Dorian de la Fosse | maandag 16 Okt 2023, 22:56

Lekker hakken en zagen? Lees hier de review van dit licentiespel.

Review

Rating 8/10
User rating 0/10
  • Geluid en geluidseffecten zijn goed
  • Veel verschillende personages
  • Ieder personage heeft zijn of haar eigen vaardigheden
  • Random disconnects gebeuren niet vaak, maar komen wel voor
  • Crossplay werkt niet altijd even goed

Gespeeld op Xbox Series X en PC. Geoptimaliseerd voor Xbox Series.

Illfonic had met Friday the 13th: The Game een ware hit te pakken. In die game neemt een groep tieners het op tegen één van de meest iconische moordenaars in de geschiedenis van horror, Jason Voorhees. Helaas bracht de ontwikkelaar het nieuws naar buiten dat de rechten van de franchise binnenkort verlopen, waardoor de gameservers uiteindelijk offline zullen gaan eind 2024. Liefhebbers van horroriconen hoeven echter niet te treurig te zijn, want ontwikkelaar Sumo Digital heeft een nieuwe asymmetrische horrorgame gemaakt waar een ander iconisch personage en een iconische film centraal staan: Leatherface en The Texas Chain Saw Massacre.

REVIEW

Zo doen ze het in Texas

The Texas Chain Saw Massacre speelt zich af na de gebeurtenissen uit de eerste film in de jaren '70. Nu is er een nieuwe groep studenten aangekomen in Texas om te zoeken naar sporen van de groep die hen voor is gegaan, uiteraard met een desastreus resultaat. Tot zover de inleiding van de game. The Texas Chain Saw Massacre is een asymmetrische horrorgame in dezelfde stijl als Friday the 13th en Dead by Daylight, maar met een twist. In plaats van de standaardformule van een moordenaar tegen vier slachtoffers gaat het in deze game om een asymmetrische verdeling van 3-vs-4, een welkome afwisseling.

De game wordt uiteraard verdeeld in twee groepen. De eerste groep is The Family, de familie van psychopaten waar de iconische Leatherface deel van uitmaakt. De tweede groep zijn de Victims, oftewel slachtoffers. Dit zijn vijf verschillende personages die de nachtmerrie moeten zien te ontsnappen. Nu hoor ik je denken “Vijf? Het is toch 3 tegen 4?” En je hebt gelijk. Aan het begin van elke match wordt het personage dat niet is gekozen voorzien van een fatale bloedtransfusie met een kettingzaag. Dit zet gelijk de toon voor de rest van het potje.

Hakken, zagen en rennen

Vanuit het hoofdmenu kan je een aantal tutorials bekijken waarin de spelmechanieken worden uitgelegd. Dit is een afwisseling van de standaard tutorials waarin je eerst een proeflevel moet doorlopen terwijl alles mondjesmaat wordt uitgelegd. Ik snap de keuze voor deze stijl, aangezien de gehele game volledig multiplayer is. Zodra je op Play drukt kan je jezelf bij een willekeurige sessie voegen om zo snel mogelijk het spel te betreden. Je kan echter ook teams maken en je eigen sessies hosten. De game ondersteunt ook cross-play, maar dit werkte niet altijd. Je krijgt namelijk bij het maken van een team een code van zes symbolen die je door kunt geven, zodat andere spelers zich bij jouw spel kunnen voegen. Het is echter al een paar keer zo gegaan dat ik vanaf de Xbox Series X samen wilde spelen met vrienden op de PC, maar ik niet mee kon doen aan de sessie omdat er zeven symbolen werden weergegeven en ik er maar zes in kon vullen. Hierdoor moest ik de game op de PC spelen om met mijn standaard team aan de slag te kunnen.

Als je ervoor kiest om te spelen als The Family dan zijn er meerdere personages om uit te kiezen. Belangrijk om te weten is dat Leatherface altijd in de sessie moet zitten. Dit is niet alleen vanwege herkenning, het heeft ook een ander doel: Hij begint als enige familielid standaard in de kelder van de locatie. De kelder is belangrijk omdat dit ook de startlocatie van de slachtoffers is. Als Leatherface kan je de tegenspelers kennis laten maken met de tanden van jouw kettingzaag in een vroeg stadium van de ronde, maar de slachtoffers kunnen gebruik maken van obstakels, kruipruimtes en gaten in de muur om te ontkomen. Terwijl Leatherface bloedboompjes aan het omzagen is in de kelder kunnen de andere twee leden van The Family de locatie verkennen en, afhankelijk van het personage, ook vallen zetten om de slachtoffers te verrassen. Het is de bedoeling dat The Family alle slachtoffers vindt en afslacht op indrukwekkende wijze. Voor de slachtoffers is het belangrijk dat ze ontsnappen uit de hel waar ze in verkeren. Dit doen ze door te ontsnappen via één van de vier deuren die te vinden zijn op het terrein. Deze deuren zijn echter niet zomaar te openen, vaak moet je een handeling doen, zoals het uitzetten van een generator om een elektrisch raster uit te schakelen, om de uitgang te bereiken. Als de deur dan eindelijk opent ben je nog steeds niet veilig, want The Family kan jou tot de laatste centimeter opjagen. Dit zorgt voor veel suspense in de gamesessies… als iedereen zijn of haar rol goed vervult tenminste.

Samen staan we sterk

Goed samenspel is erg belangrijk in The Texas Chainsaw Massacre. Dit kan je op meerdere manieren doen, maar de belangrijkste manier is wellicht door het gebruik van de unieke vaardigheden van elk personage. Bij The Family zijn deze vaardigheden vooral gericht op het vinden en in de val lokken van de slachtoffers, zoals het plaatsen van berenvallen door Hitchhiker of het kunnen volgen van voetsporen door Johnny. Bij de slachtoffers draait het meer om overleven. Een groot deel van de game draait om geluid. Dit betreft niet alleen de prima atmosferische geluiden, maar ook zaken zoals slachtoffers die een deur te snel openen, een kip die geluid maakt als je er te dicht langs loopt of botten die als slingers in huis hangen wachtend op iemand die er tegenaan loopt. Om dit nog moeilijker te maken kunnen de familieleden bloed verzamelen om de patriarch van The Family, Grandpa, te voeden. Grandpa was een berucht seriemoordenaar in zijn gouden tijd en door hem bloed te geven toont hij tijdelijk iedereen in het veld die niet stil zit. Het is voor The Family dus relatief makkelijk gemaakt om de slachtoffers te vinden. Om deze balans recht te trekken heeft elk slachtoffer ook een eigen vaardigheid. Zo kan Conny bijvoorbeeld een deur geluidloos openen. Dit is een hele sterke vaardigheid in een game die veel vertrouwt op omgevingsgeluid, dus het is dan ook logisch dat er ook een keerzijde aan zit. In dit geval is dat een cooldown en een tijdelijke movement penalty. Er zijn ook wat vaardigheden die er voor kunnen zorgen dat jij als slachtoffer een ontmoeting met een van de moordenaars kunt overleven. Zo kan Leland een moordenaar omver duwen, die daardoor gedesoriënteerd raakt en tijdelijk niet kan bewegen. Door dit soort vaardigheden op het juiste moment te gebruiken kan je zomaar de levens van jouw teamleden redden.

Het belang van samenspelen slaat je continu om de oren in The Texas Chain Saw Massacre. Als je met jouw groep moordenaars alleen maar rond blijft hangen op een enkele locatie dan is ontsnappen voor de slachtoffers een eitje. Daar tegenover staat natuurlijk dat als jij jouw vaardigheden als slachtoffer alleen voor jezelf gebruikt je misschien alleen kunt ontsnappen, maar met niemand die jou ondersteund is het heel makkelijk om gefileerd te worden. Het allereerste potje dat ik speelde wist mijn team van moordenaars makkelijk te winnen. Iedereen rende rond als een kip zonder kop, maar doordat de tegenstanders dat ook deden was het die avond genieten aan de tafel van The Family. Al snel pasten wij deze tactiek toe op de volgende potjes, waaruit al direct bleek dat je tegen een goed georganiseerd team niet zomaar rond kan rennen. Daar kwam ook nog bij dat ik tot twee keer toe te maken kreeg met een disconnect. Toevallig zat ik beide keren een slachtoffer op de hielen die door mijn afwezigheid opeens wist te ontsnappen. Vanuit het perspectief van slachtoffers is het me gelukt om een aantal keer te ontsnappen door goed samenspel met mijn team. Er zijn vier uitgangen die ieder een andere openingsmethode hanteren en door de juiste uitgangen te kiezen is ontsnappen mogelijk. Dit ging helaas niet altijd zonder kleerscheuren en ook ik heb mezelf een aantal keer op moeten offeren om een teamlid de mogelijkheid te geven weg te komen. Het gevoel is altijd zuur als dit gebeurt, maar het betekent vaak ook dat jouw moordenaar beter speelde. Er zijn echter ook teams geweest die geen enkel slachtoffer wist te vermoorden, simpelweg doordat ze de layout van het level niet kenden. Met drie speelbare maps en een dag- en nachtcyclus is er wel sprake van afwisseling, maar als nieuwe speler zal de game aan het begin erg lastig zijn omdat je niet precies weet waar je naartoe moet of hoe bepaalde mechanieken werken. Misschien had een speelbare tutorial dan toch handig geweest.

Conclusie

The Texas Chain Saw Massacre: The Game doet een goede poging om de wanhoop die de slachtoffers in de films voelen in beeld te brengen in een videogame. Los van het prima grafische aspect is vooral het geluid dat de hoofdrol steelt. Ondanks de fijne ervaringen met de game zijn er wel wat aspecten die de game in de weg staan. Zo zijn de random disconnects behoorlijk vervelend en storend en crossplay werkte niet altijd best tijdens mijn speeltijd. Uiteindelijk zijn dit voor mij maar kleine smetten op de algehele ervaring en hoop ik dat we nog lang mogen genieten van deze asymmetrische horrorgame.

Reacties

Login of registreer om te reageren.