Dorian de la Fosse | vrijdag 17 Feb 2017, 14:01

God spelen, wie wil dat nou niet? Doodle God: Ultimate Edition geeft je de kans. Interesse? Lees dan de review.

Review

Rating 7/10
User rating 0/10
  • Controls werken prima
  • De game is volledig in het Nederlands speelbaar
  • Veel verschillende modi aanwezig
  • Irritante narrator
  • Weinig variatie in gameplay
  • In-game purchases

Het zijn van God is een onderwerp wat in de entertainment industrie vaak wordt aangehaald. Denk hierbij bijvoorbeeld aan films als Bruce Almighty of games zoals REUS. Doodle God: Ultimate Edition geeft je de kans om (Doodle)God te zijn en een nieuwe wereld te creëren. Zonder de stem van Morgan Freeman natuurlijk.

Review

In Doodle God kan je dus een eigen wereld creëren als je de verhaalmodus speelt. Voordat je aan de slag kunt gaan krijg je een verhaaltje te horen, met wat flauwe grapjes die toch een glimlach op je gezicht kunnen toveren. Daarna krijg je een planeet te zien die helemaal leeg is op de vier elementen na: Water, vuur, lucht en aarde. Het is aan jou, de Doodle God om een hele wereld te schapen door elementen te mengen. Aan het begin heb je er vier, maar na verloop van tijd breidt dit zich uit. Een voorbeeld hiervan is: aarde + vuur = lava. Dankzij deze combinatie heb je er dus een element bij gekregen en het is aan jou de taak om alle elementen te bemachtigen. Om wat afwisseling te geven van de twee mengschermen heeft de ontwikkelaar er voor gekozen om bepaalde elementen toe te voegen aan de in eerste instantie lege planeet. Dit kan trouwens allemaal in je eigen taal!

Van klein naar groot

De naam Doodle God zal je waarschijnlijk bekend voorkomen. De game is namelijk het eerst verschenen op de mobiele markt, waar er inmiddels meerdere versies beschikbaar zijn. Ook de PC kreeg eerst een release en nu zijn de consoles aan de beurt. Het gebeurt niet vaak dat een mobiele game zijn weg vindt naar de consoles, meestal is het andersom. In het geval van Doodle God: Ultimate Edition pakt dit aardig uit.

Natuurlijk ben je alleen maar elementen aan het mengen, niet alleen in het verhaal, maar ook in de verschillende scenario’s. Hardcore gamers zullen dus wegblijven bij deze game. Dit is op zich niet erg, maar gedurende mijn speelsessies merkte ik dat de game zich meer leent voor korte speelsessies in de wachtkamer dan lange sessies voor de buis. Er zullen ongetwijfeld zat mensen zijn die het leuk vinden om de hele dag elementen te mengen, maar die groep gebruikers zal niet zo zeer in de serieuze gamershoek zitten.

Hand-Oog coördinatie

Op de mobiele apparaten werkt Doodle God heel soepel. Je hoeft immers alleen maar te tikken op je touchscreen, maar op de Xbox werkt dit natuurlijk anders. Hier kan je wel op je tv tikken, maar je hebt een grote kans dat er niks gebeurt als je dat doet. Om dit op te vangen heeft de ontwikkelaar gekozen voor een interessant concept. Met de linkerkant van je controller (LB, LT en de linker thumbstick) beheers je de linkerkant en met rechts de rechterkant. Dit is niet zo snel als een touchscreen of een muis, maar het werkt prima. Voor mij voelde het een beetje onwennig en dat gevoel ben ik helaas nooit kwijtgeraakt (vooral de besturing met de rechterstick), maar dat ligt meer aan mijzelf dan aan de game.

Meng je rot

Als je alle controls een beetje onder de knie hebt en klaar bent met het verhaal, dan zijn er nog meer modi waar je je menggekte op los kunt laten. Er zijn diverse quests die je uit kunt voeren, met leuke thema’s zoals Doodle God vs. Doodle Devil. In deze modus is het de bedoeling om voor elke gecreëerde zonde, drie deugden te creëren. In de quests krijg je de beschikking over een aantal elementen die relevant zijn voor de quests, alle elementen die je in het verhaal hebt vrijgespeeld, blijven dus ook in de verhaalmodus.

Naast de quests kan je ook tegen anderen strijden in multiplayer, waarin je zo snel mogelijk elementen moet creëren. Op zich een leuk idee, maar op internet circuleren er heel veel walkthroughs, dus de kans dat je iemand treft die zo’n walkthrough open heeft staan is groot. En dan delf je dus het onderspit.

Duivelse Doodle God

Aan modi dus geen gebrek. Het punt is alleen dat je continu elementen aan het mengen bent. Dat valt te verwachten van een game als Doodle God, maar op den duur kwam verveling toch om de hoek kijken, gepaard met veel zuchten. Daarnaast irriteerde ik me mateloos aan de zinnetjes die de narrator rondstrooit als je een goede elementencombinatie hebt gemaakt. Hij heeft niet veel zinnetjes en na honderd keer “Gracious me” ben je toch geneigd om het geluid wat zachter te zetten. Maar wat mij het meeste stoorde was de mogelijkheid tot in-game purchases oplopend tot € 90. In tegenstelling tot de andere versies, moet je namelijk betalen voor de consoleversie (€ 10). Het is een logisch besluit van de ontwikkelaar gezien het succes van de game op andere platformen, maar op de consoles maak je daar niet echt vrienden mee. Helemaal niet als je alleen maar hints voor in de game kunt kopen.

Conclusie

Doodle God: Ultimate Edition geeft je de mogelijkheid om God te spelen door elementen te creëren. Een leuk concept welke ook goed werkt op de consoles. De game is wat meer gericht op kinderen en huismoeders dan de hardcore gamers. Na verloop van tijd begint de verveling er toch in te sluipen. Daarnaast is er een irritante narrator en heeft de game in-game purchases (je hoeft niks te kopen, maar toch) wat toch een beetje een zure nasmaak achter laat.

Reacties

Login of registreer om te reageren.