XBW
Casper Egas | dinsdag 14 Mei 2019, 13:19
ID@Xbox is een terugkerend evenement van Microsoft waar enkele nieuwe indie titels getoond werden, deze keer in Nederland.
Op donderdag 2 mei ging Xboxworld met twee redacteurs (Dorian de la Fosse en ikzelf) naar ID@Xbox 2019 in het hoofdkantoor van Microsoft Nederland in Amsterdam. Dit evenement wordt nu enkele jaren gehouden om indie games op de Xbox in het zonnetje te zetten. Voor het eerst was ID@Xbox in Nederland en lag de nadruk op titels uit de regio. Microsoft probeert kleine ontwikkelaars te helpen om hun spel te ontwikkelen en uit te geven op de Xbox.
Het evenement begon met een korte toespraak, waarin gestrooid werd met indrukwekkende cijfers die het succes van ID@Xbox benadrukken en de pers enthousiast moesten maken voor de twaalf spellen die op deze dag speelbaar waren. Bij vrijwel elke titel was de ontwikkelaar en/of uitgever hoogstpersoonlijk vertegenwoordigd, waardoor het extra leuk was om de aankomende spellen te proberen. Op deze manier voelt elk project als iets persoonlijks en kun je het enthousiasme van de ontwikkelaar voelen en naar hartenlust vragen stellen.
De aanwezige spellen waren:
Lonely Mountains: Downhill
Void Bastards
Deliver us to the Moon
Children of Morta
We Were Here Too
Crosscode
Supermarket Shriek
Tannenberg
Cat Quest 2
Hunt Showdown
The Sojourn
Afterparty
We hebben niet alle spellen kunnen proberen, maar wel een groot deel. Alle spellen zijn nog niet af en zijn nog in ontwikkeling, dus het is mogelijk dat spellen voor de release nog sterk worden verbeterd. Dit waren onze indrukken:
Lonely Mountains: Downhill
Dit spel leek me niet bijzonder, omdat ik geen fan ben van spellen als Trials. Toen ik eenmaal speelde had ik er toch al snel schik in. De bedoeling is dat je zo snel mogelijk met een mountainbike van een berg scheurt. Elk parkoers is een soort hindernisbaan die wat doet denken aan een skipiste voor gevorderden. Het gaat hierbij niet om trucs of een score, maar om de snelste tijd. De besturing is lekker soepel en ik was al snel aan het spel gewend. Grafisch oogt het spel wat simpel in 3D met bewust weinig polygonen en texturen, en er is ook geen muziek. Als je bedenkt dat het hele spel met slechts twee mensen gemaakt is, dan is dat alsnog een hele prestatie. Ik vind het alleen een gemiste kans dat je niet met anderen samen de berg af kunt sjezen, maar de weet-je-wel-hoeveel-werk-dat-is-blik van de ontwikkelaar zei genoeg.
Void Bastards
Deze game werd door het publiek van de GDC met open armen ontvangen, dus ik kon niet wachten om met de game aan de slag te gaan. Wat de game bijzonder maakt is de stripboek-achtige stijl die vooral doet denken aan XIII, alleen dan met groen en blauw die als kleuren de boventoon voeren. Jouw schip is gestrand in een druk universum en het is aan de gevangenen op jouw schip om op onderzoek uit te gaan. Dit doen ze door op een intergalactische kaart van punt naar punt te reizen, het geeft een beetje een boardgame-vibe. Elke stap die je neemt kost voedsel en resources en zodra je op een ruimtestation of een schip terecht komt kun je die plek verkennen. Dit gebeurt vanuit een first-person perspectief waarbij je het op moet nemen tegen vijanden om belangrijke onderdelen te verzamelen voor je schip. Wat het meest interessant is aan deze game is het respawnen. Dit heeft wat weg van Zombi U, waarbij je dus verder speelt vanuit het perspectief van een andere gevangene.
Deliver Us To The Moon
Deze Nederlandse game is al een poosje uit op de PC, maar komt binnenkort ook naar de Xbox. Het is een avonturengame in een derde persoonsperspectief. De sfeer is heel drukkend en eenzaam. Ook oogt het spel zeer verzorgd. Op slimme wijze word je als speler door de context op het goede spoor gezet en hoef je nooit lang te zoeken, maar is er eveneens geen storende pijl of een kruimelspoor nodig. Je zult in je eentje moeten ontdekken wat er in de toekomst, wanneer de Aarde niet meer leefbaar is, mis is gegaan op de Maanbasis. Deliver Us To The Moon is een titel om in de gaten te houden.
Children of Morta
Dit is een top down hack en slash-rpg met pixel art. Ik haakte echter al snel af, doordat het spel nog dermate onaf was, dat de framerate totaal instabiel was. Ook was er zoveel screen tearing, dat ik er een beetje misselijk van werd. Verder leek het spel met wat standaard. Wat simpele hakspellen met pixel art hebben we nu denk ik wel genoeg.
We Were Here Too
We Were Here en We Were Here Too zijn twee games die al een tijd uit zijn op Steam. Total Mayhem Games (gevestigd in Rotterdam) heeft dankzij ID@Xbox de mogelijkheid gekregen om hun unieke game naar de Xbox te brengen. In We Were Here Too, de tweede game in de serie, spelen twee mensen als ontdekkingreizigers die worden gescheiden tijdens hun reis. Beiden belanden ze in een kasteel en moeten ze de uitgang zien te vinden door puzzels op te lossen. Wat uniek is aan deze serie is dat je veel gebruik moet maken van mondelinge communicatie. Je kunt de puzzels in jouw kamer namelijk niet alleen oplossen en datzelfde geldt voor je medespeler in de andere kamer. Het grote probleem is alleen dat je elkaar niet kunt zien. Door middel van het omschrijven van objecten en puzzelementen kunnen jullie samen de puzzels oplossen en ontsnappen uit het kasteel. Het idee van de game is fris en vernieuwend, het kan alleen lastiger zijn als je geen vrienden hebt om de game mee te spelen, aangezien de game alleen online te spelen is en je in dat geval dus afhankelijk bent van een random speler online.
Supermarket Shriek
Ook dit is een productie die gemaakt is door een zeer klein team. Het concept is dan ook simpel; je bestuurt een boodschappenwagen door middel van het schreeuwen (geluidsgolven) van de man en de geit in de kar. In videogames kan alles. Als je een van de personages laat schreeuwen, dan draai je, als je ze tegelijk laat schreeuwen, dan ga je voorwaarts. Je moet op deze manier door hindernisbanen in de supermarkt scheuren. Het gaat hier om de hoogste score en de snelste tijd. De supermarkt ziet er goed uit en er is oog voor leuke details. In je eentje zijn de eerste hindernisbanen prima te doen, maar als je coöperatief speelt, dan is een persoon de geit en de ander de man, waardoor de moeilijkheidsgraad enorm toeneemt. Helaas kun je alleen offline samen spelen. Supermarket Shriek is best leuk, maar blijft vast niet zo lang interessant. Ook door de vijftien euro die waarschijnlijk voor het spel gevraagd gaat worden sprak het ons wat minder aan.
Tannenberg
Dit is het vervolg op Verdun, een multiplayer first person shooter die zich afspeelt tijdens de Eerste Wereldoorlog. Grafisch oogt het spel zeer gedateerd, met houterige animaties en zeer lelijke texturen. Ook waren de bots dermate pittig, waardoor ik veelvuldig werd afgeschoten. De interessante periode waarin het spel speelt kan mijn interesse op deze manier niet vasthouden. Leuker vond ik het gesprek met de ontwikkelaar uit Alkmaar. Mijn andere werk als aardrijkskundeleraar is namelijk ook in deze stad. Het de-wereld-is-klein-moment was compleet toen hij vertelde dat hij ook op deze middelbare school heeft gezeten en verscheidene collega’s van me kent.
Cat Quest 2
DIt is het vervolg op het verassende Cat Quest. Dit keer heeft de ontwikkelaar, volgens eigen zeggen, geluisterd naar de fans en is de volledige game te spelen in multiplayer. In Cat Quest 2 staat het koninkrijk van de honden nu ook tot je beschikking en is de kaart dus groter geworden. Ondanks dat de game geen direct vervolg is op Cat Quest, speelt het zich wel af in dezelfde wereld. Je zult dus veel bekende locaties en personages tegenkomen op je reis. Wat ook een welkome aanvulling is, is het gebruik van een staf, waardoor je ranged combat kunt gebruiken die wordt geschaald naar je magie-statistiek. Voor de rest heeft de game nog steeds dezelfde schattige stijl en speelt de hele game zich af op een overworld met hier en daar wat dungeons. Persoonlijk vond ik de game leuk, zeker omdat ik het eerste deel heb gespeeld, maar naar verwachting zal de game voor zo'n €40 verschijnen (net als deel 1) en dat is wellicht net iets teveel van het goede.
Hunt Showdown
Crytek was ook aanwezig met hun nieuwe game Hunt Showdown. In eerste instantie deed de game me erg denken aan een Battle Royale game, maar toen ik de game mocht spelen werd ik aangenaam verrast. In de game speel je een jager die je naar wens kunt uitrusten met perks en gear. De game heeft een matchmaking systeem waarmee je samen met negen andere spelers op de kaart wordt gedropt, natuurlijk allemaal op een andere locatie. Het hoofddoel is het uitschakelen van de boss, waarna je de bounty kunt claimen en kunt ontsnappen met grote beloningen als resultaat. Het probleem is alleen dat de game zelf aardig uitdagend is. Als je alleen speelt dan is het ieder voor zich, maar je hebt geen flauw idee waar de andere spelers zijn. Op de kaart moet je in totaal drie punten vinden, welke je vervolgens naar de baaslocatie leiden, maar zodra je de derde aanwijzing hebt gevonden wordt de baaslocatie beschikbaar voor iedereen. Zo komt er veel tactiek kijken bij het spelen van potjes. Volgens de ontwikkelaar stond spanning hoog in het vaandel bij de ontwikkeling en daar is geen woord aan gelogen. Los van het feit dat iedereen het op jou heeft gemunt en de AI bizar sterk is, wordt je ook nog "gestraft" als je jager dood gaat. De game heeft een permadeath systeem, waardoor je dus een nieuwe jager in de bloedlijn van de oude jager krijgt. Een aantal aspecten van je oude jager worden overgedragen, maar hoe cool vindt jij het als je 30 uur bezig bent met het ontwikkelen van je jager en je bent hem voor altijd kwijt? Niet tof, dus stealth is voor de meeste mensen the way to go. Ik ben erg benieuwd geworden naar wat de volledige release ons gaat brengen en wat uiteindelijk de prijs wordt voor deze game.
The Sojourn
Dit is een puzzelspel dat wat doet denken aan Portal, gekruist met Journey. De grafische stijl is eenvoudig, maar stijlvol en aantrekkelijk. De setting is mysterieus en laat de speler in zijn eigen tempo het verhaal ontdekken. Je kunt niet doodgaan, je moet simpelweg de puzzels oplossen. Deze puzzels gebruiken veelvuldig een teleportatiemechaniek. Persoonlijk lijkt het spel met wel aardig, maar kon ik ook niet echt warm worden van The Sojourn. Binnenkort zien we wellicht meer op het hoofdkantoor van Iceberg Interactive in Haarlem.