Dorian de la Fosse | vrijdag 19 Nov 2021, 0:02

Elden Ring is de nieuwe game van From Software, bekend van de Dark Souls-serie.

Gespeeld op Xbox Series S.

Recent werd er toegang verschaft tot de Closed Network Test van Elden Ring. Xboxworld was één van de gelukkige partijen die deze mochten proberen, en wij hebben voor jullie gekeken wat er in de pijplijn zit bij de populaire ontwikkelaar.

Introductie van een oude bekende

Onlangs werd Elden Ring uitgesteld naar februari 2022, maar onlangs mocht menig gamer wel aan de slag met de Closed Network Test. Al vanaf het begin is het duidelijk dat je met een kenmerkend From Software product te maken hebt. Dat betekent dat er veel bekende elementen in de game zitten verwerkt. Als je uiteraard één van de eerdere Dark Souls-games hebt gespeeld, want dat is waar Elden Ring op voortborduurt qua gameplay-mechanieken.

Dit betekent dat je jezelf thuis zult voelen als je een langetermijnbewoner was van één van de Souls-games. De interface voelt direct vertrouwd aan, met links onderin de vier welbekende weergave-iconen. Ook de besturing is zoals je gewend bent van een game in dit genre, maar daarbij moet ik wel zeggen dat alles net wat vloeiender aanvoelt. De grootste aanpassing is hierbij natuurlijk de mogelijkheid om te springen door op een actieknop te drukken (A in het geval van de Xbox) in plaats van een combinatie van knoppen. Ook het “You Died” bericht wat verschijnt zodra je sterft is weer terug, dus fans van het eerste uur zullen op hun wenken bediend worden.

Hetzelfde, maar toch heel anders

Ondanks de bekende elementen hebben we hier te maken met een game in een nieuwe setting. Elden Ring speelt zich namelijk af in The Lands Between, waar de Elden Ring is vernietigd en verdeeld in diverse stukken met catastrofale gebeurtenissen tot gevolg. Het hele gebied is nu in handen van de dienaren van de godin Marika the Eternal. Het is aan jou, de Tarnished, om de stukken van de ring te verzamelen en weer samen te voegen.

Uiteraard is niet de hele game beschikbaar in een test, maar er was alsnog verrassend veel te doen. Direct na het starten van de game kregen we de keuze uit een aantal klassen waar we de test mee konden doorlopen. We hebben gekozen voor de variant met dubbele scimitars, een favoriet uit Dark Souls 3. Daarna kom je al direct in aanraking met een “Site of Grace,” het Bonfire-equivalent in Elden Ring, waar je kunt rusten. Na een korte tutorial mag je eindelijk de grote deuren openen die leiden naar het eerste grote gebied.

Met je ziel onder je arm

Zodra de deuren openen ontvouwt zich een spectaculair vergezicht. In de verte staat een reusachtige, goudgele boom, wat een belangrijk onderdeel is van het verhaal. Deze was uiteraard niet te bereiken in de test, maar die drang was er ook helemaal niet. Dat komt namelijk door de grote vlakte waar je direct mee aan de slag kon. Het gebied was voor een game in dit genre gigantisch en nergens waren de kenmerkende wegen te bekennen die je langzaam naar jouw volgende slachtpartij brachten. Natuurlijk is er wel een indicatie van waar je naartoe moet, slim verwerkt in een stroom van grace die jou de weg wijst, maar de wereld daagt je uit om op onderzoek uit te gaan.

We hadden geen toegang tot elke hoek van het gebied, maar er viel genoeg te beleven. Zo waren er een aantal grotten met diverse beloningen, veel vijanden om tegen te vechten en zelfs een mini-baas die door een bepaald gebied beweegt. Dit maakt het verkennen van de kaart een erg leuke bezigheid en een welkome aanpassing in het genre. Uiteindelijk besloten we om toch maar het pad te volgen en na een korte, zeer hectische confrontatie met een groep vijanden bereikten we de tweede Site of Grace, waar we direct werden voorgesteld aan een belangrijke sleutelfiguur uit de game: Melina. Zij fungeert als de “maiden” voor jouw Tarnished en vanaf dat moment kan je jouw verzamelde runes inruilen om in level te stijgen. En krijg je ook de beschikking over een paard, wat aardig wat snelheid aan jouw reis toevoegt.

Race tegen de klok

Uiteindelijk begon de tijd te dringen en besloten we om zo ver mogelijk te komen. Vanaf de laatste Site of Grace baanden we ons een weg naar het volgende gebied, waar we werden getrakteerd op een hinderlaag die ons nog lang bij zal blijven. Het hoe of wat mogen jullie zelf ontdekken in de uiteindelijke game, maar het paard kwam in ieder geval goed van pas. Een paar minuten en wat frustratie later kwamen we terecht bij een heuse boss-fight die veel van de speler vraagt, dus voorbereiden is het halve werk. Dit was ook het moment waarop de multiplayer werd getest. Spelers kunnen een markering achterlaten en andere spelers kunnen ze dan oproepen om te helpen met gevaarlijke gebieden of gevechten, maar er is ook een mogelijkheid tot PvP als je gebruik maakt van een rood symbool. Het oproepen van andere spelers verliep tijdens de testfase echter niet vlekkeloos. Er werd vaak aangegeven door de game dat het oproepen was mislukt, zonder aan te geven waarom. Uiteindelijk lukte het wel om een andere speler te vinden en samen zijn we de baas te lijf gegaan wat uitmondde in een spectaculair gevecht. Ik hoop dat de inconsistentie in de uiteindelijke game wordt verholpen, want het blijft een leuke feature in dit soort games.