Yoram Jacobs | zaterdag 12 Mrt 2016, 17:00

Heeft het wachten op de XL versie van Mortal Kombat geloond? Lees het hier!

Na bijna 25 jaar kan ik me niet voorstellen dat gamers niet gehoord hebben van Mortal Kombat. Je zult vast wel eens een van de vele games hebben gespeeld en zeker bekend zijn met de grootste reden voor het succes: blood & gore. Fans van de reeks kunnen gerust zijn: dit is wellicht de meest gewelddadige game uit de reeks. Van de liters bloed die je per slag of stoot op je scherm ziet spatten, de bekende Fatalities en Brutalities tot aan de brute X-ray moves (terug uit het vorige deel).

Je zult veel botten zien breken, organen geplet zien worden en ledematen worden op allerlei manieren van je tegenstanders verwijderd. Dit oogt doorgaans geweldig (mits je tegen al het bloed kan), soms is het eerder grappig om te zien. Mortal Kombat heeft namelijk altijd al een vreemde relatie gehad met 'cheesiness' , MKXL is hierin niet anders. Denk aan ludieke Fatalities (Jax die zijn tegenstanders hoofd in tweeën splijt en de onderkant van de schedel als asbak gebruikt). Ook in de story mode kromden mijn tenen regelmatig. Daarover straks meer.

Fight!

Eerst maar de basics: het vechten. Hoe steekt dat in elkaar? Zoals je gewend bent kun je met de bekende knoppen weer punches en kicks uitdelen. Elke knop heeft een aantal kleine combinaties met de vier richtingen, er zijn ook combo's met meerdere knoppen en richtingen, etc. etc. Mocht je even vergeten zijn hoe je een combo moet doen, kun je op pauze drukken en de move list erbij halen. Elke move kun je met een druk op Y op je scherm laten verschijnen. Op die manier lukte het mij vrij snel hele toffe combo's uit te halen. De D-pad van de Xbox 360 was niet altijd geliefd onder puristen, dat zal met de Xbox One wel anders zijn: vrijwel elke combo komt aan, het gaat allemaal erg nauwkeurig.

Qua gameplay is er niet veel veranderd ten opzichte van de reboot uit 2011: je hebt nu ook een 'super meter' die bestaat uit drie delen. Je vult de meter door zelf combo's eruit te gooien of door geraakt te worden. Het eerste deel geeft je de optie om 'Enhanced' moves uit te voeren. Een goed uitgevoerde combo samen met RT doet dan meer schade en levert een iets langere animatie op. Vul je de meter nogmaals, dan krijg je de mogelijkheid om een combo van je tegenstander te breken. Wanneer je de meter helemaal laat vol lopen kun je de krachtige X-ray move doen. Voor de nieuwkomers: dit zijn hele sterke (automatische!) combo's waarbij je door middel van een X-ray de schade van dichtbij kunt zien. Schedels kraken, ogen ploffen, organen worden tot moes geplet. Gek genoeg kan je tegenstander daarna wel nog gewoon lopen, kijken en vechten. Maar goed: het gaat natuurlijk om het spektakel. Deze manier van spelen beviel me wel, al vond ik het wel jammer dat je combo's alleen op deze manier kunt breken. Het zal wel met de balans te maken hebben, maar het is niet zo leuk om de ene combo na de andere tegen je te krijgen. Ik spaarde daarom het liefst door tot ik drie delen had gevuld en een X-ray move kon doen.

Nieuw in de reeks is het gebruik van 'interactibles'. Je kunt bijvoorbeeld een wall jump maken en zo achter je tegenstander komen, of een item uit de omgeving grijpen en eenmalig gebruiken als wapen (dit varieert van een hamer tot een onschuldig omaatje….tja, ik zei al: cheesy, wel grappig). Het gebruik van deze items is niet gratis, wat me brengt bij het volgende nieuwe element: stamina. Je stamina meter bepaalt of je een interactible kunt gebruiken, of je kunt rennen naar je tegenstander of weg kunt 'dashen'. Een goede manier om balans aan te brengen, maar nutteloos als je een button basher bent (dat kost namelijk geen stamina). Deze zaken vond ik zelf weinig vernieuwend, leuker zijn de 'Variations'. Elk personage heeft namelijk drie verschillende vechtstijlen met elk een unieke set aan combo's en special moves. Dit is dus niet simpelweg een cosmetische verandering: je zult echt andere combo's moeten uitvoeren en je stijl moeten aanpassen!

De AI in Mortal Kombat XL is in te stellen van very easy tot very hard. Ik moet zeggen: ik ben geen held in dit soort games en had het in het begin wel even zwaar op medium (de default setting in de story mode). Ik begon dus eerst met wat game modes op very easy. Dat is een prima begin: de tegenstanders geven je flink van katoen en zijn niet te beroerd om meerdere combo's op je af te vuren. Gelukkig krijg jij genoeg tijd om jouw trucjes te proberen. Is het je gelukt om je tegenstander tot zijn of haar knieën te krijgen, heb je zoals gebruikelijk vrije doorgang om een Fatality toe te passen. Nieuw in de reeks is de optie om 'Easy Fatalities' te gebruiken. Dit kun je doen door bepaalde muntjes te verkrijgen (zijn te unlocken en/of te koop als microtransaction). Ik heb er een paar geprobeerd, maar omdat de D-pad zo goed zijn werk doet, vond ik het net zo makkelijk om gewoon de juiste knoppencombinatie in te voeren.

Let's take it outside

De game is dus vriendelijk voor beginners, maar biedt ook genoeg weerstand op hogere moeilijkheidsgraden. Een paar potjes op very hard leerden mij dat ik duidelijk niet tot de Elder Gods hoor. Ik kreeg zelden de gelegenheid om klappen uit te delen en moest het echt hebben van een verdwaalde X-ray move. Ouch.

Offline is leuk als opwarmertje voor de ervaren vechters, maar de echte bikkels gaan natuurlijk hun geluk online beproeven. Daar heb je de keuze uit verschillende modes, de gebruikelijke een-tegen-een mode en diverse varianten daarop. King of the Hill is populair: een iemand is de champion en wordt uitgedaagd door een tegenstander. Anderen kunnen deze match volgen en met hun avatar reacties geven op de strijd tussen de vechters. De veelheid aan modes geeft de illusie dat er ontzettend veel te doen is, ik vind dat wel meevallen. Uiteindelijk draait deze game toch vooral om de 1 vs. 1 gevechten en het plezier dat je daarvan krijgt is volledig afhankelijk van je vingervlugheid. Anders dan bij bijvoorbeeld online shooters heb je hier niet de mogelijkheid om een andere speelstijl te hanteren: dit is rechttoe rechtaan op elkaar beuken. Ben je niet snel genoeg, mag je afscheid nemen van je ledematen. De meesten van ons zullen dat snel voor gezien houden en private matches doen met vrienden. Dat is uiteraard leuker dan tegen random mensen die overduidelijk veel beter zijn dan de rest. Dit doet niets af aan de game, maar wel noemenswaardig in een review. Online is dus echt niet voor de zwakkeren onder ons.

De game biedt naast de genoemde modes ook de Krypt. Een afgelegen kerkhof met allerlei verborgen items. De items zitten onder grafstenen en in tombes; je kunt deze ontgrendelen door middel van Koins. Die verdien je weer in matches. Dit element is niet nieuw, maar wel erg leuk: zo heb je een doel om te sparen voor bijvoorbeeld een nieuwe Fatality van je favoriete personage, of kun je artwork ontgrendelen.

Zoals gezegd verdien je Koins in matches, maar je verdient ook twee vormen van XP. Personal XP en Faction XP, wat me brengt bij een volgende vernieuwing: Faction Mode. De game biedt je de mogelijkheid om te kiezen voor een van de vijf facties. Dit zijn Special Forces, Lin Kuei warriors, White Lotus, Black Dragon en de Brotherhood of Shadow. Nadat je een keuze hebt gemaakt maak je onderdeel uit van een online persistent multiplayer mode. Voer fatalities of X-ray moves uit, win matches (offline modes tellen mee) en op basis van jouw bijdrage wordt aan het einde van de week je beloning uitgekeerd. Dit varieert van Koins tot een Faction Kill: een nieuwe vorm van Finisher die exclusief zijn voor elke factie. Dit geeft de game een extra beetje vulling en houdt je lekker bezig.

Family Ties

Zoals ik al noemde heeft ook deze Mortal Kombat een Story Mode en die is nu nog suffer dan hiervoor. Ja, natuurlijk is Shinnok weer met iets kwaadaardigs bezig en zet hij Quan Chi in om allerlei fratsen uit te halen, maar mensen, wat is het verhaal soms slecht. Om maar te zwijgen over de dialogen. In de game maken we kennis met negen nieuwe personages, onder andere de dochter van Johnny Cage en Sonya Blade (Cassie), de neef van Kung Lao (Kung Jin), de dochter van Jax (Jacqui) en de zoon van Kenshi (Takeda).

Naast hun hoofddoel om Shinnok te stoppen, krijgen we ook een kijkje in de familieproblemen van deze personages. Takeda is boos op zijn vader, Sonya en Johnny hebben relatieproblemen en zo gaat het wel even door. Het moge duidelijk zijn: dit biedt geen enkele meerwaarde. Zelfs niet als je interesse hebt in het achtergrondverhaal van Earth Realm, Outworld, etc. De matches in de story mode zijn ook lang niet zo leuk: je kunt geen finishers toepassen omdat personages nodig zijn voor het verhaal. Speel dit alleen als je de unlockables wilt hebben.

XL

De main game biedt al met al genoeg content om iedereen blij te maken, de XL versie doet daar een flinke schep bovenop. Met maar liefst negen extra personages en tig outfits heb je een bijna volledig nieuwe game. Natuurlijk heb je niet elk personages uit de Mortal Kombat historie, maar de XL versie heeft maar liefst 33 (!) vechters om uit te kiezen. Ik zal nog even kort stilstaan bij een aantal nieuwelingen.

Jason Voorhees is een iconisch horror personage en past goed in de game. Hij is groot en sterk, heeft een enorme machete en tal van toffe moves. Als hij zichzelf teleport doet hij dit door in een groene mist te stappen, hij kan tegenstanders vastgrijpen en crushen en heeft een aantal 'hele bekende' Fatalities. Je tegenstander zal zeker onder de indruk zijn van deze verschijning.

Alien ziet er volgens sommigen dan niet helemaal uit zoals in de films, maar dat maakt in MKXL helemaal niet uit. Met nieuwe blades die aan zijn armen vast zitten, is hij naast een zeer snelle tegenstander ook een giftige (hij kan gif spuwen, zoals Reptile). De Fatalities en Brutalities zijn uiteraard kenmerkend voor de Xenomorph en passen perfect in de franchise.

Uiteraard geldt dit ook voor Leatherface en Predator. Op de een of andere manier 'klikt' het gewoon tussen horror/sci fi personages en Mortal Kombat. Dat bleek al uit de populariteit van Freddy Krueger uit het vorige deel (die ontbreekt helaas in MKXL). Wellicht komt dit juist omdat het hele verhaal zo suf is en wij collectief zoiets hebben 'sure, why not?'

Conclusie

Met Mortal Kombat XL levert NethearRealm Studios een prima game af. Voor een mooi prijsje krijg je de game en alle uitgekomen DLC. De main game biedt een hele degelijke fight game, genoeg te unlocken en eindeloos plezier in off- en online modes. De DLC packs bieden hele toffe 'guest fighters', die goed passen in de game. Als je enigszins van fighting games houdt en je de setting van Mortal Kombat wel kunt waarderen, heb je met Mortal Kombat XL een hele goede deal