XBW Review

Peter Paardekooper | woensdag 11 Jun 2014, 23:15

Afgelopen december kwam Max: The Curse of the Brotherhood uit voor de Xbox One. De game werd op dit platform redelijk positief ontvangen, en nu kunnen ook Xbox 360 en PC bezitters genieten van dit platformavontuur van Press Play. Doet de ‘old-gen’ versie van Max: TCoB erg onder voor zijn grote broer op de Xbox One?

 

Vergetelijk

Het eerste dat je ziet wanneer je begint met de campaign is een geweldig geanimeerd introfilmpje dat grenst aan de kwaliteit van de gemiddelde Pixarfilm. De toon is gezet. De rest van de game sluit hier op aan, met heerlijk gevarieerde omgevingen en kleuren die van je scherm spatten. Helaas doet het verhaal wel flink onder in vergelijking met onze favoriete filmstudio. Max ergert zich weer eens aan zijn jongere broertje Felix, en googlet een spreuk om hem weg te wensen. Wat hij echter niet weet is dat de spreuk ook echt werkt, en zijn broertje wordt door een grote arm een andere wereld ingesleurd. Max springt hem achterna en hier begint zijn avontuur.

In de eerste paar levels wordt de rest van het plot uitgelegd; Felix is ontvoerd door Mustacho, een villain die net zo duf is als hij klinkt (wat wil je ook als je je naam deelt met een personage uit Chin Chan). Mustacho wil Felix gebruiken om eeuwig jong te blijven. Of zoiets, het verhaal is best vergetelijk. Waar het pas echt interessant wordt, is wanneer Max de beschikking krijgt over de Magic Marker.

Magic Marker

Al snel krijg je je handen aan de Magic Marker, een magische stift waarmee je de spelwereld kan beïnvloeden en waar het grootste deel van de gameplay om draait. In principe is Max: TcoB een redelijk standaard sidescrolling platformer, maar de Marker geeft een leuke twist aan dit principe. Met de Marker kan je onder andere de grond omhoog trekken, waardoor er pilaren ontstaan die je verder helpen. Later in de game kan je ook nog takken, lianen, waterstromen en vuurballen tevoorschijn tekenen, allemaal powers die Max kan gebruiken om obstakels en vijanden te overwinnen.

De Marker zorgt voor erg fijne en interessante puzzels, vooral in de iets latere levels waarin de verschillende powers gecombineerd moeten worden. Zo moet je op een bepaald punt een tak tekenen. Aan deze tak bevestig je een liaan, die je lossnijdt zodat ‘ie Max zijn kant op slingert. In het momentum van de liaan moet je Max lanceren met een waterstroom, zodat ‘ie zich aan de liaan vastgrijpt en veilig de andere kant van de afgrond bereikt.

Af en toe schakelt het rustige ‘puzzle solving’ aspect van de game over naar een wat meer actie-georiënteerd gedeelte waarin Max achterna wordt gezeten door een enorm monster. Hier moet je onder druk snel bepaalde dingen tekenen om Max aan dit monster te laten ontkomen. Deze gedeelten van de game kennen een hoog trial & error gehalte, wat gelukkig ondersteund wordt door het heerlijke checkpointsysteem van de game. Waar je ook doodgaat, je hoeft nooit meer dan een minuut gameplay over te doen. Hierdoor ben je alleen maar bezig met het oplossen van de leuke puzzels, die later in de game toch best lastig kunnen worden.

Verzamelwoede

Zoals het gros van de games tegenwoordig kent ook Max: TCoB collectibles. In de in totaal 20 levels zijn er 75 “Evil Eyes” en 18 “Amulet Pieces” te vinden. De Evil Eyes zijn erg makkelijk te vinden en liggen vaak vlak voor je neus. Het feit dat ik er (zonder guide) slechts twee gemist had aan het eind van de game is hier bewijs van. Voor de Amulet Pieces is wat meer denkwerk vereist, al wordt het verzamelen nooit echt frustrerend lastig. Eenmaal opgepakt zijn de collectibles voor altijd in je bezit. Aan de ene kant is dat fijn, want er is niks irritanter dan een collectible meerdere keren te moeten zoeken omdat je vlak erna de afgrond in kukelt. Aan de andere kant nodigt dit niet meer uit tot moeite doen: zo betrapte ik mezelf er meerdere keren op dat ik na het vinden van een collectible Max gewoon tot zijn dood liet vallen in plaats van terug te lopen naar het hoofdpad. Levels zijn ook gewoon te herspelen, en in het hoofdmenu kan je zien welke collectible in welk level je nog moet.

Conclusie

Max: The Curse of Brotherhood is een leuke, innovatieve platformer met een twist. De Magic Marker zorgt voor een frisse wind en leuke puzzels, tussen het reguliere platformen door. De game ziet er, ook op de Xbox 360, nog prima uit. In een uurtje of acht heb je het eind van het spel bereikt, met nog een paar uurtjes extra als je alle achievements binnen wil halen. De game staat met een prijskaartje van 15 euro op de Xbox Marketplace.