Review

Rating 6/10
User rating 7/10
  • Soms heerlijke explosieve momenten
  • Landschappen ogen mooi
  • Gameplay is erg eentonig
  • Verhaal is niet spannend, ook niet grappig
  • Laadtijden zijn soms extreem
  • Technische issues (pop-in, framerate drops)

Yoram Jacobs | vrijdag 11 Dec 2015, 15:30

Eindelijk is het dan zover, Just Cause 3 valt op de mat en ik kan beginnen aan een nieuw explosief avontuur met Rico Rodriguez. Lees hier onze review!

Review

Open world games zijn niet meer weg te denken uit het gamelandschap. Populair geworden door het onaantastbare Grand Theft Auto, werd dit al snel een apart genre waarin verschillende ontwikkelaars een eigen niche wisten te vinden. Saints Row ging aan de haal met over-the-top actie en onderbroekenhumor, Mafia ging de serieuzere kant op. In het explosieve segment moesten Just Cause en Mercenaries het met elkaar uitvechten. Crackdown is natuurlijk ook niet meer weg te denken en kleinere games als The Saboteur en Prototype deden het ook goed, elk weer met hun eigen stijl en unieke gameplay.

Gevolg van deze explosie (*ahem*) aan games is dat de lat echt hoger ligt dan pakweg vijf jaar geleden. Lukt het Just Cause 3 om een plek in de top te bemachtigen?

Welcome to Medici!

Laten we beginnen met het verhaal. Zoals je mag verwachten, gaat het natuurlijk om een kwaadaardige dictator die huishoudt in een fictief land. De vorige Just Cause speelde zich af in het fictieve (Zuid-Aziatische) Panau, deze keer mogen we het thuisland van Rico bezoeken, genaamd Medici. Medici is een (Zuid Europees ogend) land, dat uit drie regio's bestaat. De inwoners spreken allemaal het bekende Engels met een Spaans tintje. Ik snap dat het een Engelstalige game moet zijn en dat 'puur' Engels niet authentiek is in een Zuid Europees land. Maar wie vindt het dan wel authentiek dat ze allemaal foutloos Engels praten, met accent en toch hier en daar een Spaans woord erdoor weten te gooien? Hebben de inwoners allemaal een inburgeringscursus moeten volgen van hun dictator?

Speaking of which, de dictator van Medici, General di Ravello is volgens de introtrailer een 'enthusiastic opressor', een enthousiaste onderdrukker. Goed, dat zet meteen de toon: dit is geen serieuze game en dat is prima. Toch lijkt Avalanche Studios zelf te vergeten dat het geen serieuze game is. Het verhaal is gewoon een (slap) excuus is om het hele land in explosies te laten vergaan, de lokale bevolking met harpoenen te doorboren en vliegtuigen, gewikkeld in C4, te laten crashen op militaire bases. Regelmatig wordt de game onderbroken door suffe cutscenes die je in het verhaal moeten trekken en je missie moeten rechtvaardigen. Eerlijk gezegd werkt dat totaal niet. Om dat effect te bereiken moet je interessante personages hebben, een gevoel van betrokkenheid creëren, goede dialogen en cutscenes, spanningsbogen opzetten. Just Cause 3 biedt dat geenszins.

Maar goed, wie koopt Just Cause nou voor het boeiende, emotionele verhaal? Ik niet, dus snel door naar waar het echt om draait: explosies en chaos!

Boooooom!

De kern van de gameplay zal niet nieuw zijn voor degenen die bekend zijn met de reeks. Voor nieuwkomers een beschrijving. Medici bestaat uit drie regio's, elk opgedeeld in provincies. Elke provincie bestaat weer uit steden en militaire bases. Elke stad en basis moet bevrijd worden van het leger. Dit doe je door objecten op te blazen die ofwel een militaire waarde hebben (radar installaties, fuel tanks), of symbool staan voor de onderdrukker (standbeelden, billboard, etc.).

Dit is waar de game het van moet hebben: alles opblazen, shootouts met het leger, een chopper vastgrijpen met je grappling hook en vervolgens een lading raketten afvuren op alles en iedereen. Dit is bij vlagen erg leuk en zeker met de toevoeging van de wingsuit is het leuk om al parachuterend en glijdend door de lucht granaten te gooien naar armzalige tanks en miezerige soldaten. Dit levert soms hele toffe momenten op, die niet zouden misstaan in een dikke over-the-top actiefilm.

Ok, ok, ok, I get it. Now what?

Toch gaat dit bijzonder snel vervelen. De eerste paar steden bevrijden is leuk, maar al snel dacht ik 'ja, en nu?' Wat kun je nou eigenlijk met al die chaospunten: binnen no time zat ik op 100,000 chaos. Wow, dat is veel … denk ik, maar wat levert het me op? Niets. Niet meer troepen, je verzwakt de vijand niet in wapens, aantallen, voertuigen, etc.

Ja, je kunt het verhaal verder vervolgen bij genoeg chaos, maar dat systeem is eerder irritant dan een toevoeging. Je krijgt zogenaamd alle vrijheid om te doen en laten wat je wilt, maar als er verder weinig te doen is, laat me dan op zijn minst het verhaal afmaken. Sorry, Rico, je moet eerst de hele provincie bevrijden. What the hell?

Ik kan rustig zeggen dat de gameplay eentonig en achterhaald is. Deze game speelden we al in 2010. Waar zijn de next-gen physics? Waar is het gevoel van 'dit is waar ik 5 jaar op heb gewacht?' Waarom kiest men er niet voor om het overnemen van gebieden leuker en verslavend te maken? Geef me perks (leuker dan 'glass grenades'), tapijtbommen, strijders om me te helpen in de strijd. Damn, laat me gewoon een co-op partner uitnodigen om samen de boel op te blazen. Crackdown 2 kon dat toch ook al? Helaas, helaas.

Een enkele keer schotelt JC3 je een 'battle-missie' voor, inclusief een metertje dat aangeeft hoe de troepen van Di Ravello en de rebellen er voor staan. Tof, gaan we dan een soort King of The Hill doen? Is het nu handig om eerst andere gebieden te bevrijden, zodat ik meer troepen kan sturen? Nope, je moet gewoon een handjevol soldaten omleggen en dan is de 'battle' gewonnen. Doe dat nog een of twee keer en je werk zit er weer op.

Maar zelfs op deze manier 'strijd leveren' voelt hol en nutteloos aan. Het levert je namelijk niets substantieels op om een stad, provincie of zelfs een regio te bevrijden. Ja, je kunt nieuwe challenges doen, je kunt nieuwe voertuigen en wapens bestellen via de 'rebel drop' optie. Maar die gebruik je waarschijnlijk toch niet. Ik had op een bepaald moment een fijne rocket launcher, die ga ik dan niet inwisselen voor een sniper. Ik ga ook mijn attack chopper met raketten aan beide zijden echt niet inruilen voor een suffe waterchopper.

Laat staan dat ik een 'vintage' sportauto ga rijden. Het rijden in voertuigen is trouwens compleet overbodig. Het rijdt traag en voelt erg beperkend. Je wilt gewoon vliegen! Dat de game je soms dwingt om voertuigen te rijden, wekt alleen maar meer ergernis op. Op een bepaald moment moet Rico een scooter afleveren(waarbij het checkpoint uiteraard dik een kilometer verderop ligt), waarop Rico quasi grappig vraagt 'Why am I doing this?' Tja, Rico, goede vraag!

Tenslotte nog het volgende: elk van de drie gebieden heeft een soort 'eindstation' dat niet te betreden is, zonder de verhaalmodus te vervolgen. Dat is een erg irritante beperking in een game die pretendeert absolute vrijheid te geven. Kom je toch in de buurt van dat gebied, kun je rekenen op een barrage van raketten en zul je het slow-motion scherm krijgen dat je onvermijdelijke dood inleidt. Extra irritant: doodgaan en terugkeren in Medici kan erg lang duren. Dit brengt me direct bij een ander groot minpunt: de technische kant van de game.

Even geduld a.u.b.

De laadtijden zijn soms niet te harden. Zo, dat is eruit. Bijna voor elke situatie bestaat wel een laadtijd. Het opstarten van de game duurt 2-3 minuten! Wil je een challenge doen? Dertig seconden om te komen bij het 'start challenge' scherm. Wil je de challenge opnieuw doen? Bijvoorbeeld omdat er een boom te dicht op de runway van je vliegtuig staat en je direct het ravijn in dondert (true story)? Ok, dan weer even 30 seconden wachten. Doodgaan is nooit leuk in een game, maar in JC3 is het een verschrikking. Je kunt rustig 60-90 seconden je controller naast je neer leggen, voordat je weer kunt beginnen.

Ander technisch issue: de game is door framerate issues soms onspeelbaar. Ik had regelmatig last van ernstige haperingen als ik een hele basis in lichterlaaie zette en daarbovenop allerlei voertuigen en tanks kapot schoot met raketten en granaten. Dit kan de game gewoon niet aan. Dit is echt een teleurstelling, want JC draait om explosies en chaos. Erg jammer dat het de ontwikkelaar niet gelukt is om dit aspect op orde te krijgen.

Temeer omdat de game er ook echt niet bijzonder mooi uitziet. Ja, de uitzichten zijn soms mooi, zeker als je op een berg staat en de bossen en stadjes ziet, met ondergaande zon op het azuurblauwe water. Klinkt fantastisch toch? Tot je sneller naar beneden duikt dan de game details kan inladen (en dat is vrijwel altijd) en je ineens hooibalen ziet verschijnen op een weiland en dorre zandvlakten ziet veranderen in grasvelden. En als die details ingeladen zijn is de wereld teleurstellend leeg. Er rijdt af en toe een auto, er lopen hier en daar wat voetgangers, wat koeien of geiten. En die voetgangers zien er lelijk uit, bewegen houterig en doen verder weinig in de wereld dan suf rondlopen. Ik verwacht veel meer van een open world game in 2015.

Conclusie

Don't believe the hype! Just Cause 3 valt behoorlijk tegen. De gameplay is ongelooflijk eentonig, het verhaal is niet spannend, er is bijna niets te doen in de grotendeels lege wereld en technisch scoort de game onvoldoende. Ja, er zijn echt wel toffe momenten en je kunt leuke random gekke dingen doen (geiten vastpinnen aan gasflessen bijv.). De game zou baat hebben bij een co-op modus, gameplay vernieuwingen die dat heerlijke verslavende effect hebben (gebieden veroveren, rebellen aansturen, perks of steeds heftigere bommen en raketten). Ook zijn er behoorlijk wat technische aanpassingen nodig, zelfs na de day one patch van 2GB+. De kern van de game scoort een 7, maar de technische mankementen halen dit omlaag naar een 6.

Reacties

User rating 7
PePziNL 8 jaren,4 maanden geleden

Ik vermaak me prima met de game, op de genoemde belachelijke laadtijden na dan. Zou de game normaal een 8 geven, maar door die laadtijden maak ik er een 7 van :)

Login of registreer om te reageren.