Yoram Jacobs | dinsdag 11 Okt 2016, 20:00

Gears is back, baby! Eindelijk is Gears of War 4 uit. Lees hier onze review. You don't want to miss this...

De Gears of War franchise is al een kleine tien jaar een grote naam in de stal van Microsoft. Hoewel de franchise is bedacht en ontwikkeld door Epic Games, is Microsoft nu zelf eigenaar van de franchise en heeft het voor Gears of War 4 de speciale studio The Coalition aangesteld om het stokje over te nemen. Is het een waardige opvolger of zakt men volledig in een E-hole?

In Gears 4 speel je niet langer met Marcus Fenix en de crew waar we zo fan van zijn geworden. Dat is even slikken, want is Marcus niet gewoon het gezicht van de franchise? Natuurlijk was dit al bekend voor de release, maar ik ben een verstokte Gears of War fan en vond het aanvankelijk vreemd om te spelen met compleet andere personages. Je speelt nu met JD Fenix, de zoon van Marcus en de crew wordt gevormd door zijn vriendin Kait, haar oom Oscar en Del, de beste vriend van JD.

Vrede op Sera

Het verhaal begint met een herdenking; het is inmiddels 25 jaar na het einde van de oorlog met de Locust. We krijgen beelden te zien van de overwinning en spelen zelfs even kort met wat personages uit eerdere delen; Anvil Gate en E-Day passeren de revue. Het dient enkel om de toon van het verhaal te zetten: de Locust zijn verslagen en alles is wel op de planeet Sera. Of is er soms meer aan de hand?

Door het gebruik van Immulsion tegen de Locust zijn er namelijk windflares ontstaan, elektrische stormen die alles wegvagen wat op hun pad komt. Om hoofd te bieden tegen de nieuwe gevaren op Sera, heeft de COG nederzettingen gebouwd en heeft First Minister Jinn het verboden om buiten de muren van de steden te komen. De COG is niet langer de organisatie die we kennen uit het verleden; hun wil is wet.

Het verhaal start op het moment dat JD en Del de COG hebben verlaten omdat ze het niet eens zijn met de harde aanpak van mevrouw Jinn. Ze sluiten zich aan bij een groep gelijkgestemden, genaamd Outsiders. Deze groep wordt geleid door een vrouwelijke strijder, Reyna, de moeder van Kait. De groep heeft grondstoffen nodig en dit doen ze doorgaan door COG nederzettingen die nog in aanbouw zijn te plunderen. Het doel is een fabricator; een kist die wapens en andere benodigdheden kan maken. De COG nederzetting is nog onbemand, dus dat wordt een makkie. Althans, zo lijkt het.

Bij aankomst in de 'lege' stad maakte ik kennis met de nieuwe vijanden in Gears 4; DeeBees. Robots die oorspronkelijk waren gecreëerd om de COG te ondersteunen met bouwen en het behouden van vrede. Gewapende robots, zelden een goed idee. De DeeBees zijn niet gecharmeerd van de indringers en laten ons kennis maken met een aantal nieuwe wapens. Zo maken ze gebruik van Enforcers; SMG's die razendsnel kogels afvuren en de Overkill; een shotgun die vuurt als je de Right Trigger inhoudt én als je hem loslaat. Twee voor de prijs van een dus.

De eerste missie is slechts een pure introductie; bij terugkomst in het kamp van de Outsiders krijgen we, zonder iets te verklappen, te maken met nog een nieuwe vijand. JD voelt zich gedwongen om de hulp zijn vader in te roepen.

Something old, something new

Hoewel ik al best in het verhaal begon te raken, werd ik toch weer extra enthousiast bij het zien van Marcus. Tuurlijk, hij is een dagje ouder geworden, maar zijn rauwe gebrul en norse houding voegen echt iets toe aan de game. De crew zelf is ook leuk om te volgen, ze zijn elkaar continu aan het pesten, maken grappen en voeren echte dialogen. JD is gelukkig niet een kopie van Marcus; hij heeft zijn eigen persoonlijkheid, wat ook voor Kait geldt. We krijgen veel informatie over de nieuwe situatie op Sera en snappen steeds meer waarom de crew doet wat het doet. Marcus leidt de groep naar verschillende locaties waar we orde op zaken moeten stellen. Het klinkt misschien wat vaag, maar het zou zonde zijn om het verhaal te bederven.

De gameplay van Gears of War 4 is onveranderd gebleven; je rent nog steeds van cover naar cover, piekt er even over heen en schiet op de vijanden. Dit wissel je af met close combat en explosieven. Het is over het algemeen vrij duidelijk wanneer je je moet opmaken voor een gevecht; je ziet dan overal cover mogelijkheden. Een bekende, maar geen vervelende formule. Het draait in Gears natuurlijk gewoon om de vele bloederige gevechten en brute wapens!

En die wapens zijn dik in orde in Gears 4. Uiteraard zijn er de bekende wapens als de Lancer, de Gnasher en Longshot. De Lancer lijkt wat nauwkeuriger en krachtiger dan ik me kon herinneren, wat ik wel kon waarderen. De Overkill is een van mijn nieuwe favorieten geworden; dit wapen doet zijn naam echt eer aan. De Buzzkill kon mij echter niet zo bekoren; het wapen schiet een soort ronde zagen af, die afketsen tegen muren. Ik vond het onnauwkeurig en traag, ik pakte liever een Dropshot op. Dit wapen lanceert een explosief dat over vijanden heen vliegt en explodeert zodra jij dat aangeeft. Het is even wennen, maar geeft een heerlijk gevoel als je vijanden ziet verdwijnen in een wolk van bloed. Niets kan echter tippen aan de kracht van een Gnasher of de verkeerde kant van de Lancer kettingzaag!

Op het gebied van vijanden krijgen we te maken met oude bekenden, maar in een nieuw jasje. De oude Wretches zijn vervangen door andere kleine, snelle vijanden, genaamd Juvies. De Locust soldaten worden nu The Swarm genoemd. E-holes uit de eerdere games zijn nu vervangen door Nests. Het verhaal draait voor een groot deel om de oorsprong van deze nieuwe vijanden te verklaren. Ik vond het in elk geval leuk om deze mix van oud en nieuw te zien. Gears 4 heeft weliswaar een eigen gezicht, maar doet nooit iets heel exotisch qua vijanden. Er zijn ook niet zoveel verschillende vijanden. Op zich niets mis mee, al had ik ergens iets meer verwacht op het gebied van originaliteit.

Het verhaal houdt je ongeveer een uur of tien à twaalf zoet en neemt je mee naar diverse omgevingen. We krijgen meerdere heftige ontwikkelingen te zien in het verhaal, goede spanningsbogen met op zijn tijd momenten van 'comic relief'. Het verhaal is gewoon goed uitgedacht en voelt als een geheel. Complimenten aan The Coalition.

AAA game

Gears of War 4 ziet er geweldig uit. De omgevingen zijn gevarieerd en ontzettend kleurrijk. We lopen door gebieden met rood en geel gekleurde bomen, oude steden, nieuwe nederzettingen en grotten met allerlei ranzige pods waar Swarm vijanden in verstopt zitten. De belichting is fenomenaal en de algemene art direction spreekt mij enorm aan. Op audio gebied is alles ook dik in orde; de geluiden van de wapens, vijanden en omgevingen zijn uitstekend. Op dit gebied levert The Coalition echt een kunstwerk af. De criticus in mij herkent wel dat de characters soms lage resolutie textures hebben, dat er soms wat pop-in optreedt en dat de lip sync verre van goed is, maar tegelijkertijd haperde de game geen een keer en waren de laadtijden erg kort. Alles speelde bovendien soepel in 60 fps en het mag daarom wel eens gezegd worden: dit is een AAA game die echt af is!

De multiplayer is eigenlijk op dezelfde manier te omschrijven, al viel daar een ding op; de lange wachttijden tijdens matchmaking en het laden van de maps. In de perstekst werd mij duidelijk gemaakt dat dit komt door de Early Acces situatie; er zijn gewoon niet zoveel mensen die spelen voor de release. Dat is misschien waar, maar de game bleef bij mij vooral hangen bij het laden van de maps. De tijd zal ons leren of dit een minpunt gaat worden. Voor nu neem ik het mee ter kennisgeving.

Eenmaal verbonden met een lobby wordt je als speler getrakteerd op soepele, snelle en bloederige gameplay. De maps zijn grafisch divers en heel goed opgezet voor die typische cover-to-cover gameplay. De bekende modes zijn terug, met als nieuwkomers Dodgeball en Arms Race. In Dodgeball kun je afgeschoten teamleden terugwinnen als je zelf een tegenstander doodt. Dit leverde hectische, spannende en hilarische situaties op. Een situatie van 1 tegen 4 kan zomaar veranderen in 5 tegen 4, weer gevolgd door 1 tegen 1, etc. Een prima mode, die gegarandeerd gaat zorgen voor veel fun.

Dat geldt ook, of misschien nog wel meer, voor Arms Race. Elk team krijgt de beschikking over een specifiek wapen en na korte tijd wordt dit wapen gewisseld voor iets anders. Stel je voor dat je bezig bent met een Boomshot en ineens verandert het wapen naar een Boltok pistool. Het leverde bijzondere en tactische situaties op. Wat als de vijand ineens een Dropshot heeft en jouw team moet het doen met een Gnasher. Ga je er dan op af, of wacht je een nieuw wapen? Niet te lang nadenken, natuurlijk!

Voor iedereen die denkt dat hij aardig mee kan met de rest, heeft The Coalition nu een E-sports mode opgezet, genaamd Escalation. In deze mode kun je op competitief niveau meedingen naar allerlei prijzen. Respawn tijden worden per ronde steeds langer, dus het doet er steeds meer toe wat je doet met dat leven.

Booster packs

Nieuw in Gears of War 4 is het gebruik van Gear Packs. Elke grote game lijkt tegenwoordig gebruik te maken van kaartenpakjes, dus het concept is vast bekend. Tijdens het spelen scoor je credits, met die muntjes kun je kaartenpakketjes kopen die toegang bieden tot character en weapon skins, stats verbeteren of weer extra XP bieden. Met het stijgen in rang krijg je weer meer credits, etc. Er is nu wel wat gemor gaande over de hoge prijs van de packs, waardoor je wel erg lang moet grinden voor een Legendary Pack, maar de ontwikkelaar heeft beloofd snel met een fix te komen. Ben je liever lui dan moe, kun je ook deze packs kopen met echt geld. Een microtransactie dus. Een onvermijdelijk element in het hedendaagse gaming, wel de minst vervelende variant.

Mocht je dit allemaal niet leuk vinden en ben je meer op zoek naar co-op modes, dan kun je je uitleven in Horde mode, of Horde 3.0 zoals men het liever zelf noemt. Iets 3.0 noemen, impliceert voor mij dat er van alles radicaal is veranderd. Dat is alleen niet zo; het is nog steeds vijftig waves van vijanden verslaan met een team van maximaal 5 medespelers. Elke tiende wave is er een eindbaas te verslaan. Ondanks het feit dat er weinig veranderd is aan deze mode, is het terecht een van de favoriete modes van veel spelers. Beast Mode is helaas niet meer van de partij, waarom is mij niet bekend. Tenslotte is er natuurlijk de campaign co-op voor twee spelers; je kunt dus niet meer met zijn vieren de verhaal modus doorlopen.

Conclusie

Gears of War is terug en hoe! De campaign biedt een boeiend verhaal, met een toffe nieuwe crew. The Coalition grijpt terug op de beste elementen uit het verleden en voegt daar een eigen sausje aan toe. De online modus gaat je honderden uren zoet houden en biedt nu ook een extra reden om lang te spelen door het gebruik van Gear Packs. Een absolute aanrader om te kopen.