XBW

Yoram Jacobs | zondag 11 Okt 2015, 18:43

Drie redacteuren gaan op pad naar Firstlook 2015, wat zijn hun ervaringen?

Met drie redacteuren ging Xboxworld op pad naar Firstlook 2015. Met de, volgens Microsoft zelf, beste lineup uit de geschiedenis van Xbox, de hoge ogen die men gooide tijdens de E3 en de spanning rondom de console oorlog, waren ook onze verwachtingen hoog. Wellicht iets te hoog?

Yoram

Mijn eerste keer Firstlook, als redacteur voor Xboxworld. Ik heb er zin in. Vroeg vertrokken, want ook al gaan we als pers, er schijnt altijd een lange rij te staan. Centraal Station Utrecht, uitstappen maar!

Ik zie Casper, iets later Ruben. Handjes schudden, we gaan naar binnen. We lopen rustig langs het 'gewone' publiek en zien Peter in zijn zwarte Blammo shirt. Even een persbandje om en dan kunnen we beginnen. Eerste verrassing: we staan weer tussen het gewone publiek en er is geen aparte rij voor de pers. 'Om 11 uur gaat iedereen tegelijk naar binnen', aldus een medewerker van het event. Damn. Dan maar even 20 minuten rondkijken. Er komt een grote camera langs en het publiek begint te joelen. We kijken om: Gamekings TV. Of we nog even willen gillen voor de camera. Tuurlijk.

Dan mogen we naar binnen, we gaan ieder naar een stand, zodat we maximaal profiteren van het feit dat we met drie man zijn. Mijn doel? De Ubisoft stand. Brutaal loop ik naar de VIP rij en gooi mijn pokerskills in de strijd. De Ubisoft medewerker vraagt naar mijn VIP card. Ik kijk hem kalm aan en zeg 'Ik ben van de pers', hij stamelt even en kijkt rond, een collega van hem loopt naar ons toe. 'Ja, hij is van de pers'. Hij kijkt haar vragend aan. De dame trapt er niet in 'Dan kun je gewoon daar aansluiten', ze wijst naar een enorme rij om de stand heen. Argh!

Druppelsgewijs gaan telkens vijf gamers zitten bij Assassin's Creed: Syndicate. 10 minuten spelen. Dan de volgende vijf. Ik tel de mensen voor me, ik zou grofweg en half uur moeten wachten en dan ben ik aan de beurt. Na een ruim uur lijkt de rij niet op te schieten. Ik zie dat de VIP's elke keer direct mogen zitten en wij 'gewone mensen' moeten daar op wachten. Een beetje teleurgesteld pulk ik aan mijn persbandje. Na ruim anderhalf uur ben ik dan aan de beurt. Dit moet dan echt wel fantastisch worden!

Ik ga zitten, doe de headset op en start de demo. Ik spring met Evie van de boot en oriënteer me direct. Geen tijd te verliezen natuurlijk! Ik ren de donkere straat door en zie de bekende 'desync' muur. Nee, niet hier zijn. Ik draai me om en word geraakt door een koets: hij knalt me alsnog door de muur. Game over. What the …? Opnieuw, de tijd begint te tikken, dus ik ren en klauter snel door Londen, op naar de main objective. Ik moet ene Lucy omleggen en krijg een aantal secondaire missies die de hoofd missie zouden moeten helpen. Zo kan ik een bewaker benaderen voor meer informatie of een NPC die gevangen zit proberen te bevrijden. Dat laatste dan maar. Ik klim een gebouw in en bots meteen tegen een bewaker aan. Hij roept uiteraard om versterkingen. In een mum van tijd staan er vier vijanden om me heen. Maar, zoals we inmiddels wel gewend zijn van AC wachten ze keurig hun beurt af. Ik steek ze een voor een in alle rust neer en benader mijn doel: ik moet de sleutels van zijn cel vinden. Toevallig weet hij precies welke bewaker die heeft. Fijn! Ik sprint door het raam en land soepel op de grond. Daar is de bewaker. Ik ren op hem af…en daar komt de Ubisoft dame al aan. Het is tijd. Ik leg de controller neer en zie dat de vijanden rustig wachten tot ik hen aanval. Tja.

Conclusie

Tikje teleurstellend van Ubisoft dat ze slechts vijf consoles neerzetten en doodleuk ruimte bieden voor honderd mensen in de rij. Het VIP systeem is bovendien irritant. Persoonlijk vond ik het Microsoft aanbod mager: Fifa, Forza, Gears of War Ultimate Edition, Tomb Raider. Allemaal games die we allang kennen en die ook nog eens snel uitkomen (of al zijn!). Nog even het Firstlook Theater in voor een 'exclusieve blik' op Halo 5. Een MS productmanager vertelt hoe enthousiast hij destijds kennis maakte met Halo en dat het een eer is dat hij dit nu mag presenteren. We zien de inmiddels bekende 'Master Chief is dood' trailer en wat campaign beelden: de framerate lijkt niet helemaal optimaal. Verder geen bijzonderheden. Ik vond de ervaring niet passen bij de naam. Firstlook? Meer 'Final Look'.

Wat vonden jullie ervan, Casper en Ruben?

Ruben

Na het binnenkomen liep ik direct door naar de Microsoft stand. Deze stand stond wat verder naar achter en was daardoor iets rustiger dan de Ubisoft stand. De enige echte nieuwe game die er stond was Rise of the Tomb Raider. Aan de andere kant van de stand stonden vier consoles met Gears of War: Ultimate Edition en de rest was opgevuld met FIFA16 en Forza Motorsport 6. Uiteraard ging mijn aandacht naar Tomb Raider en het was ook de enige game met een rij. Na drie kwartier telde ik de mensen voor mij en zag ik dat ik aan de beurt was maar plots was ook hier een VIP die even voor mocht. Gelukkig kozen ze hier om maximaal zo'n twee VIP's per keer door te laten zodat de mensen in de normale rij ook aan de beurt kwamen. Vervolgens, nu helemaal voorin de rij, sprak ik een van de Xbox-dames aan. Ook zij was enigszins verbaasd over het feit dat pers zo laat binnen was en een andere dame die langs liep zei "Maar jullie mochten toch om negen uur al naar binnen?" Helaas niet.

Aan de slag met Tomb Raider! De game gaf mij een dubbel gevoel en geeft misschien nog niet helemaal een perfect beeld van de complete game. Voor mij is Tomb Raiders een synoniem voor puzzels. Langzamere gameplay waarbij je echt moet nadenken over waar je heen moet en hoe je de problemen die je tegenkomt moet oplossen. Helaas is de markt die ook zo denkt redelijk klein en moeten nieuwe games uiteraard vol zitten met actie. De demo (dezelfde als de tweede helft van de Gamescom demo) begon dus gelijk met actie. We zitten in een auto en de man die achter het stuur zit blijkt hun locatie door te hebben gegeven aan de slechteriken, "They paid better than you!". Een helikopter komt tevoorschijn, begint met schieten, de auto vliegt over de kop en explodeert.

Vervolgens wordt de eerste helft van de originele demo overgeslagen omdat de complete demo te lang zou zijn voor de tien minuten speeltijd. We komen terecht in een grot en we moeten een uitweg zien te vinden. Hier kreeg ik het juiste gevoel bij, gewoon rustig rondlopen, zoeken naar een uitweg. Een beetje klimmen hier en kruipen daar, prima. Toen kwamen er wat boobytraps tevoorschijn en helaas zaten daar af en toe QTE's aan vast. We vervolgen onze weg maar al voor ik echt heel ver kwam was het tijd om te stoppen met spelen. De demo zat grafisch goed in elkaar maar de controls waren een heel klein beetje stroperig, verder prima. De puzzeltjes waren in de demo redelijk simpel en de QTE's en explosies geven de demo iets teveel actie-kruiden voor mijn smaak. Misschien moeten we accepteren dat een game zonder grote dosis actie niet goed genoeg meer verkoopt. Het is afwachten hoe de game uiteindelijk gaat worden. Als de complete game de nadruk iets meer op exploren en puzzelen legt dan kan het een hele goede game worden!

Na Tomb Raider ben ik met Casper langs de indie stands gelopen. Net als vorig jaar was het interessant om te zien wat voor games kunnen ontstaan als er geen grote druk op een ontwikkelaar ligt. Het is hier waar een ontwikkelaar geen vast recept volgt en waar hele gekke projecten in de stand te vinden zijn. Het probleem wat we wel duidelijk konden zien bij een aantal projecten was dat de uitwerking niet heel geweldig was. Hier en daar was de performance niet goed, of zag je aan de art style dat er nog wat werk te doen was. Creativiteit wordt vrij gelaten maar zonder een groot budget of veel mankracht kan een creatief idee niet helemaal perfect worden uitgewerkt, waar het bij de grote games precies andersom is.

Casper

Ik ging naar Firstlook met lage verwachtingen. De beurs was jaren geleden al niet meer dan aardig, maar is jaar na jaar alleen maar achteruitgegaan. Dit jaar was geen uitzondering, waardoor mijn lage verwachtingen zelfs niet overtroffen werden.

Bij Activision kon ik al snel aan de slag met de multiplayermodus van de nieuwste Call of Duty: Black Ops. 3, een serie die nog steeds mateloos populair is, vooral onder jongeren. Ik moet zeggen dat ik zelf nooit zo’n fan ben geweest van het soort versus multiplayer dat Call of Duty te bieden heeft en dat zal met dit nieuwe deel ook niet snel veranderen. Ik speelde twee potten ‘hardpoint’; een gamemode die sterk lijkt op king of the hill. De twee verschillende kaarten die ik speelde zagen er best mooi, maar ook niet opzienbarend uit en de gameplay was gewoon als vanouds. Ik had tijdens het spel nimmer het gevoel dat ik een nieuw spel aan het spelen was. Na de twee potjes had ik gevoel dat ik dit spel met een gerust hart aan mij voorbij kon laten gaan.

Dan maar totaal iets anders, Guitar Hero Live. Er was op de beursvloer keuze uit slechts drie nummers, waarvan ik er geen een kende. De grootste attractie was echter de nieuwe gitaar, met zes knoppen op de hals, in twee naast elkaar gelegen rijen van drie. Het spel is daardoor even wennen, maar voelt wel weer fris. Dit in tegenstelling tot Rock Band 4, die de oude instrumenten van weleer benut. Ik kon de nieuwe gitaar al vrij snel redelijk bespelen en ik kreeg het idee dat ik het snel zou leren. Naast de gitaar was ook de nieuwe presentatie opvallend. Full motion video is terug van weggeweest in de game-industrie. Het optreden is te zien als een interactieve video met echte muzikanten en echt publiek dat reageert op jouw prestaties. Een leuke toevoeging. Het gemis van een drumstel doet mij echter kiezen voor Rock Band 4 en niet voor Guitar Hero Live.

Er stonden weer veel onafhankelijke ontwikkelaars met hun eigen game op Firstlook. Veel van deze spellen waren voor de PC ontwikkeld, maar er zaten ook Xbox 360 en Xbox One-titels tussen. Zonder lange wachttijd waren deze spellen speelbaar en vaak stond één van de makers erbij om vragen te beantwoorden. Geen van deze spellen wist echter mijn aandacht te trekken, waardoor ik nogal onderkoeld de indiehoek verliet.

De nieuwe Street Fighter komt (voorlopig?) niet naar de Xbox One, maar wel naar de Playstation 4. Is Street Fighter V een groot gemis voor de echte Xbox-fan, of is het meer van hetzelfde? De grafische stijl is in elk geval opvallend anders. Echt mooi vond ik het niet, maar het kan zijn dat het vooral even wennen is. Ik speelde tegen een onbekende met heel luxe arcadesticks. Het spel voelde al snel vertrouwd en er ontstond een gelijkwaardige battle. De eerste ronde wist ik met Birdie te winnen. Toen kreeg mijn tegenstander een move list voor zijn neus geschoven en versloeg hij mij met enkele sterke moves. Gelukkig kon ik het met voorzichtig spelen in de derde ronde alsnog afmaken. Het spel was leuk, maar deed me vooral verlangen naar een nieuwe Final Fight, in plaats van een nieuwe Street Fighter.

Toen maar weer verder naar de laatste echt grote stand, van die andere concurrent: Nintendo. Ik vroeg aan de dame bij de balie of ik als lid van de pers, zonder in de rij te staan, de stand mocht bezoeken. Toen vroeg ze van welke publicatie ik ben. Ik zei vertwijfeld ‘Xboxworld’, maar kon toch doorlopen. De mensen op de stand wisten eigenlijk niets van de spellen, niet eens wie de ontwikkelaars waren. Misschien omdat de spellen zo weinig opzienbarend waren? Het enige spel dat ik er boeiend uit vond zien was Star Fox. Het zag er oprecht leuk uit om te spelen en de grafische stijl zag er strak uit. De andere spellen deden mij niets.

Toen nog even winkelen, want de kraampjes voor verkoop waren veel sterker aanwezig dan voorheen. Van strips, T-shirts, Japans snoep tot retro games, het was allemaal te krijgen. Toch ging ik weer met een wat onvoldaan gevoel de beurshal. Zal het volgend jaar beter zijn?