Review

Rating 7/10
User rating 0/10
  • Honderden uren spelplezier
  • Tamriel is tof om te ontdekken
  • Mooie muziek
  • Slecht gevechtssysteem
  • Volg de pijltjes
  • Vaak speel je toch nog alleen
  • Technisch achterhaald

Casper Egas | vrijdag 24 Jul 2015, 8:00

XBW ging voor je op stap in Tamriel op te kijken of de MMO ook op de Xbox One goed loopt.

Review

Geruime tijd na de release van Elder Scrolls Online voor de PC, is onlangs ook een versie voor de consoles uitgekomen. Ik nam voor jullie de Xbox One-versie onder de loep. Er is nu niet langer een maandelijkse betaling nodig om te kunnen spelen, al zijn er wel microtransacties toegevoegd aan het spel. De PC-versie werd niet met veel enthousiasme ontvangen, al was er bij veel fans van de franchise hoop dat de consoleversie voor grote verbeteringen zou zorgen.

Elder Scrolls Online is een spin-off binnen de Elder Scrolls-serie, net zoals de lang geleden uitgegeven spellen Battlespire en Redguard. Het grote succes van Oblivion en Skyrim had voor torenhoge verwachtingen gezorgd, ook al waren deze titels door een andere ontwikkelaar gemaakt.

Terug naar de Arena

Tamriel Unlimited is een zogenaamde MMORPG, een spel waarin spelers massaal samen kunnen komen en samen op avontuur kunnen gaan. Tamriel is een continent in de wereld Nirn, waarin bijvoorbeeld de provincies Cyrodiil uit Oblivion en Skyrim uit, tja, Skyrim te vinden zijn. Het leuke is dat je als speler dit maal kunt kiezen voor een willekeurige afkomst en alliantie, waardoor je als speler ook in een ander deel van het continent zal beginnen. Grote delen van het continent zijn nu eindelijk weer te verkennen, dit was na het eerste deel in de serie (Arena) niet meer mogelijk.

Dit is meteen voor mij het meest aansprekende aspect van Elder Scrolls Online. De wereld is interessant om te verkennen en zit vol leuke landschappen, gebouwen en redelijk gevarieerde quests. De omgevingen zijn zeer verschillend in elke provincie, waardoor het echt leuk is om te voet of te paard de wereld te verkennen. Technisch gezien is het spel echter niet indrukwekkend en kan zeker niet op tegen spellen uit andere populaire genres. Vooral de matig uitziende en zeer slecht geanimeerde personages doen afbreuk aan de ervaring.

De muziek in het spel is echter prachtig en kan zich meten met de eerdere delen in de franchise. Ook hebben de personages allemaal redelijk ingesproken stemmen en zijn de geluidseffecten goed.

Samen alleen zijn

Het spel kent vrijwel geen instructies en laat de speler zelf uitzoeken hoe te beginnen. Er zijn wel instructieboeken te vinden in het spel, maar deze komen weinig overzichtelijk over. Ik ging dus maar een beetje lukraak op pad en begon met het hoofdverhaal. Lastig was het niet, omdat de moeilijkheidsgraad aanvankelijk extreem laag was en vrijwel alle quests min of meer verpest werden door grote pijlen die mij rechtstreeks naar de doelen brachten.

Vreemd genoeg leek iedereen, inclusief mezelf helemaal alleen op pad te gaan. Onderweg kwam ik wel hordes andere spelers tegen, maar die zorgden er eigenlijk alleen maar voor dat de wereld zeer ongeloofwaardig werd en de uitdaging nog verder verkleind werd. De meeste medespelers weigerden een uitnodiging om samen op pad te gaan, totdat ik bij een grot kwam waar samenwerking vrijwel noodzakelijk was. Toen begon het spel ineens leuker en uitdagender te worden. Eindelijk was het spel niet meer een vreemde samenkomst van eenlingen en werd het een echt meerspelerspel.

Vanaf het tiende level kunnen spelers ook samen optrekken in een gilde en kunnen spelers het samen met hun geallieerde medespelers tegen elkaar opnemen in Cyrodiil. Deze player versus player-modus is vrij uitgebreid en met vlagen spannend. Het samenwerken met anderen om zo kastelen van de tegenpartij in te nemen is leuk en past goed in de spelwereld. Het kan echter ook zo zijn dat de allianties niet van gelijkwaardige sterkte zijn, waardoor de strijd al snel niet meer spannend en interessant is. Dit zou niet zo erg zijn als een potje snel voorbij zou zijn, maar dat is zeker niet het geval. Deze campagnes kunnen namelijk maximaal een maand duren!

Ik ging dus maar weer verder met het reguliere deel van het spel. Het ontdekken van de wereld bleef leuk en de quests waren redelijk gevarieerd. De moeilijkheidsgraad bleef echter vreemd; vaak was het spel te eenvoudig, maar soms werd het spel ineens zeer moeilijk. Ook stoorde het mij steeds dat ik bijna nooit na hoefde te denken en de quests daardoor neerkomen op een tocht naar een aaneenschakeling van verschillende pijltjes, met vele gevechten tussendoor.

De gevechten spelen dus de hoofdrol in Tamriel Unlimited. Het is daarom dood- en doodzonde dat het vechten niet goed aanvoelt. Het slaan met de wapens mist impact; het is alsof je wat in de lucht staat te meppen. Gelukkig is er in elk geval een ruime selectie aan tegenstanders te vinden in Tamriel, iets dat in Skyrim zeker niet het geval was. Hierdoor wordt de pijn van het matige gevechtssysteem wat verzacht. Ook helpt het als je gaat spelen met afstandwapens en magie, in plaats van met mêleewapens.

Niet betalen per maand

Een groot voordeel van deze MMORPG is dat je niet elke maand hoeft te betalen om te spelen. Je koopt in principe het complete product in de winkel en kunt daar makkelijk honderden uren mee zoet zijn. De microtransacties zijn niet al te storend en worden niet door je strot geduwd. Er zijn vooral veel cosmetische veranderingen te koop, waardoor het pay-to-win-principe niet al te veel opgaat. Helaas moet je ook met de in game currency toekomstige uitbreidingen kopen, waardoor je gedwongen wordt meer geld toe te voegen dan de prijs voor de uitbreiding zelf.

Conclusie

Elder Scrolls Online is voor mij een echte mixed bag. Aan de ene kant geeft het spel de mogelijkheid om het fantastische continent Tamriel te ontdekken en samen met en tegen andere mensen te spelen, maar aan de andere kant zijn er vele minpunten te vinden. Zo is het spel technisch achterhaald, is het gevechtssysteem matig en brengt het spel spelers nauwelijks samen. Voor een spel dat vooral een online multiplayer game zou moeten zijn, is dat toch wel een vreemde keuze van de makers. Toch kun je moeiteloos tientallen tot honderden uren in dit spel steken als je kunt leven met de mindere kanten van Tamriel Unlimited.

Reacties

Ypuh 8 jaren,9 maanden geleden

Een 7 is nog een vrij hoog cijfer als ik de review zo lees? Mijn halve Battlefield clan heeft de overstap naar ESO gemaakt. Ik zie de vergelijkingen niet echt, maar ze zijn nu vaker online dan voorheen!

Login of registreer om te reageren.