Dorian de la Fosse | maandag 17 Jul 2017, 13:39

Na jaren van afwezigheid is Micro Machines weer terug. Is de tabletop racer nog steeds relevant na tien jaar afwezigheid?

Er zullen veel oudere gamers zijn die te maken hebben gehad met Micro Machines. De tabletop racer wist in 1991 menig gamer te verassen met zijn unieke gameplay. Nu, in 2017, hebben we eindelijk weer de kans om een nieuwe game in de serie te spelen.

De vogels kijken mee

Wat opvalt, is dat er aan gameplay weinig veranderd is. Dit is natuurlijk niet slecht, aangezien dit de game groot heeft gemaakt. Dit betekent dat je de game vanuit een vogelperspectief bekijkt. Het perspectief heeft natuurlijk direct invloed op de besturing van je voertuig. Gelukkig raak je hier erg snel aan gewend. Wat leuk is, is dat Codemasters aardig wat tijd heeft besteed aan het creëren van de omgevingen. Met een naam als Micro Machines zijn de omgevingen niet zoals je ze gewend bent. Je rijdt nu bijvoorbeeld met zijn vieren over een pooltafel, waarbij één van de pockets als tunnel fungeert die je naar een ander gedeelte van de baan brengt. Of wat te denken van een kinderkamer gevuld met Hasbro speelgoed? Simpel gezegd, Micro Machines speel je niet omdat je de snelste tijd wilt neerzetten op Silverstone.

Pretpakket of vriendschapsvernietiger?

In Micro Machines heb je de keuze uit meerdere modi. Zo is er de Arcade Mode, waarin je het online opneemt tegen andere (computergestuurde) spelers. Hier zijn verschillende gametypes beschikbaar om de mode interessant te houden, zoals Capture the Flag en King of the Hill. De Arcade mode zorgt er voor dat je in niveau stijgt, waardoor je lootcrates opent, maar hierover later meer. Wat jammer is, is dat ik maar weinig echte spelers ben tegengekomen online. Gelukkig worden de overige plaatsen opgevuld door de AI, maar het voelt toch anders om tegen echte spelers te spelen. Daarnaast zijn er nog de Ranked Matches, welke je opent vanaf spelerlevel 10. In de ranked matches speel je om zo’n hoog mogelijk niveau te bereiken, beginnend bij brons. Dit gaat door naar zilver bij 500 punten, dan naar goud, enzovoorts. Je positie bepaalt de beloningen die je krijgt per seizoen, dus in principe loont het om te blijven spelen. Elke maand begint er een nieuw seizoen en het is nu afwachten om te zien hoe Codemasters deze modus interessant houdt. Er is ook een mogelijkheid om Quick Play te kiezen om snel van start te gaan in het door jou aangegeven speltype.

Het online gedeelte is leuk, maar de ware kracht van Micro Machines World Series ligt in de multiplayer. De offline multiplayer welteverstaan, ofwel lekker old-school met vier man op één scherm spelen. De speltypen in de multiplayer zijn beperkt, maar het biedt genoeg plezier om je vrienden en familie voor een avond te veranderen in je grootste vijanden. Om dit te realiseren hebben we een avond lang Elimination gespeeld. In Elimination kijk je met vier man naar hetzelfde scherm. De camera is gefocust op de persoon die 1ste rijdt, waardoor de achterliggers steeds verder uit het beeld verdwijnen. Als je te ver weg bent, dan ben je geëlimineerd. Om dit eerlijker te maken is er de mogelijkheid om power-ups te gebruiken. Er zijn in totaal drie verschillende power-ups: een bom, een hamer en een NERF-gun. Hier had ik graag wat meer variatie in gezien, maar het voldoet voor iets simpels als Elimination. Dat geldt helemaal als je er achter komt dat je hittezoekende raketten af kunt vuren op de overige racers, zodra je uitgeschakeld bent. Gebroken vriendschappen gegarandeerd.

Verzamelwoede

Toegegeven, na een avondje met je vrienden spelen is het wat lastiger om terug te gaan naar de singleplayer modi. Niet omdat deze slecht zijn, maar het is minder leuk spelen tegen mensen die je niet kent (eigenlijk voornamelijk de AI). Al gauw sloeg de verveling toe en dat is jammer. Dit had er vooral mee te maken dat de game je continu hetzelfde laat doen, wat prima is met vrienden op de bank, maar als je er alleen voor staat dan is de situatie volledig anders. Om de game toch nog interessant te houden op de lange termijn zijn er, naast de ranked matches, ook loot boxes toegevoegd. Deze doen wat je er van verwacht. Je krijgt nieuwe skins, tombstones, oneliners en nog wat customisation materiaal, zodra je er een opent. Zoals je waarschijnlijk gewend bent, komen de items in verschillende kleuren van zeldzaamheid. De echte verzamelaars zijn dus nog een geruime tijd bezig met de game als ze alles willen hebben. Ik heb zelf alleen niet het gevoel gekregen dat dit ook daadwerkelijk de game fris houdt.

Wat ook niet helpt, is dat de ranked matches eigenlijk niet veel verschillen van de reguliere matches, je speelt alleen op een hoger niveau. Oftewel als je je al verveelde bij de reguliere modi dan zullen de loot boxes en ranked matches niet veel doen om dat gevoel te veranderen. Het is echter wel leuk om wat klassieke karakters uit de serie voorbij te zien komen, inclusief hun pixelachtige profielplaatjes, zoals bijvoorbeeld Spider met zijn vetkuif.

Conclusie

Micro Machines World Series leent zich uitstekend voor die avonden die je samen met je vrienden doorbrengt, uitsluitend als party game. De singleplayer is leuk, maar verveelt aardig snel. De toevoegingen in de vorm van skins en dergelijke verlengen de levensduur niet echt en bij menig gamer zal de game dus in de kast verdwijnen tot je vrienden weer aankloppen om afgemaakt te worden.