verse krachten van Billie zou Death of the Outsider dus wat anders moeten aanvoelen dan zijn voorgangers. Al snel ontdek je de eerste nieuwe mogelijkheid. Billie kan luisteren naar de ratten. Deze geven je doorheen het game tips om je opdracht te voltooien, al proberen ze je ook gewoon vaak met een angstig bericht de stuipen op het lijf te jagen. Toch voelt alles meteen vertrouwd aan. Het is nog steeds leuk om de powers te combineren met het betere sluipwerk. De powers van Billie zijn nieuw, al kan je ze eigenlijk beter vernieuwd noemen. Met Displace kan je teleporteren en is hierdoor te vergelijken met Blink van Corvo en Far Reach van Emily. Het voordeel aan Displace is dat je de locatie naar waar je wilt getoverd worden al op voorhand kan bepalen. Dit lijkt banaal, maar zorgt hiermee voor nieuwe mogelijkheden, zowel voor aanvallen als voor de platform- en puzzelelementen. Foresight lijkt dan weer op Dark Vision. Hierbij treed je uit het lichaam van Billie om op zoek te gaan naar de locaties van vijanden, attributen of aanwijzingen. De leukste power is de nieuwe Semblance. Hierbij steel je iemands identiteit en dat kan handig zijn om bewaakte omgevingen binnen te geraken. Je eigen collega of de charmante poetsvrouw, die laat iedereen toch binnen? Later in de game kan je ook gebruik maken van Void strike. De keuze van de powers geven een dubbel gevoel. Wanneer je een Dishonoredgame speelt, denk je steeds aan oplossingen waarbij je gebruik maakt van Blink. Dishonored en teleporteren is zoals Mario Bros en zijn power-ups: het hoort bij elkaar. De kleine veranderingen aan de powers zorgen zeker voor een welgekomen vernieuwing, maar aan de andere kant had ik met een nieuwe held misschien graag eens volledig unieke powers gezien. Zeker omdat de standalone voor het overige erg lijkt op Dishonored 2. Daarnaast heeft Billie enkele eigen wapens gekregen. De hook mine sleept, zoals de naam doet vermoeden, de vijand naar zich toe. Dit zorgt voor de bloederige taferelen zoals we die kennen uit Dishonored. Toch krijgen de wapens dezelfde opmerking als de powers: eigenlijk verandert er niet zoveel.

We keren met Billie terug naar Karnaca, de stad waar Dishonored 2 zich afspeelde. Op grafisch vlak is er geen verbetering te merken, maar dat is ook geen probleem. Dishonored 2 zag er immers al goed uit. Dishonored gebruikt nog steeds die leuke stijl die mij aan Bioshock doet denken. Arkane Studios is ook de ontwikkelaar van het in het voorjaar verschenen Prey en ik vind dat ik de stijl ook daarin herken. Wat gelukkig ook gebleven is, is het prachtige leveldesign. De missies zijn, mede door het gebruik van de powers, op verschillende manieren te voltooien. Jammer genoeg kwam ik tijdens het spelen wel wat bugs tegen. Zo werd er op een bepaald moment een vijand gewoon de rotsen in gezogen en had ik soms last van trillende en zwevende vloerpanelen. Ook bewakers liepen enkele keren, letterlijk, door elkaar. Op zich storen deze zaken niet echt, maar het is toch wel wat jammer. Net zoals de voice-overs wanneer je met sommige nevenpersonages praat. Naast het feit dat deze personen, wat ze ook te zeggen hebben, vaak emotieloos overkomen, loopt het niet allemaal synchroon. Zonde, want de dialogen zijn op zich wel op niveau en de stemacteurs leveren ook uitstekend werk af.

Voldoende content voor zijn prijs

De standalone kost €30 en bevat 5 missies. In vergelijking met het aantal missies in Dishonored en Dishonored 2 lijkt dit een correcte prijs. Zeker de tweede en derde missie, welke gedeeltelijk in dezelfde map worden gespeeld, zijn van de lengte die we gewoon zijn uit de vorige games. De eerste missie is dat zeker ook, maar daar heb je het nadeel dat je altijd een beetje terug erin moet komen en eer je alle mogelijkheden weer onder de knie hebt, je al vrij ver in de missie gevorderd bent. De laatste 2 missies voelen heel wat minder Dishonored aan, omdat er vanaf dan wordt toegewerkt naar de finale. De missies zijn wat kleiner en de mogelijkheden zijn minder divers. Hierdoor voelt het wat lineair aan. Ergens is het wel te begrijpen. De ontwikkelaar wil het verhaal van Billie Lurk, samen met dat van de volledige saga, afronden. Helaas is de standalone wat te kort om alles verteld te krijgen én tot het einde de vrijheid te geven die we gewoon zijn.

Door de kortere speeltijd van de laatste 2 missies lijkt het misschien dat de standalone zijn prijs niet helemaal waard is, maar dat is zeker niet waar. Death of the Outsider biedt nog steeds veel speelplezier voor degene die fan zijn van de reeks. Naast de hoofdmissies, zijn er voldoende zijmissies onder het mom van contracten. Ik kan deze zeker aanraden. Ze zorgen voor extra spelplezier en er is op het eindpunt van de zijmissies altijd veel bruikbare loot te vinden. Daarnaast kun je nog steeds proberen binnen te breken in de black markets om deze te plunderen. Toch zijn Dishonored games vooral gemaakt om opnieuw gespeeld te worden en dat is in deze niet anders. Ik ga zeker nog eens op jacht naar de achievement die je krijgt door een missie te voltooien zonder een moord te plegen!

Conclusie

Voor €30 krijg je bij Death of the Outsider meer content dan in de meeste season passes. Billie Lurk is bruut en haar verhaal is interessant. Gamers die dachten dat ze met het nieuw personage een volledig ander game zouden beleven, komen bedrogen uit. Arkane Studios heeft kleine accenten veranderd in vergelijking met Dishonored 2, maar brengt vooral meer van hetzelfde. Aangezien Dishonored 2 een topper is, is dat helemaal niet erg. Jammer genoeg ben ik tijdens het spelen kleine bugs tegengekomen, maar dit verpest het spelplezier niet. Dishonored: Death of the Outsider sluit het verhaal met een goed game af en is verplichte kost voor iedere fan.