Tim Colman | zondag 24 Apr 2022, 21:59

Monopoly is weer terug op je Xbox met een nieuwe variant, Madness!

Gespeeld op Xbox Series X.

Monopoly Madness is een gezelschapsspel dat gebaseerd is op, je raadt het nooit, Monopoly. Echter is qua gameplay het geheel net wat anders ingevuld. Na dat ik een Ubisoft-account had aangemaakt in ruil voor wat extra content, was ik klaar om aan mijn avontuur te beginnen. Ik kreeg de kneepjes van het spel uitgelegd door Mr Monopoly, ik herkende hier en daar al iets uit het bordspel, zoals het Elektriciteitsbedrijf en de Watermaatschappij. Monopoly Madness is niet minder dan een eerbetoon aan de originele Monopoly franchise, maar met z’n eigen identiteit. De vraag is natuurlijk of die twist net sterk genoeg is om een meerwaarde te betekenen op het originele bordspel.

Geen bord om op te zetten

Wat mij meteen opviel aan Monopoly Madness was het ontbreken van een traditioneel bord. In feite is dit spel helemaal geen bordspel. In plaats daarvan is het een partygame à la Mario Party dat in grote lijnen het Monopoly-schema volgt. Je kiest een personage en loopt rond op een virtueel bord dat het midden houdt tussen het gekende spelbord en een level uit een platformer. Er zijn eigendommen om te kopen, meerdere andere spelers die op succes uit zijn en natuurlijk is er ook geld te verzamelen. Er zijn echter ook veel verschillen. Iedere speler heeft een geldzak die werkt als een stofzuiger. Ik kon het gebruiken om grondstoffen en andere voorwerpen van de grond op te zuigen of ik kon lucht uitstoten om mijn rivalen te duwen of mijn grondstoffen uit te geven. Bieden op een huis doe je door geld naar het huis te blazen, en te hopen dat je de laatste bent die heeft geboden voor de tijd om is. Je gebouwen upgraden doen je dan weer door water en elektriciteit te verzamelen. Wat je kan winnen, kan je ook verliezen, dankzij allerlei powerups kunnen je tegenstanders op elk moment met je eigendommen aan de haal.

Je gaat zo van ronde naar ronde en je moet zoveel mogelijk eigendommen claimen om de meeste punten te scoren. Het is een simpel mechanisme om te leren en het is die eenvoud dat het spel toegankelijk maakt. Maar geluk speelt een grote factor in de winst en daar ben je voor of radicaal tegen. Omdat de primaire acties van Monopoly Madness eenvoudig te leren zijn, is het niet moeilijk om het spel aan nieuwe spelers te leren, zelfs zonder de handleiding. Een spel heeft meestal zes spelers, dus zodra elke speler begint te bieden op eigendommen, probeert grondstoffen te verzamelen en anderen probeert te saboteren, draait het snel op chaos uit. Het wordt nooit echt te veel om te blijven volgen, ik vond het zelfs leuk om verschillende strategieën uit te stippelen die uiteindelijk tot mijn succes zouden leiden.

Zet je vrienden op het spel

Monopoly Madness biedt een paar verschillende speltypes aan. Er is een echte campaign, lokale multiplayer en een team-modus. De campaign biedt de meeste variatie in de gameplay, omdat er verschillende winvoorwaarden zijn doorheen de verschillende levels (Stad, Nachtleven, Strand of Herfstpret). Verwacht echter niet te veel van het verhaal, het gaat niet meer dan om een reeks voorbepaalde rondes. Het spel komt het best tot z’n recht samen met een handvol vrienden. In de lokale competitie kon ik dan wel weer kiezen op welke kaart ik wilde spelen. De gameplay wordt wel snel repetitief en qua opties ben je beperkt om de ervaring wat naar je hand te zetten. De variatie in winvoorwaarden in de campaign heb je niet tot je beschikking in de andere modi. Ondanks het gebrek aan opties in de lokale competitieve modi, waren er toch enkele manieren om de wedstrijden uniek te laten aanvoelen. Er waren vier verschillende omgevingen en vijf verschillende kaarten in elke omgeving. Elke kaart had een unieke tile set, hoewel dat de eigenschappen van het spel zelf niet echt veranderde. De verschillende locaties hadden wel verschillende stage hazards, lay-outs, en zelfs variërende items. Die gevaren hadden uiteindelijk een grote invloed op het spel en maakten elke omgeving uniek.

Community chaos

Het belangrijkste element van het spel waren uiteindelijk de community chests. Dit waren voorwerpen die mij hielpen of mijn vijanden hinderden. Ze waren gevarieerd, interessant en een van de meest cruciale onderdelen van het spel, soms zelfs een tikkeltje overpowered. In tegenstelling tot de invloed van de community chest, had het kiezen van een personage dan weer geen invloed op het spel, velen hebben zelfs geen naam. Ik had algemeen wel een generiek gevoel bij de game, visueel zit er het er allemaal wel leuk uit maar ook niet meer dan dat.