Dorian de la Fosse | woensdag 12 Apr 2017, 20:48

The Sun and Moon. Een indie platformer met een hele hoge moeilijkheidsgraad. Lees hier de review!

Review

Rating 7/10
User rating 0/10
  • Goed bedacht speelsysteem
  • Een aparte twist op een bekend genre
  • Leuke soundtrack
  • De game is uitdagend
  • Maar soms iets te moeilijk
  • Er is geen verhaal, what you see is what you get
  • Simpel leveldesign

Sinds indiegames hun weg naar de gamers hebben gevonden worden we overspoeld door 2D platformers. Is The Sun and Moon een 'één-in-een-dozijn' game of weet de game zich te onderscheiden van de rest?

Review

Met de opmars van de indie-developers werden er diverse “vergeten” genres nieuw leven ingeblazen. Platforming games, en met name 2D platformers, waren hier onderdeel van. Nu zijn er echter zoveel games uitgebracht dat het moeilijk wordt om echt vernieuwend te zijn in het genre. Toen was daar ineens The Sun and Moon.

Ludum Dare #29

The Sun and Moon is ontwikkeld door Daniel Linssen (in 2014) voor een competitie genaamd Ludum Dare. Ludum Dare is een videogame ontwikkelingsevenement welke drie keer per jaar plaatsvind, waarvoor de ontwikkelaars 48 uur de tijd krijgen om een game in elkaar te zetten binnen een bepaald thema. Het thema van Ludum Dare #29, waar de game voor het eerst verscheen, was “Beneath the surface”. Dit is waar The Sun and Moon zich onderscheidt van andere platformers.

Platforming met een twist

In The Sun and Moon heb je de controle over een balletje, voor het gemak noemen we dat balletje de zon (nergens is er een indicatie dat het wel of niet zo is) waarmee je andere balletjes (de maan?) moet verzamelen om vervolgens te ontsnappen door een wormhole. Per level zijn er drie balletjes en je moet ze allemaal verzamelen om het level te mogen verlaten. Dit klinkt heel simpel, maar laat je niet misleiden, de game is alles behalve simpel.

The Sun and Moon is, zoals ze dat noemen, een precision platformer. Daar begint de ellende al. Sterker nog de game toont op geen enkel vlak genade. Om de balletjes in de levels te verzamelen moet je ze aanraken. Zit je daar een millimeter van af, dan heb je een probleem. Zeg maar dag tegen je balletje, begin maar opnieuw. Daar komt ook nog eens bij kijken dat er diverse obstakels zijn verspreid over de levels. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de afgrond, stekels, vuurballen, je kent het wel. Zodra je iets aanraakt wat geen grond, muur of balletje is ben je dood. En dat gebeurt regelmatig. Had ik al gezegd dat de game extreem moeilijk is?

Anger management

Ben je een gamer die snel kwaad wordt als het niet lukt? Dan is The Sun and Moon niet voor jouw weggelegd. Doodgaan is aan de orde van de dag. Er zijn tien verschillende systemen (die ieder hun eigen stijl hebben) met daarin een aantal levels. Elk level kan je uitspelen in gemiddeld twintig seconden, maar geloof me als ik zeg dat een half uur speeltijd per level normaal is. Met een afgrond hier en stekels daar bouwt de frustratie zich langzaam op. De game houdt je hand niet vast. Er zijn geen tutorials, alles moet je zelf ontdekken. Hoeveel momentum heb ik nodig om dat balletje te kunnen pakken? Hoe laat ik platformen verschijnen? Kan ik daar nou wel of niet omheen? Zoveel vragen en zoveel pogingen verder kom je er waarschijnlijk achter dat je het helemaal verkeerd hebt aangepakt. Houdt je controller vast, de tv kan er niks aan doen.

Ondanks de hoge moeilijkheidsgraad is de game nooit oneerlijk. Als iets niet lukt, ligt het toch echt aan jezelf. Er zijn geen bugs en glitches die de uitkomst van je spel beïnvloeden. The Sun and Moon is een leerproces, van begin tot eind. Om je een beetje tegemoet te komen is het wel mogelijk om de levels over te slaan. Zodra je een level uitspeelt openen er direct meerdere, zodat je zelf kunt kiezen welke weg je volgt. De levels waar je echt niet uitkomt kan je dan gewoon overslaan. Als je dan eindelijk een level hebt uitgespeeld dan ben je zo blij, dat je bijna vergeet dat je de levels binnen een paar seconden moet uitspelen als je aanspraak wil maken op bepaalde achievements.

Rozengeur en manenschijn

Op het gebied van design is The Sun and Moon niet echt bijzonder. Het heeft niet veel om het lijf, het leveldesign is simpel en elk systeem geeft je een andere achtergrond. De soundtrack is aardig, deze ontwikkeld zich naarmate jij verder komt in de game. Wat de game wel bijzonder maakt is het gebrek aan een verhaal. Er is niks wat jou motiveert om verder te spelen behalve je eigen doorzettingsvermogen. Als je er voor kiest om verder te spelen dan heb je wel een onvergetelijke ervaring. Ondanks dat het leveldesign simpel is, is de uitvoering van de game geniaal.

Conclusie

The Sun and Moon is extreem moeilijk, zelfs voor hardcore gamers en zal je geduld op de proef nemen. Toch krijg je een overweldigend gevoel van succes zodra je een level uitspeelt, waarna je weer opnieuw je frustratie op zal bouwen met het level daarna. Er zit geen verhaal in de game en het leveldesign is ietwat simpel, maar dat zijn niet de storende factoren die je de game doen neerleggen. De onvergefelijk hoge moeilijkheidsgraad zal dat waarschijnlijk voor je doen.

Reacties

Login of registreer om te reageren.