Terugblik

Peter Paardekooper | zaterdag 27 Sep 2014, 9:49

XBW blikt terug naar de wat minder bekende games van de vorige generatie.

Next-gen is in middels current-gen en dat is een mooi moment om terug te blikken op de toppers van de vorige generatie. Welke last-gen parels heb jij waarschijnlijk gemist? Ik zet ze voor je op een rijtje. Omdat er voor de Xbox 360 meer dan 1000 games beschikbaar zijn, is de kans groot dat je meer dan eens gedwongen werd een keuze te maken uit die AAA-game die iedereen ging kopen of dat vage spel van die Oost-Europese ontwikkelaar. En juist die vage games kunnen ook leuk zijn! Hier volgt dan ook (in volgorde van release) een lijst van 15 games die naar mijn mening niet de aandacht en status gekregen hebben die ze verdienden. Deze week de laatste 7 uit de lijst.

Weet je er zelf ook nog eentje? Laat het weten in de comments!

#7. Afro Samurai | 2 april 2009

Een game naar de gelijknamige manga- en animeserie. Afro Samurai volgt het verhaal van Afro, en zijn quest om de Number One samurai te verslaan en zo zijn titel over te kunnen nemen. De game kende een mooie maar toch duistere cell-shaded stijl, en een nieuw gameplaymechaniek: Afro kon zijn enemies in realtime letterlijk in mootjes hakken. Je kon als speler dus zelf kiezen of je je vijanden verticaal, horizontaal, diagonaal of een combinatie daarvan doormidden wou snijden. Afro’s alter ego werd ingesproken door Samuel L. Jackson, die het personage perfect tot leven riep.

#6. Mini Ninjas | 11 september 2009

Nog een game in de klassieke Japanse setting, maar toch weer totaal verschilde met bovenstaande game. In Mini Ninja’s speelde je met zes ninja’s die de Evil Samurai Warlord proberen tegen te houden om Japan over te nemen. In tegenstelling tot Afro Samurai kent Mini Ninja’s geen enkel druppeltje bloed, en is MN prima geschikt voor je kleine zusje om mee te kijken. Toch was de game door zijn schattige personages en leuke platformgameplay ook geschikt voor de wat oudere gamer. Mini Ninjas bewees dat er niet altijd liters bloed in ninja-games hoeven te vloeien om leuk te zijn.

#5. Dante’s Inferno | 25 februari 2010

Dante’s Inferno werd al snel na de release beschuldigd van het jatten van andere gamefranchises. Zo zou de game een “minder leuke God of War kloon” zijn. Ik ben echter van mening dat de mindset ‘beter goed gejat dan slecht bedacht’ de game alleen maar goed heeft gedaan. Dante’s Inferno is gebaseerd op het eerste deel van Dante Alighieri’s La Divina Commedia, waarin hij de diepten van de Hel induikt om (en dit is er voor de game dan weer bijverzonnen) zijn vrouw uit de klauwen van de Duivel himself te redden. De game maakte prachtig gebruik van de negen cirkels van de Hel die in het boek voorkomen, waarvan de meesten gebaseerd zijn op de zeven doodzondes. Aangezien La Divina Commedia naast Inferno nog bestaat uit Purgatorio en Paradiso, hoop ik al jaren op een aankondiging van Dante’s Purgatory.

#4. Just Cause 2 | 26 maart 2010

Just Cause 2 is, naar mijn eigen bescheiden mening, pure fun in gameformaat. De game kent (technisch gezien) de grootste wereld in een videogame tot nu toe (groter dan World of Warcraft en GTA IV), en is gevuld met content om je totale chaos aan te laten richten op het eiland en haar bewoners. Het verhaal is een niemandalletje, maar de sidemissies en open wereld gameplay is waar deze game om draait. Zeg zou zelf, er is toch niks leukers dan een auto met nietsvermoedende passagiers vast te koppelen aan je vliegtuig, hiermee een paar kilometer mee op te stijgen en uiteindelijk op het letterlijke hoogtepunt uit het vliegtuig te springen? De gigantische speelwereld en grote hoeveelheid content hebben ervoor gezorgd dat ik met plezier 70 uur in deze game gestopt heb.

#3. Enslaved: Odyssey to the West | 8 oktober 2010

In Enslaved volg je Monkey en Trip, twee personages die proberen te overleven in een post-apocalyptische wereld. Het verhaal is gebaseerd op een oud Chinees verhaal uit de 16e eeuw. Monkey werd geweldig tot leven gewekt door Andy Serkis, die je misschien beter kent als Gollum uit The Lord of the Rings-trilogie. De game combineerde originele gameplay, prachtige graphics en een intrigerend verhaal tot een prachtig geheel.

#2. Alice: Madness Returns | 16 juni 2011

Alice in Wonderland is al meermalen gebruikt in verschillende films en games, maar nog nooit zo twisted en duister als in de games van American McGee. Madness Returns is een vervolg op American McGee’s Alice uit 2000, en volgt het welbekende meisje Alice dat een trauma heeft opgelopen na de dood van haar ouders. Wonderland is in deze game een plek in Alice’s hoofd dat ze gecreeerd heeft om met haar trauma te kunnen omgaan, en dat ziet er net zo uit als het klinkt. Een grauwe, grijze Steampunk-achtige wereld, dat recht tegenover het kleurrijke sprookje staat dat we allemaal kennen. Het feit dat je een gratis download van de eerste Alice-game bij Madness Returns kreeg was een leuke bonus.

#1. Shadows of the Damned | 24 juni 2011

Shadows of the Damned is een geweldige collaboratie tussen Shinji Mikami (Resident Evil) en Suda51 (No More Heroes). De hand van beide meesters is af te lezen aan de game: aan de ene kant verplaats je je met hoofdpersoon Garcia Hotspur door de meest weirde en enge locaties, en aan de andere kant bevat de game de onmiskenbare humor van Suda51. Zo staat me er nog een scène bij waarin je sidekick en wapen Johnson verandert in een enorm pistool / kanon-hybrid, de Big Boner genaamd (His Johnson became a Big Boner, hahaha!). Terwijl je met dit belachelijke wapen de vijanden te lijf gaat kan Hotspur het niet laten om herhaaldelijk “Taste my Big Boner!” te roepen. Applaus, Suda51. Applaus.

En met toevoeging van deze games zijn we aan het eind gekomen van de lijst. Natuurlijk zijn er nog zat andere games die ik niet genoemd heb, of misschien vind jij dat een van deze vijftien games helemaal niet thuishoort in dit rijtje. Laat het weten!

XBW