Peter Walthuis | maandag 24 Okt 2016, 12:00

Frustratie en euforie gaan hand in hand in de uitdagende, onvergeeflijke en razendsnelle 2d platformer Fenix Furia van indie-ontwikkelaar Green Lava Studios. Lees hier de review.

Uitdagend, snel, onvergeeflijk en een 2d platformer, als je bij deze combinatie aan woorden meteen Super Meat Boy denkt dan zal niemand je dat kwalijk nemen. SMB staat min of meer synoniem voor een genre waarin de speler geen medelijden getoond wordt als het gaat om pixel perfecte sprongen en platform actie. In ditzelfde 'genre' is Fenix Furia ook te plaatsen en hoewel er wel wat overeenkomsten zijn, is het zeker geen simpele SMB-kloon geworden.

In Fenix Furia speel je met, hoe kan het ook anders, Fenix. Fenix is een soort van egel (?) wiens dorp vernietigd wordt in een explosie, waarna alleen hij en de mysterieuze Oktarus overblijven. Oktarus is degene die de verwoestende explosie heeft veroorzaakt en het is aan Fenix om achter hem aan te gaan. Dat is de opzet van het simpele verhaal. Echter voor het verhaal speel je een spel als dit niet.

Er is geen makkelijk

Een spel als dit speel je natuurlijk voor de uitdaging en man o man daar is echt geen tekort aan. Dit spel is moeilijk! Er zijn vanaf het begin twee moeilijkheidsgraden, Easy en Rage. Maar laat je niet foppen door het woord 'easy' want Fenix Furia is ook op die moeilijkheidsgraad allesbehalve makkelijk. Het enige verschil is dat je één keer extra geraakt kan worden voordat je weer aan het begin van het level gezet wordt. Eigenlijk kun je net zo goed meteen op Rage spelen want die ene 'hit' extra maakt niet veel uit. Verder zijn er nog hogere moeilijkheidsgraden te ontgrendelen en deze zijn echt alleen bedoeld zijn voor de aficionado die een spel als dit met twee vingers in zijn neus speelt. De eerste paar levels introduceren de gameplay en zijn nog relatief makkelijk, maar bij level zes á zeven van de eerste wereld begint de zelf toegebrachte foltering al. Met Fenix moet je al springend en dashend vijanden ontwijken en door obstakels heen breken.

Anders dan SMB kan Fenix eindeloos in de lucht springen en dashen. Het dashen heeft als extra element dat het niet alleen voor extra snelheid is, maar ook nodig is om door muren te breken, of bijvoorbeeld na het grinden door een lavamuur dan wel door een ijsmuur te breken. Dit is allemaal een integraal deel van het spel en in sommige levels zal je nauwelijks de grond raken, terwijl je Fenix vijandontwijkend en muurdoorbrekend door het level navigeert richting de uitgang. Aan het einde van elke wereld wacht ook nog een keer een veelal leuk uitgedachte eindbaas op je.

Waar doe je het voor

Alleen de uitgang van een level halen in de verder goed uitgedachte levels is al zeer uitdagend, maar als dat nog niet genoeg is, dan zijn er in elk level ook nog koekjes te vinden, gouden sterren te halen door het level te voltooien binnen een bepaalde tijd en ook geheime doorgangen te vinden naar andere levels. Green Lava Studios heeft wat dat betreft wel goed naar SMB gekeken, want dergelijke zaken zaten ook in dat spel. Net als in SMB voegen deze bijkomende zaken nog een extra laag moeilijkheid toe, tot het frustrerende aan toe als je voor de zoveelste keer dood gaat, omdat je per se dat koekje aan de andere kant van het level wilt hebben. Dat er meerdere Achievements zijn over de hoeveelheid keer dood gaan, is wat dat betreft veelzeggend. Maar wanneer je dan een moeilijk level niet alleen haalt, maar ook vervolgens nog eens eindelijk het koekje pakt en ook nog een keer een gouden ster dan is de euforie enorm.

De beloning bestaat ook niet alleen uit die euforie. Het spel beloont je ook nog voor die gedane moeite met extra spel opties zoals een arcade mode en mini games. Wees gerust, ook deze extra's zullen je het echt niet makkelijk maken. Net als de rest van het spel is de moeilijkheid hoog, de uitdaging enorm, zal je furieuze frustratie ervaren, en is het gevoel van vreugde daar wanneer je eindelijk het level tot een goed einde brengt.

Gedeelde moeilijkheid

Uniek aan Fenix Furia is de lokale versus-multiplayer. Gebruikmakend van de levels die je ook aan doet in de single player-campagne is het zaak om het einde van een level te bereiken voor jouw tegenstander. In deze mode zijn er geen koekjes en/of sterren te verdienen en dood gaan geeft geen echt nadeel, behalve dat het een voorsprong geeft aan de tegenstander. Het is een erg leuk gegeven, maar het heeft ook een groot nadeel. Tenzij je tegen iemand speelt die ook de nodige uren in Fenix Furia heeft gestoken en daardoor de levels en het concept van het spel kent, is het niet echt uitdagend en zal je makkelijk winnen. Natuurlijk is dit probleem niet exclusief aan Fenix Furia, maar bij andere spellen is het vaak nog mogelijk om dit verschil te compenseren met meer leven of een ander voordeel voor de speler die niet bekend is met het spel. Deze opties zijn er niet bij Fenix Furia, waardoor het verschil tussen de spelers des te groter zal zijn. Dat gezegd hebbende, tegen een gelijkwaardige speler is het een leuke speloptie.

Fenix Furia is geen grafisch indrukwekkend spel, maar wel erg overzichtelijk. De levels zijn vaak vrijwel in zijn geheel te zien. Fenix is leuk geanimeerd en vooral duidelijk zichtbaar, net als de vijanden. Hierdoor heb je in ieder geval niet de situatie dat je dood gaat door een vijand, omdat je hem niet ziet. Alleen in de multiplayer met gedeeld scherm heb je dat er wat minder van het level zichtbaar is, waardoor levelkennis alleen maar belangrijker wordt. Al met al zijn net als bij het verhaal de graphics minder van belang dan de gameplay, en dat laatste is gewoon goed. Fenix kan springen en dashen zo snel als je als speler op de knoppen kan drukken, Fenix reageert erg precies en ik had nooit het gevoel dat ik dood ging doordat hij iets deed wat ik niet wou.

Conclusie

Fenix Furia is zeker geen spel dat iedereen aan te raden is, maar uiteindelijk is de keuze of het spel wat voor jou is wel makkelijk. Vond je Super Meat Boy (en aanverwanten) leuk, smacht je naar een nieuwe uitdaging en vind je het niet erg als dit spel wellicht nog moeilijker is dan Super Meat Boy? Dan is Fenix Furia zeker wat voor jou! Één ding weet ik al wel zeker, een ieder die uit dit spel de volle duizend punten weet te halen is een maniak, maar wel één waar ik respect voor zal hebben.