Yoram Jacobs | vrijdag 28 Okt 2016, 20:00

The Bug Butcher is een ouderwetse arcade shooter in de stijl van Space Invaders. Lees hier onze review.

Vroeger kon je de games niet wegdenken, 2D shoot-em-ups met vijanden die van boven naar beneden op je af komen. Jouw doel? Schieten, snel en accuraat. Dit is in feite het recept achter The Bug Butcher, de eerste game van de ontwikkelaar Awfully Nice Studios.

Je speelt als een insectenverdelger op een wetenschappelijke basis, waar gemuteerde insecten de boel behoorlijk lopen te verstieren. Gelukkig ben jij bewapend met een machinepistool! Je wordt begeleid door een soort robothulpje, die kort uitlegt wat de bedoeling is, al is dat natuurlijk volstrekt onnodig. Enfin, na een zeer korte introductie krijg je de eerste vijanden op je af. Wat opvalt aan de game is, naast de leuke cartoony graphics, dat de besturing behoorlijk goed is. In The Bug Butcher kun je enkel omhoog schieten en dat is nooit een beperking. Vijanden komen met name van boven, of maken grote zijdelingse sprongen. Je tegenstanders variëren van bolletjes die tegen de muren bouncen, tot spinnen die proberen om je robotvriend mee te sleuren en een soort wespen die elektriciteit spuwen. Elke vijand heeft weer een eigen set aan moves, wat ervoor zorgde dat ik steeds goed moest opletten.

Mijn schuld

Ik had continu het gevoel dat ik alles en iedereen kon raken, zonder zelf geraakt te worden, mits ik nauwkeurig schoot en op tijd mijn slide move inzette. Toch gebeurde het regelmatig dat ik wel een optater kreeg; dat was eigenlijk in alle gevallen mijn schuld. Na elke geslaagde hit telt er een combometer. Als je geraakt wordt, begint de combometer opnieuw; de combo meter bepaalt uiteindelijk je score. Zoals gebruikelijk in dit type game kun je hier een, twee of drie sterren scoren en beland je op een leaderbord. Dit maakt de game extra verslavend, ik merkte dat ik vaak toch nog even mijn score wilde verbeteren.

Naast je standaard wapen laten de vijanden ook tijdelijke upgrades vallen, denk hierbij aan 'double damage' of sneller schieten. Ook verschijnen er wapenkisten met daarin wapens die alles kunnen vernietigen op een unieke manier. De Laser Beam zapt alle vijanden snel weg, de homing missiles volgen hun doelwitten naar hun ondergang, enzovoorts. Ook vul je tijdens het pletten van insecten een metertje op voor een special move. Deze move kan bijvoorbeeld alle vijanden bevriezen voor enkele seconden, maakt je even onverslaanbaar, etc. Deze combinatie aan wapens en moves maakt de game een uitstekende shooter; je bent continu een dikke move aan het uithalen en geeft je een heerlijk gevoel als je weer eens tien vijanden tegelijk uitschakelt.

Het is jammer dat er niet zoveel verschillende wapens zijn, maar dit wordt voor een deel goed gemaakt door het feit dat je verschillende aspecten van je personage kunt upgraden. Je homing missiles doen na een upgrade meer schade, je kunt een schild kopen dat eenmalig schade negeert, waardoor je combo meter intact blijft. Deze upgrades kun je kopen met muntjes die vijanden laten vallen.

Leuk, maar kort

The Bug Butcher scoort dus goed op bijna alle fronten; de graphics zijn prima, de gameplay is verslavend, de besturing is soepel, de performance is ook dik in orde. Toch stelde het spel me enigszins teleur. Er zijn namelijk maar 30 levels, die niet langer dan twee à drie minuten duren. Bovendien is vrijwel elk level erg makkelijk. In slechts enkele levels had ik wat moeite om de drie sterren te behalen. Ik was na een middag al klaar met de Campaign Mode. Nog een uurtje of twee om bijna overal drie sterren te halen. Dan biedt de game weliswaar nog een survival mode, die ook in co-op te spelen is, maar ik vond hier niet veel aan. Zo is de tien euro die het spel kost, misschien aan de hoge kant.

Conclusie

The Bug Butcher doet veel goed; het biedt solide gameplay in een leuk jasje. De gameplay is verslavend en soepel, maar biedt te weinig vermaak voor een echt hoge score.