Dorian de la Fosse | maandag 28 Aug 2017, 20:11

Er zijn weinig mensen die er niet van hebben gedroomd: Vliegen door de ruimte met je eigen schip. Onze technologie is helaas nog niet toereikend voor deze doeleinden, maar gelukkig zijn games dat wel. Hoe is de reis door een groot universum (letterlijk) ons bevallen? Lees het hier.

Review

Rating 8/10
User rating 8/10
  • Goed uitgedachte besturing
  • Mooie interface
  • Veel mogelijkheden
  • Het minen wordt saai op den duur
  • De muziek valt soms weg

REVIEW

Op de PC zijn er al tal van space exploration games uitgebracht, maar op de consoles is dat een beetje achtergebleven. Elite Dangerous is één van die relatief zeldzame games. Dit maakt de keuze voor de console gamer wel een stuk makkelijker. Elite Dangerous is namelijk één van de betere games in dit genre, toch?

Vrijheid is blijheid

Elite Dangerous is een game die het niet zo zeer moet hebben van zijn verhaal, aangezien hier niet echt veel verhaal in zit. In plaats daarvan ben je eigenlijk vanaf het begin al vrij om te gaan en staan waar je wilt (na de belangrijke tutorial natuurlijk). Dit kan erg overweldigend zijn, aangezien de meerderheid van de gamers het gewend zal zijn om stapsgewijs alles op te bouwen. Om het nog wat interessanter te maken kun je er aan het begin voor kiezen om de game in “Open Play” te spelen, oftewel online. Dit betekent dat je andere spelers kunt tegenkomen tijdens je ruimte avonturen.

Het is aan jou om te bepalen wat je gaat doen. Je kunt er voor kiezen om missies op te pakken van de diverse facties die de game rijk is. Er is ook een optie om op notoire piloten te jagen. Als je hun schip vernietigt, dan staat daar meestal een aardige som geld tegenover. Een andere en tevens veiligere optie is “mining.” Ik hoef natuurlijk niet uit te leggen wat hier het doel van is. Je kunt de verkregen materialen verkopen bij de diverse ruimtestations in het heelal om zo snel geld te verdienen.

Grenzeloze mogelijkheden

Ik leg het hier erg makkelijk uit, maar er komt natuurlijk iets meer bij kijken. Je kunt er van uit gaan dat het schip waar je mee begint niet echt geschikt is als transport schip. Grote asteroïdegordels ontdoen van hun kostbare materialen is dus niet zo’n heel goed idee, tenzij je van plan bent er jaren over te doen. Om wat “sneller” in het spel te komen heb ik besloten om missies te doen voor de facties. Deze missies variëren van het transporten van (klein)materiaal (je hebt maar ruimte voor twee stuks aan goederen) tot aan het exploreren van nog niet bekende objecten in een bepaald sterrensysteem. Hier staan geld en andere beloningen tegenover die verschillen per missie. Het was me gek genoeg gelukt om na één missie (en anderhalf uur aan speeltijd) al over de 100.000 credits te hebben. Met dit geld heb ik een schip gekocht wat geschikt was voor dogfights EN een schip met meer laadruimte. Ik was dus binnen een korte tijd al klaar om mijn eigen fortuin te verdienen.

Besturing in de ruimte

Voordat we verder gaan naar het dogfight gedeelte is er een belangrijk punt, namelijk de besturing. Als je kijkt naar de PC versie dan heb je natuurlijk een zee aan knoppen tot je beschikking welke je kunt instellen voor je diverse doeleinden. Een controller is een stuk beperkter, maar toch moet ik zeggen dat ik de besturing als prettig heb ervaren. Het is duidelijk dat de ontwikkelaar veel tijd heeft gestoken in het optimaliseren van de besturing. Dit blijkt ook uit de instructievideo’s die je kunt bekijken in de tutorial sectie. Toegegeven, het vergt wat gewenning, maar na een half uur spelen ging de besturing me gemakkelijk af. Om je missies goed uit te kunnen voeren moet je gebruik kunnen maken van alle mogelijkheden die je schip te bieden heeft. Van je landing gear tot aan je cargo scoop moet je weten hoe het werkt. Het zou namelijk aardig vervelend zijn als je midden in een gevecht je landing gear uitdoet, waardoor je snelheid verliest.

Wat het lastigste is aan de besturing is het aanmeren, of docking. Als je geen auto-docking module koopt voor je schip dan moet je dit zelf doen. Als je bij een ruimtestation of outpost aankomt dan moet je om toestemming vragen om te landen. Zodra je dit krijgt, verschijnt er een pop-up in je interface welke aangeeft op welk platform je mag landen (een hele coole feature). Dan begint de ellende echter. Om aan te meren moet je uiteraard je landingsgestel uit hebben en je moet in de juiste richting staan (met je neus naar de ingang). Door gebruik te maken van de thrusters om je hele schip heen is het mogelijk om je schip in de juiste positie te krijgen. Ik kan je vertellen dat dat de eerste paar keer verdomd lastig is. Helemaal als je de ingang naar het station niet kan vinden en je niet meer weg kan vliegen omdat je te dicht bij het station vliegt. Het resultaat is dat je schip in vlammen op gaat en dat je de verzekering van je schip in moet schakelen.

Vechten in de ruimte

Als je er voor kiest om op andere piloten te jagen dan is het belangrijk dat je bekend bent met de basis van het spel. Los van de besturing moet je ook weten hoe je wapensystemen kunt installeren en beheren om het meeste uit je gevechten te halen. Waar je met minen en missies rustig de tijd kunt nemen om je zaakjes te regelen is het met dogfights heel anders. Hier heb je geen tijd om rustig om je heen te kijken. Je moet plannen, vliegen en tactisch denken. Één fout en je kunt weer de verzekering voor je schip inschakelen (als je die hebt). Tot mijn spijt moet ik melden dat ik dit minimaal drie keer heb gehad, maar dat had er mede mee te maken dat ik één keer zonder brandstof kwam te zitten in een stelsel zonder outposts… Mocht het je lukken om een piloot uit te schakelen dan staat daar meestal een aardige beloning tegenover, waarmee je je wapenarsenaal weer kunt uitbreiden of nieuwe schepen kunt kopen.

Dan is er nog het minen, mijn minst favoriete bezigheid. Het klinkt als een manier om snel geld te verdienen, en dat kan het ook zijn, als je het niet erg vind om alle materialen die je uit de asteroïde wint zelf op te vangen met je cargo scoop. Het is een leuke toevoeging op het geheel, maar na drie uur minen had ik besloten mijn geluk toch maar te gaan zoeken in missies en moorden.

Randzaken in de ruimte

Los van al het geweld en gespring door ruimte en tijd is het ook belangrijk om af en toe te genieten van je omgevingen. En ik moet zeggen dat de game er erg goed uitziet. Natuurlijk is het overwegend zwart, maar dit wordt afgebroken door diverse zonnen, sterren, planeten en ruimtestations die je onderweg tegen komt. Verder speel je de game vanuit een first person perspectief (standaard), waardoor je de volledige interface van je schip ziet. Er is veel oog voor detail, zo beweegt de hologram versie van je schip mee met elke beweging die je doet, waardoor je precies kunt zien hoe je schip beweegt. Als je besluit van schip te wisselen dan zal je ook een aantal wijzigingen in de cockpit zien, zoals het raam waardoor je naar buiten kijkt. De muziek van de game klinkt goed en is aardig rustgevend, maar er zijn ook gebieden in de game waar er helemaal geen muziek was. Het geluid van de motoren van mijn schip werden hierdoor wel snel eentonig.

Conclusie

Elite Dangerous is zonder twijfel één van de betere space exploration games op de consoles. Het oog voor detail en de goed uitgedachte besturing zorgen er voor dat het een genot is om door te blijven spelen. Helaas valt in bepaalde gebieden zo nu en dan de muziek weg en wordt het “minen” snel saai, maar er is genoeg te doen om de game heel lang interessant te houden. Wie weet kom ik jullie een keer tegen!

Reacties

User rating 8
Artilectus 6 jaren,6 maanden geleden

Helemaal mee eens! Zelf heb ik de PC versie met horizons erbij.

Niet alleen het minen word op den duur saai, maar eigenlijk alles in dit spel.

Login of registreer om te reageren.