Yoram Jacobs | zondag 6 Sep 2015, 20:00

Vorige week was het weer zover: de twijfel sloeg toe, de stemmen in mijn hoofd laaiden op. Xbox One of PS4?

Ik voel me verscheurd. Ik twijfel, ik weet het gewoon niet meer. Het komt door de stemmen in mijn hoofd. Ze praten door elkaar, spreken elkaar tegen. Soms voelt het alsof ze een spel met me spelen. Het begon allemaal in mei 2013. Toen Microsoft de opvolger van mijn geliefde Xbox 360 aankondigde. Ik had de geruchten al gevolgd en keek dus uit naar de nieuwe console van Microsoft en de ongetwijfeld geweldige line-up. Wat volgde was een harde klap, ik kreeg het warm en koud tegelijk en ik voelde me misselijk. Ik kan je niet veel meer van die dagen vertellen, enkel wat flarden: altijd online, cloud, geen 2e hands games en iets met TV kijken terwijl je games speelt. Ik wilde alleen maar zitten en goed nadenken. Toen kwam de eerste stem. Hij noemde zichzelf Kaz. Tenminste, ik noemde hem eerst Ken. Toen werd hij heel erg boos. Hij heet dus Kaz.

'Haha, moet je kijken wat een lomp ding. Is het 1980 en ga je een videorecorder kopen ofzo?'

'Tja', zei ik, 'hij is wel groot, maar op zich…wel strak, stijlvol.'

'Hou toch op man', hij haalde een PS4 uit zijn kleine koffertje,' kijk, dit pas stijlvol. Moet je kijken hoe klein hij is. En hier zit dus gewoon 8GB DDR5 in he? Dat kan die panini-maker niet. En besef jij je wel dat alle games op de PS4 op een 1080p resolutie draaien? Daar heb ik die broodbakkers niet over gehoord.'

'Ho ho, even dimmen Kazzie', de volgende stem liet van zich horen. Hij heet Don. Hij komt altijd wat onbeholpen over en raakt snel zenuwachtig.

'Op de Xbox One', hij legde de nadruk op One, 'en ik zou het waarderen als je ons product zo zou noemen, hebben we Kinect. Een werkelijk revolutionair…'

'PS4 Camera', zei Kaz alleen maar.

'Eh, en verder hebben wij natuurlijk de Cloud. Met deze nieuwe manier van gamen leveren wij een rekenkracht die honderden keren hoger ligt dan die van een enkele Xbox One'

'Oh, dus je moet als gamer altijd online zijn?' vroeg Kaz met een sarcastische toon.

'Nou', stamelde Don, 'het is in deze tijd volstrekt normaal dat een multimedia apparaat altijd is verbonden met het…'

'En hoe zit dat eigenlijk met 2e hands games? Want daar maak ik me wel zorgen om Don. Weet je trouwens hoe wij dat doen?', vroeg Kaz.

'Nou?', reageerde Don wat nerveus.

Kaz haalde een Vaio laptop uit zijn koffer, klapte hem open en liet een filmpje zien.

Ik heb Don daarna niet meer gezien. Ik heb begrepen dat hij daarna iets is gaan doen met boerderijgames. Het bleef een tijdje rustig in mijn hoofd. Soms kwam Kaz even langs om alleen maar hard te lachen en te wijzen naar de Xbox One. Totdat er plotseling een nieuwe stem op kwam dagen. Hij heet Phil. Phil is heel anders: rustig, relaxed en amicaal.

'Weet je wat het is', begon hij op een kalme wijze, 'we zaten gewoon fout. Ik weet het goed gemaakt: geen verplichte Kinect, altijd online schrappen we, 2e hands games kun je gewoon spelen en we doen iets aan de prijs'. Hij gaf een knipoog en lachte heel vriendelijk. Kaz was inmiddels ook aangeschoven in mijn mentale debatruimte. 

'Weet je wat het is Phil', antwoordde ik,' dan nog heb ik geen reden. Want ik kan dan net zo goed een kleinere PS4 halen, ziet er mooier uit, is krachtiger en heb ik meteen een reden om een hele zooi aan remastered PS3 classics uit de budgetbak te vissen'.

Kaz begon te schaterlachen en knikte heftig.

'Backwards compatibility, done.' Phil gaf weer die knipoog en liet weer die lach zien.

Ik wist even niet wat ik moest zeggen. Kaz kennelijk ook niet, hij bleef heel stil. Ik hoorde hem alleen maar piepend ademhalen. Hij begon hard op zijn kiezen te knarsen en keek me bijna smekend aan. Het leek niet zo goed te gaan met Kaz, want hij werd vuurrood en zocht naar zijn inhalator.

'Tja…dan speel ik dus eigenlijk alleen maar mijn oude 360 games. Ik mis een beetje de overtuiging Phil. Overtuig me: waarom zou ik mijn oude 360 opbergen, mijn ruim 150 games in dozen opbergen en vanaf nul beginnen met de Xbox One?'

Kaz haalde zijn schouders op en stak zijn handen vragend vooruit.

'Gears 4, Mass effect 4, Crackdown 3 en Rise of the Tomb Raider, enne…graag gedaan', reageerde Phil rustig. Knipoog, lach.

Kaz had zijn inhalator gevonden, inhaleerde twee keer diep en zei: '2016 pas, Tomb Raider krijgen wij ook en bovendien: als ik meneer goed begrijp wil hij weten waarom hij zou moeten upgraden. Kijk, ik kwam dit laatst tegen:

'Zelfde game, weinig verschil'. Kaz lachte breeduit. Het begon meer op grijnzen te lijken, hij vond het duidelijk leuk om dit te zeggen.

'Weet je, begon Phil, 'ik snap je…ik snap je écht. En daarom presenteer ik hier….de Xbox One Elite 1TB SSHD'. Knipoog, lach. Hij leunde achterover en gooide zijn armen achter in zijn nek.

Ik keek hem aan. Ik keek naar Kaz. Ik schudde mijn hoofd. Ik was vooral boos. Boos op Phil, hij leek me echt niet te begrijpen. En boos op Kaz, want wat had hij nou eigenlijk te melden.

'Allemaal weg!', schreeuwde ik. Ze keken me verbaasd aan. 'Wegwezen!'.

Kaz klapte zijn laptop dicht en mompelde boos: 'Ik wilde je nog een hele leuke gif animatie laten zien, maar whatever, dan niet.'

Phil keek me met gefronste wenkbrauwen aan. 'Ik ook? Maar je hebt nog geen keuze gemaakt.'

'Klopt, maar zoals ik het zie, heb ik nog voldoende tijd.'

'Juist', klonk het plotseling heel luid. Er kwam een grote lachende man aan. 'Ik heet Reggie en volgend jaar zal ik je laten zien waarom je hiervoor gaat kiezen.' Hij plofte een grote doos neer met de letters 'NX' en een vraagteken.

Zucht...