Dorian de la Fosse | woensdag 22 Feb 2023, 22:29

De Persona RPG's komen eindelijk naar Xbox! Deze keer is het tijd voor Persona 3 Portable.

Gespeeld op Xbox Series S.

Het heeft even mogen duren, maar na de release van Persona 5 Royal op de Xbox eind 2022 is het nu de beurt aan zowel Persona 3 Portable en Persona 4 Golden. Beide games staan garant voor uren aan gameplay dus Xboxworld zocht voor jullie uit of de games jouw kostbare tijd waard zijn.

Menig mens draait zich nog een keer om in bed tegen de tijd dat de klok middernacht slaat, zich niet bewust van de wezens die ronddolen tijdens de donkerste periode van de dag. Dit is echter niet het geval voor de protagonist van Persona 3 Portable (P3P). Zodra de nacht aanbreekt verschijnt Tartarus, een toren uit jouw ergste nachtmerries die doordrenkt is met wezens genaamd shadows, schatkistjes en een heel mysterie om te ontrafelen. Vanaf het eerste moment dat de protagonist aankomt bij zijn hoge school start de race tegen de klok. Maar wie of wat er verantwoordelijk is voor de gruwelen die Tartarus met zich meebrengt is onbekend, en het is aan jou en jouw lotgenoten om hier achter te komen.

De beste versie

P3P is de hervertelling van de complete editie Persona 3 FES op de PS2. Er zijn een aantal zaken verbeterd ten opzichte van het origineel, maar er zijn ook wat zaken die vraagtekens oproepen tijdens het spelen. Als iemand die P3P in 2009 al op de PSP heeft gespeeld zijn deze elementen niet onbekend, want de Xbox-versie is vrijwel identiek aan laatstgenoemde versie. Zij het met opgepoetste graphics, iets soepelere besturing en de mogelijkheid om de Japanse stemmen te gebruiken tijdens het spelen. Dit betekent dus ook dat de endgame content uit Persona 3 FES niet in de game zit, maar in plaats daarvan krijg je de keuze tussen een mannelijke en vrouwelijke hoofdfiguur met ieder een afwijkend verhaal.

Het valt vanaf het eerste moment op dat je te maken hebt met de port van een portable game. De 3D omgevingen zijn verruild voor 2D omgevingen met een point-and-click-achtig systeem om je van gebied A naar gebied B te brengen. Grafisch is het een gedateerde game en de weinig aanwezige cutscenes uit de FES-versie van de game zijn ook hier niet aanwezig, in plaats daarvan wordt de gehele game verteld door tekstvakjes en erg mooie afbeeldingen. De impact is echter iets minder groot. Waar de protagonist in FES kennis maakte met zijn Persona in een grimmige cutscene waarbij hij een pistool tegen zijn slaap zet en de trekker overhaalt is dat in P3P vervangen voor een reeks afbeeldingen die denken aan een comic of gekleurde manga. Dat maakt de impact minder groot, maar de boodschap is gelukkig wel nog steeds duidelijk.

 

Oud, maar toch ook vertrouwd

Fans van de latere delen van de Persona reeks kunnen rustig adem blijven halen. Persona 3 was de eerste in de reeks die meer afstand deed van de hoofdgames in de Shin Megami Tensei serie. Dit was ook de eerste game die gebruikt maakt van de elementen waar we van zijn gaan houden en soms lijkt het net alsof Atlus ons er van wil overtuigen dat de eerdere Persona games niet bestaan. Je kan nu dus weer studeren, rondhangen met je vrienden, flirten met verschillende mensen en vrijwel alle andere zaken die studenten van een hoge school doen. Gedurende de nacht betreden jij en jouw vrienden de gevaarlijke kerkers van Tartarus om het mysterie te ontrafelen. De sessies in de kerkers zijn wel nog steeds volledig in 3D en de tegenstanders verschijnen in de kerkers als shadows die je kunt aanraken om een gevecht te beginnen. De gevechten zijn turn-based en zoals gebruikelijk erg strategisch. Door gebruik te maken van de zwaktes van tegenstanders kan je de overwinning behalen. Kies je er echter voor om dit alles te negeren en alleen maar in te zetten op brute kracht dan zal je regelmatig het game over-scherm voorbij zien komen. Deze formule is in de latere games licht aangepast en verbeterd, maar ook in deze game staat het nog steeds als een huis.

Uiteraard is er ook de mogelijkheid om Persona’s te creëren door meerdere Persona’s te combineren. Dit is echter een stuk stroever in dit deel dan latere versies. Vooral Persona 5 maakt het de spelers makkelijk om de juiste combinaties te vinden. In P3P ligt het echter niet zo voor de hand en besteedt je dus ook een deel van de ruim 70 uur die het kost om de game uit te spelen aan het experimenteren met het fuseren van diverse Persona’s. Wie daar echter het geduld voor heeft, wordt ook beloond met de machtigste wezens die te vinden zijn in de game, dus je moet voor jezelf kijken of je het dit waard vindt.

Conclusie

Met Persona 3 Portable wordt een klassieker naar de Xbox gebracht. Ondanks de wat oudere elementen kan de game nog steeds goed meedraaien. Ondanks de gebreken, zoals 2D omgevingen buiten de kerkers om en het ontbreken van cutscenes, is het nog steeds een prima game die menig JRPG liefhebber op zijn of haar wenken bedient.