XBW

Casper Egas | donderdag 6 Okt 2016, 20:00

Volgens ons is NBA 2K17 de ultieme sportsgame. Jep, beter dan FIFA! Lees hier waarom.

De tijd vliegt. NBA 2K17 is alweer het achttiende deel in de 2K-serie, en als je de spirituele voorganger NBA Action nog meerekent, zelfs het twintigste basketbalspel van ontwikkelaar Visual Concepts. De eerste jaren werden de spellen uitgegeven door SEGA, maar tegenwoordig worden ze al jaren door Take 2 Interactive uitgegeven. Sommige spelers hebben nog lang geprobeerd in elk deel aanwezig te zijn, maar nu Kobe Bryant en Tim Duncan gestopt zijn, weet ik er geen meer te vinden die het nog volgehouden hebben. Of je moet natuurlijk kijken naar de teams van weleer, die ook in dit spel te spelen zijn. Meestal wordt een serie al lang saai na een aantal jaren, maar voor mij heeft deze serie zich bijna elk jaar opnieuw bewezen. Ik kan je al vertellen dat NBA 2K17 die trend allesbehalve doorbreekt.

De enige reden dat FIFA in Nederland populairder is dan NBA 2K is volgens mij dat voetbal een populairdere sport is dan basketbal. NBA 2K17 is op zoveel vlakken een beter product dan dat voetbalspellen ooit hebben weten te bereiken. Voor mij reist de vraag, waarom kunnen niet meer sportspellen zijn zoals deze?

Sport zoals sport moet zijn

Visual Concept heeft het wiel niet opnieuw uitgevonden, maar heeft het spel op tal van vlakken verder verbeterd. Laat ik maar beginnen bij de presentatie. Voor wie weleens echte NBA-wedstrijden kijkt op tv, is dit spel een feest der herkenning. Alles aan dit spel is gelikt en prachtig gepresenteerd. Wedstrijden zijn helemaal aangekleed met commentaar vooraf, bij de rust en aan het eind met komische analyses van onder andere Shaquille O’Neal en de andere vaste tv-analisten. Daarnaast zijn er interviews met echte coaches en spelers, waarin hun echte stem te horen is. Het commentaar en co-commentaar (nu van Doris Burke) is van de bovenste plank: Het is gevat, gevarieerd en interessant, met een goed gevoel voor timing. Een enkele keer wordt er een klein foutje gemaakt, maar dat mag de pret niet drukken.

In het hoofdmenu is er wederom een soort tv-show te bekijken. Hierin ontvangt een vaste, sympathieke presentatrice basketbalsterren en worden vaste items per show behandeld. Daarnaast worden er vragen gesteld, die je als kijker kunt beantwoorden voor bonuspunten. Ongeveer wekelijks is er een nieuwe show van zo’n tien a vijftien minuten te zien. Ik vind dat dit soort toevoegingen het spel extra leuk en compleet maken. Ook de aankleding van de wedstrijden zelf is top. De presentatie van de spelers ziet er tof uit, er zijn beelden uit de stad waarin de wedstrijd wordt gespeeld en ook de cheerleaders, acrobaten en t-shirt promo crews zijn aanwezig. Het oog voor detail zorgt ervoor dat het verschil met een echte tv-uitzending minimaal is. Er zijn duidelijk kosten nog moeite gespaard om alle puntjes op de i te zetten.

Grafisch is het spel ook fantastisch. Al vergelijk je de spelers met de spelers van PES 2017 of zelfs met FIFA 17, dan is het een verschil van dag en nacht, en dan doel ik niet op de huidskleur van de spelers. Alle basisspelers en belangrijke wissels zijn direct herkenbaar en zijn zeer liefdevol en precies gemodelleerd. De texturen van de kleding en huid zijn zeer realistisch weergegeven en de spelers animeren en zweten op een realistische wijze. Ook het publiek en de coaches zien er nu beter uit dan ooit. Alleen de vrouwen kunnen nog wat liefde gebruiken, want de cheerleaders zijn nu nog niet de droom van iedere man.

Alle opsmuk is werkelijk waar prachtig, maar ik weet ook zeker dat ik niet de enige ben die regelmatig tussenstukken doordrukt. Soms halen alle onderbrekingen (die overigens ook in echte wedstrijden zitten) de vaart wat uit het spel. Vreemd genoeg zijn deze stukken soms heel snel door te klikken en zijn ze soms pas na een tijdje weg te drukken. Soms heeft dit duidelijk te maken met laadtijden, maar op andere momenten is dit niet duidelijk verklaarbaar.

Balans, balans, balans

Een prachtige presentatie en geweldige graphics maken natuurlijk nog geen topgame. Het is de gameplay die echt telt. Al vanaf het eerste deel in de serie heeft Visual Concept de sport goed kunnen simuleren, maar als je het nieuwste deel vergelijkt met het eerste deel, dan is er een wereld van verschil. Zelfs doorgewinterde spelers zullen verschillen met 2K16 duidelijk merken. De balans is wat mij betreft beter dan ooit.

Grote spelers hebben nu meer in de melk te brokkelen; niet langer worden ze van het veld gespeeld door de snelle schutters. Hierdoor wordt het spel veelzijdiger. De aanval kunnen nu gevarieerder verlopen en de verdediging is ook realistischer. In de verdediging is vooral het afpakken van de bal nu beter gepresenteerd. Het is nu beter te zien en te voelen met trilsignalen wanneer een speler een kans heeft om een steal te maken. Het is nu meer een vaardigheid, dan dat het geluk is. Misschien dat hierdoor de steals wel een tikje te eenvoudig zijn geworden, maar dat is dan gelijk mijn enige kritiekpunt op de spelbalans.

De schietcirkels zijn ook aangepakt. Het is nu eenvoudiger om te zien hoe sterk een speler kan schieten van een bepaalde afstand en ook is iets beter te zien hoe je het schot moet timen. Het timen van schoten is nu zelfs noodzakelijk geworden voor layups, iets waar ik nog duidelijk aan moet wennen. Helaas is er ook een aanpassing gemaakt aan de vrije worpen. Vroeger was het al zo dat je als tegenspeler in multiplayer games het beeld kon laten trillen bij thuiswedstrijden, zodat de tegenstander op een irritante manier gehinderd wordt. Nu doet de AI het ook. Zeer suf, als je het mij vraagt.

NBA 2K is altijd een vrij realistische basketbalervaring geweest. Het is duidelijk geen NBA Jam, waarin je eventjes snel wat heftige dunks erin knalt en als een malle over het veld kan sprinten. Geduld en vaardigheid lonen hier. Dit is dikwijls voor beginners te veel gevraagd. Het is geen spel dat je eenvoudig even kunt oppakken en op hoog niveau kunt gaan spelen; er is een steile leercurve! Ben je bereid hier de tijd en oefening in te steken, dan zal je zeker beloond worden.

Vele uren zoet

Als je maar één spel kunt kopen in een lange periode, dan is dit het spel om te hebben. Er zijn niet alleen vele modi, die elk het spelen meer dan waard zijn, alle modi zitten ook vol details en verschillen. Zelfs als je maar één modus zou spelen, dan kun je nog genoeg spelplezier uit NBA 2K17 halen om er vele weken mee zoet te zijn.

De belangrijkste modi zijn wat mij betreft de MyPlayer, MyTeam en MyGM-modi. Maar daarnaast zijn er ook nog allerlei modi beschikbaar die je zou verwachten in een modern sportspel. In MyPlayer kun je zelf een speler ontwerpen en stap voor stap ontwikkelen tot superster. Je zult moeten dealen met de druk op het veld en in de media en in de kleedkamers. Het is hierbij mogelijk om met behulp van een applicatie voor telefoons (en vreemd genoeg niet meer met de Kinect) jouw eigen gezicht te importeren in het spel. Dit geeft redelijke, maar ook wat creepy resultaten. Het spelen in deze modus is vooral heel anders doordat je slechts één speler bestuurt. Naar mijn mening werkt dat in een basketbalteam van vijf spelers uitstekend en veel beter dan in een voetbalteam van elf spelers.

MyTeam is vergelijkbaar met FIFA Ultimate Team. Je kunt hier op basis van booster packs een team vormen en ontwikkelen. Deze modus is uitgebreider dan ooit en beidt zowel offline als online voldoende mogelijkheden en uitdagingen. Vooral voor echte NBA-fanaten is het echt een heel leuke manier om gedwongen te worden met allerlei bekende sterren en minder bekende spelers samen te spelen. Het geeft ook een kick als je de juiste spelers voor je team weet binnen te halen.

In de MyGM-modus speel je niet alleen hele seizoenen met een team, je zult het team ook moeten runnen. Naast het spelen van de wedstrijden moet je bijvoorbeeld de eigenaar tevreden houden, omgaan met de media en de interesse van de fans zien te wekken. Natuurlijk moeten spelers ook tevreden blijven en niet geblesseerd raken. Het spel houdt de belasting van individuele lichaamsdelen van de spelers bij en berekent aan de hand van die gegevens de blessurekansen. Deze modus is als een zwart gat, je kunt uren achter elkaar door blijven spelen en nog niet alles te zien krijgen wat het spel te bieden heeft.

Helaas vindt Take Two het nog steeds nodig om microtransacties in het spel te verwerken. Je bent nooit verplicht tot aanschaf van deze credits, maar ze zijn wel verweven door het hele spel. Koop je ze wel, dan heb je sneller toegang tot bijvoorbeeld de beste spelers in MyTeam, kun je jouw MyPlayer sneller verbeteren en kun je jouw managementvaardigheden sneller verbeteren in MyGM. Deze vorm van hebberigheid heeft het spel echt niet nodig.

Conclusie

NBA 2K17 is de ultieme basketbalervaring...totdat NBA 2K18 er is. Het spel ziet er subliem uit en speelt ook geweldig. Het is prachtig om te zien hoe dichtbij een tv-uitzending het spel inmiddels is gekomen. Het is echt een lust voor iedere basketbalfanaat. Als voetbalspellen net als de 2K-serie alle registers open zouden durven trekken, dan zouden deze de wereld pas echt veroveren. Het enige serieuze minpunt van dit spel is dat het weinig toegankelijk is voor beginners. Kun je hier mee leven of ben je al een veteraan, dan kan ik je verder alleen naar de winkel verwijzen.