Yoram Jacobs | dinsdag 24 Mei 2016, 9:17

Breng feestjes tot een gruwelijk einde in Party Hard. Lees hier onze review!

Ik was laatst op een feestje: stampende techno beats, relaxed sfeertje, ik loop wat tussen de mensen, laat wat flitsende dansmoves zien, krijg wat opmerkingen naar me toe geslingerd over dat ik niet kan dansen en dat ik moet opdonderen … en voordat ik het weet begin ik in te steken op de massa, breng ik soundboxen tot ontploffing, sleep ik de lijken naar vuilcontainers toe en probeer ik de politie te ontwijken midden in de gillende menigte. Tja, mijn feestjes lopen sinds kort wat anders dan je zou denken.

Party up in here, party up in there!

Welkom bij 'Party Hard', een top down game, met eenvoudige pixelart graphics en een origineel uitgangspunt. Jij speelt een stereotiepe serial killer, zeg maar de psycho uit elke horror-slasher die je kunt bedenken. Jouw doel? Iedereen op het feest ombrengen. Hoe maakt niet veel uit: je kunt voedsel op de tafels vergiftigen, kauwgombal apparaten tot ontploffing brengen, een paard laten schrikken en wat voorbijgangers tegen hun kop laten trappen, of natuurlijk de ongelukkige feestganger, die even alleen naar buiten gaat, een paar flinke messteken geven.

De game is eenvoudig opgezet. In een oogopslag zie je de gehele locatie van het feest, met alle aanwezigen op je scherm, zoals gezegd in eenvoudige pixelart stijl. Het is aan jou om een plan te bedenken hoe je ongezien iedereen kunt omleggen. Dat is niet altijd eenvoudig. Je hebt vaak te maken met grote groepen die bij elkaar staan en zodra iemand ziet dat je het feestje aan het uitdunnen bent, begint de paniek en wordt de politie gebeld.

Gelukkig is er altijd wel een plek om te beginnen. Sommige van die party people staan bijvoorbeeld alleen in een hoekje, in de tuin, of in een ander vertrek. Je hebt doorgaans vrije doorloop en kunt op die manier beginnen een voor een de massa uitdunnen. De massa staat alleen niet stil: bijna iedereen gaat op een bepaald moment aan de wandel en zal ook komen in het vertrek waar je net iemand de keel hebt doorgesneden. Zodra je daad aan het licht komt, begint de paniek en zal de getuige jouw feestje proberen te bederven door de politie uit te nodigen. Je kunt proberen hem of haar het pad af te snijden, maar je riskeert daarmee meer getuigen. Bovendien is de politie snel ter plaatse: als je dan te dicht bij de aangesnelde agent staat, wordt je direct in de boeien geslagen. Het is dan aan jou om weg te rennen, tot de agent het opgeeft. De eerste keer is dat vrij snel, de tweede keer duurt het langer en wordt het lastiger om te ontsnappen. Dood je agenten, dan verschijnen FBI agenten, die langer rond blijven lopen om je op te sporen.

Een noemenswaardig minpunt is dat de politie je soms om onbegrijpelijke redenen toch oppakt, terwijl je niet in de buurt van een lijk staat. Tikje frustrerend, maar gelukkig laad de game snel en duurt het nooit lang om een map uit te spelen: als je eenmaal weet wat je moet doen, ben je binnen twee á drie minuten klaar.

Killer on the dancefloor

De game biedt naast deze basale gameplay, niet veel anders. Je hebt een aantal valstrikken of je kunt een belletje plegen en extra hulp inroepen. Mijn favoriet waren de zombies: die rustig alle mensen omtoveren tot zombies, waarna ik hen rustig kon lek prikken. Je hebt een aantal vluchtroutes, denk aan een raam waar je uit kunt klimmen, of een luik dat je aan de andere kant van de map brengt. Als je hiermee de politie weet te ontwijken, klimt er een soort Mario figuurtje uit het toilet en timmert die route dicht. Een leuke knipoog en origineel bedacht. Tenslotte heb je de beschikking over een powerup: sneakers die je sneller laten rennen, een bom, een pizza die mensen aantrekt. Het helpt je natuurlijk allemaal om de feestvarkens te slachten.

De game biedt een tiental levels, variërend van een ranch party, casino, tot een feestbus, allemaal onder het genot van slechte techno house en dance muziek. Ook heb je de mogelijkheid tot het ontgrendelen van extra personages, bijvoorbeeld een maniak met een kettingzaag, die in een beweging een hele groep in rode rook kan laten opgaan. Het is best leuk om op die manier de maps opnieuw te spelen. Lang zul je alleen niet bezig zijn met de game: na een middagje of twee heb je alle levels wel uitgespeeld en zul je misschien nog wat achievements willen halen. Maar, met een prijs van twaalf euro, is er weinig te klagen.

De verschillende maps worden verder nog aan elkaar gepraat door (ongelooflijk slechte) voice overs die een dialoog vormen tussen de agent die zogenaamd achter je aan zit en een onbekend figuur (al zul je direct snappen wie dat is). Het past natuurlijk perfect bij de stereotiepe B-horror stijl die de game neer wil zetten en voegt wat mij betreft net dat beetje toe om je het gevoel te geven dat je in een slechte horror film zit.

De game had alleen wel wat meer vulling kunnen gebruiken in de vorm van meer unieke (of ludieke) manieren om je moordpartij op te leuken. Nu is er een beperkt aantal manieren om mensen om te brengen. Je steekt wat in het rond, sleept wat mensen weg en hebt de beschikking over drie of vier valstrikken en een enkele powerup. Dat vond ik op een bepaald moment saai worden, maar nooit zo erg dat het me echt tegen ging staan.

Conclusie

Party Hard is een leuke en originele game, met eenvoudige gameplay elementen. Nietsvermoedende feestgangers afmaken en de politie te slim af zijn, blijkt een leuke bezigheid, ook al zijn de maps klein en heb je weinig valstrikken of powerups. Voor een kleine twaalf euro, is Party Hard zeker het proberen waard.