Dorian de la Fosse | woensdag 22 Jul 2020, 15:36

Zin om te jagen? Pak je kaplaarzen, jas en hoed en neem plaats op de bank voor Hunting Simulator 2.

Review

Rating 5/10
User rating 0/10
  • Gebieden zijn prachtig
  • Natuurgeluiden
  • De jachthonden zijn leuk
  • Weinig te doen
  • Geen reden om te blijven jagen
  • Geen ervaring voor de gemiddelde gamer

Gespeeld op Xbox One X

Iedereen heeft een mening over het jagen op dieren, maar je zou zeggen dat er weinig aan te merken valt op een digitale variant van deze populaire bezigheid. Xboxworld zocht voor jullie uit of het digitaal jagen de moeite waard is.

REVIEW

Start de simulatie

Met een naam als Hunting Simulator hoef ik jullie natuurlijk niet te vertellen waar de game om draait. Zodra je het spel opstart krijg je een tutorial die je de kneepjes van het vak leert. Het is aan te raden deze tutorial te volgen, want dit is de enige hulp die je krijgt in de game. Hier wordt uitgelegd wat de basishandelingen zijn tijdens je verblijf in de digitale wereld. Zo leer je bijvoorbeeld spoorzoeken. Wat de game uniek maakt in het genre is het gebruik van een hond. Deze wordt al vroeg aan je voorgesteld en hij helpt je met het zoeken naar sporen en het volgen van aanwijzingen. Al snel mag je jagen op een witstaarthert en dan volgt het tweede gedeelte van de jacht. Als je het dier op een fatale plek raakt (longen, maag, hersenen e.d.) dan hoef je alleen maar het bloedspoor te volgen naar de gevallen prooi en mag je de eerste succesvolle jacht afronden.

Na de tutorial kom je terug in de hunting lodge, de hub van Hunting Simulator 2. Hier regel je alles, van het verwerven van jachtlicenties tot aan het testen van wapens. De eerste jachtlicentie is gratis en onbeperkt. Dit houdt in dat je het gekozen dier een onbeperkt aantal keer in het desbetreffende gebied mag opjagen. Alle andere licenties moet je kopen en afhankelijk van de waarde mag je een dier maximaal tien keer opjagen. Dit gedeelte van de game hoort al niet meer bij de tutorial, je bent dus vrij om zelf een keuze te maken. Wat de juiste keuze is, is echter persoonlijk. Waarschijnlijk zul je, net als ik, een aantal keer opnieuw moeten beginnen om nieuwe licenties en wapens te kopen aan het begin, omdat het niet rendabel of toegestaan is. Daarover later meer.

You snooze, you lose

De game verkoopt zichzelf als een simulatie en daar is geen woord aan gelogen. Bijna alle aspecten van een echte jacht worden gesimuleerd en daar zit ook gelijk het probleem. Jagen is namelijk helemaal niet actievol en voornamelijk saai. Deze punten zijn discutabel natuurlijk, maar het opjagen van een dier is niet de makkelijkste zaak ter wereld. Iets wat de tutorial je wel doet geloven. Bij mijn eerste sessie had ik een onbeperkte licentie voor het jagen op ganzen in Colorado en ik had wat losse licenties gekocht voor de bobcat en de rode vos. Met het beetje geld dat ik over had kocht ik een nieuw geweer. Na het kiezen van een map werd ik gedropt bij een hunting cabin en vanaf daar werd ik aan mijn lot overgelaten. Op zich had ik niks tegen die vrijheid, maar ik kan me voorstellen dat andere mensen hier moeite mee hebben.

Zoals het een echte jager betaamd zocht ik al snel naar nieuwe sporen, samen met HB, mijn hunting beagle. Het vinden van ganzen was niet de moeilijkste zaak ter wereld (bij het water), maar na er eentje neergeschoten te hebben bleek ik de verkeerde kogels te gebruiken. Dit verpestte niet alleen mijn kans op een trofee, maar het leverde zelfs een boete op. Ik kon met dit wapen alleen jagen op de bobcat, voor de andere dieren waar dit wapen op gebruikt mag worden had ik geen licentie. Het vinden van deze prooi bleek een stuk lastiger te zijn, maar dankzij mijn hond kon ik er na een kwartier al één op het spoor komen. Toen ik het dier eindelijk had gevonden bleek het een vrouwtje te zijn en daar mocht ik niet op jagen, want dan riskeer je nog een boete. De irritatie begon toen langzaam toe te nemen. Als je uiteindelijk wel een legaal doelwit weet te traceren dan ben je er ook nog niet. De dieren kunnen jouw geur opvangen als je verkeerd in de wind zit en ze rennen bij het minste of geringste geluid al ver van je vandaan. Mijn eerste echte jacht werd na twee uur (!) eindelijk beëindigt met het neerhalen van een mannelijke bobcat. Deze bleek niet zoveel waard te zijn als ik had gedacht, dus ik kon helemaal niks anders kopen. Het enige dat ik kon doen was weer urenlang door een gebied sluipen in de hoop wat te kunnen raken.

Walking Simulator 2

Dee gebieden zelf zijn absoluut geen straf om doorheen te mogen lopen. De zes kaarten, verspreid over drie gebieden, zijn stuk voor stuk uniek en zien er prachtig uit. Je hebt twee kaarten in Colorado, twee in Texas en twee in Europa. De game zelf heeft geen muziek, in plaats daarvan hoor je alleen maar de geluiden van de natuur. Het is allemaal het perfecte recept voor een ontspannende ervaring en dat is wat deze game had moeten zijn. Je bent veel langer bezig met rondlopen (of sluipen als je daadwerkelijk iets op wil jagen) dan iets anders. Er zijn logischerwijs geen voertuigen aanwezig, maar je hebt wel de beschikking over jacht blinds en wachttorens. Vanuit deze punten kan je wachten op de dieren, maar ze verschijnen vaker niet dan wel. Als je dan uiteindelijk een schot mag nemen dan is die ervaring niet heel bijzonder. Realistisch schieten is in veel games beter gedaan. Uiteindelijk ben je overgeleverd aan de natuur die je beschikbaar hebt en daar kan je dan maar beter van genieten, want beter dan dit wordt de jachtervaring niet in de game.

Waarde van het jagen

Voor elk dier dat je opjaagt krijg je een aantal credits, tenzij je besluit het dier te houden als trofee. Deze credits kunnen weer geïnvesteerd worden in nieuwe wapens, items, uitrusting, licenties of honden. De honden zijn de enige wezens in de game die statistieken hebben die kunnen groeien. Zelf heb je natuurlijk geen skilltree, maar de honden worden alleen maar beter door gebruik in het veld. Dit is een leuke toevoeging, maar als je er van uitgaat dat een gemiddeld wapen ruim 2500 credits kost en je, afhankelijk van het dier, gemiddeld tussen de 40 en 700 punten per dier krijgt zal je dus veel tijd spenderen aan het rondsluipen. Zelfs de hond kan je niet beschermen tegen het gevoel van verveling. Er is voor de rest ook geen noodzaak om nieuwe wapens te kopen, tenzij je urenlang achter een ander dier aan wilt gaan. Maar dan kan je net zo goed een nieuwe save starten. Uiteindelijk doet de game niet genoeg om de aangeboden opties interessant te maken en houden. Ik weet dat het een nichemarkt is en als simulator doet hij uitstekend zijn werk, maar voor de meerderheid van de gamers is dat nou juist het probleem. Het echte jagen, zoals vertoond in deze game, is niet interessant genoeg om continu te blijven doen.

Conclusie

Hunting Simulator 2 is een steengoede simulatie, maar geen goede videogame. De jachten zijn lang en saai en er is eigenlijk geen reden om nieuwe spullen aan te schaffen. Als je een nieuwe save maakt dan kan je prima aan de slag met andere wapens en licenties om die vervolgens ook weer te vervangen. De gebieden zien er voor de rest prachtig uit en het is een waar genot om er doorheen te lopen vergezeld door geluiden uit de natuur. Maar als je loopt kan je niet jagen, daarvoor moet je sluipen. Al met al is het een ervaring die niet voor herhaling vatbaar is tenzij je bekend bent met de echte jacht. In dat geval zal de game je wel kunnen bekoren.

Reacties

Login of registreer om te reageren.