Yoram Jacobs | zaterdag 27 Feb 2016, 20:00

Ouderwets point and click op de Xbox One? Het kán leuk zijn.

Ik zal er niet om heen draaien: ik moest even slikken toen ik Clockwork Tales: Of Glass and Ink opstartte. Van de ouderwetse introductie, de overdreven voice-over en de ondermaatse graphics tot de eenvoudige gameplay. Dit is een PC game die je normaal gesproken voor één of twee euro uit de budgetbak vist bij je lokale speelgoedwinkel. Is het dan te rechtvaardigen dat ontwikkelaar Artifex Mundi hier tien euro voor durft te vragen? Ik vind van niet, maar lees vooral even door.

Clockwork Tales is een point & click adventure game. Je bestuurt de hoofdpersoon (in dit geval Evangeline Glass) niet, maar zult de omgeving telkens moeten onderzoeken. Dit doe je doorgaans door op verschillende objecten en plekken te klikken. Daarover later meer, eerst even kort het verhaal(tje).

Als geheim agent Glass bezoek je dr. Ink in het bergstadje Hochwald. De setting is steampunk: verwacht dus robots en mechanische structuren in een verder redelijk ouderwets 'Duits' dorpje. De bewoners praten allemaal Engels met zo'n vervelend (en slecht!) Duits accent. Er vinden onverklaarbare aardbevingen plaats, dokter Ink heeft het vermoeden dat de gemene 'Engineer Barber' erachter zit en laat jou overkomen om op onderzoek uit te gaan.

Dan kort de graphics en het geluid. De game ziet er ongelooflijk oud uit: dit speelde je vijftien jaar geleden al op een krakkemikkige PC. Dat hoeft niet meteen een game de das om te doen, maar dit straalt luiheid uit. De animaties zijn heel houterig en de muziek werkte me al na een paar minuten op de zenuwen. De geluidseffecten zijn verder simpel en functioneel.

Klik, klik, klaar

Je begint in de game direct met het onderzoeken: je praat met wat mensen uit de lokale kroeg en zo kom je er bijvoorbeeld achter dat de barvrouw je hulp nodig heeft. Om haar te voorzien van haar geconfisqueerde drankflessen, moet je aan een soldaat de juiste papieren laten zien. Maar je hebt die niet en weet (nog) totaal niet waar je die kunt vinden. Zo zijn er meer van dat soort opdrachten die je van locatie naar locatie leiden. Elk scherm heeft objecten en gebieden om te onderzoeken. Soms kom je niet verder en moet je naar een andere locatie om daar weer de boel uit te kammen.

Dit is over het algemeen vrij simpel. Objecten liggen op voor de hand liggende locaties, vaak is al snel duidelijk wat je met een bepaald object moet doen. Denk aan een pincet om een sleutel uit een gat in de vloer te trekken, een deurknop om (raad eens?) een deur te openen, etc. Dit is bij vlagen best leuk om te doen. De game varieert deze opdrachten verder met puzzels en zogenaamde 'Hidden Object Scenes'.

De puzzels zijn meestal simpel, soms wat lastiger, maar nooit heel lastig. Ter illustratie: op een bepaald moment moet je jezelf een weg banen met een sleutel door een aantal gaten. Elk gat mag je maar een keer aanraken, dus je moet de juiste route kiezen op zo het einde te behalen. Als dat lukt, krijg je een volgend object dat je nodig hebt om verder in het verhaal te gaan. Sommige van deze puzzels zijn best leuk en als ik dan een zo'n puzzel had opgelost, was ik daar wel blij mee. Mocht je een puzzel niet snappen, of vervelend vinden, dan kun je die gewoon overslaan.

Hidden Object Scenes zijn echter ronduit vervelend. Je krijgt een scène te zien (een werktafel, een keuken), waar heel veel objecten liggen (gereedschap, kruiden). Je ziet onderin een lijst staan met objecten die je nodig hebt. Die liggen verspreid tussen veel andere objecten. Zoek de gevraagde objecten maar. Ehm, ok. Kan ik dan gewoon als een gek klikken op A, tot ik (bijna) alles heb? Ja, dat kan. Mocht je niet alles hebben gevonden, klik je op D-pad omhoog, dan krijg je een hint (oftewel: hier ligt het!).

Dit doe je dan in een klein aantal omgevingen en binnen drie uur ben je door de hele game heen. Je hebt dan nog een bonus level te spelen (duurt een klein uur) en je kunt de game opnieuw op 'Expert' spelen. Dat is verder niets speciaals. Je krijgt namelijk enkel minder vaak een hint en je kunt niet ongebreideld op A klikken bij een Hidden Object Scene.

Conclusie

Clockwork Tales: Of Glass and Ink kun je met een gerust hart overslaan. De game biedt weliswaar een leuke setting met hier en daar vermakelijke gameplay, maar is echter veel te makkelijk, veel te kort en ziet er heel oud uit. Waarom de ontwikkelaar hier ook nog tien euro voor vraagt, is mij in elk geval een raadsel.