Dorian de la Fosse | woensdag 22 Feb 2023, 22:43

Na de PS Vita en de PlayStation 2 verschijnt deze klassieke RPG nu ook op de Xbox!

Review

Rating 8/10
User rating 0/10
  • Luchtig, maar toch duister
  • Volledige gameplay van het origineel is bewaard gebleven
  • Als je weet wat je doet kan de game, buiten de bazen om, te makkelijk zijn

Gespeeld op Xbox Series S.

Diverse inwoners van Inaba worden dood aangetroffen na een mistige avond. Er wordt gesproken over de Midnight Channel als hoofdoorzaak van deze doden. Als jij op dit kanaal verschijnt dan is het binnen een paar dagen over. Ook de protagonist van Persona 4 Golden is geïntrigeerd door de roddels omtrent dit kanaal dat alleen tijdens middernacht wordt uitgezonden, maar hij had er geen idee van hoe groot de impact op zijn leven zou zijn. Samen met zijn vrienden en hun Persona’s probeert hij de waarheid te achterhalen en het programma uit de lucht te krijgen. Maar of dit lukt, is volledig aan jou als speler.

REVIEW

Ultieme versie

Persona 4 Golden (P4G) is de ultieme versie van de op de PS2 uitgebrachte game Persona 4. Officieel verscheen P4G op de PS Vita en ik kan met een opgelucht hart vertellen dat het exact dezelfde game is. Dat betekent dus een verbeterd systeem voor het fuseren van Persona’s, het overdragen van vaardigheden, een nieuw personage, nieuwe eindes, een nieuwe kerker en nog veel meer. Aangezien de PS Vita een stuk krachtiger is dan de PSP, was het mogelijk om de cutscenes te behouden wat dus zorgt voor een iets completere ervaring van de game. Begrijp me niet verkeerd, je ziet nog steeds dat het een oudere game is, maar doordat alle basiselementen bewaard zijn gebleven heb je meer het idee een complete game te spelen.

Het leven van een scholier

Zoals je gewend bent van de Persona reeks draait deel 4 ook om scholieren van een hoge school. Dit keer betreft het een school in het fictieve Inaba. Ook hier gaat dat gepaard met de standaard zaken zoals studeren, flirten met mensen, banden met vrienden verbeteren en shadows de weg naar God wijzen. In tegenstelling tot Tartarus uit deel 3 is de Midnight Channel gebaseerd op de persoon die op het kanaal is verschenen. Zo is de variatie aan omgevingen wat groter, maar het mysterie niet minder. Ook zijn er diverse eindes te behalen door bepaalde banden te versterken of dit juist niet te doen tijdens jouw vrije tijd. Met ook ongeveer 70 uur aan speeltijd voor een enkele playthrough doet de game een aardige aanslag op jouw tijd, maar net als met P3P is dit het ook dubbel en dwars waard.

Bekende elementen, maar toch weer iets beter

De kerkers in P4G zijn allemaal volledig in 3D. Shadows lopen rond op de kaart en door ze aan te raken begint een gevecht. Ook in P4G voer je gevechten beurtelings uit en ook hier is het enorm belangrijk dat je gebruik maakt van de zwaktes van jouw tegenstanders. Het mag wel duidelijk zijn dat Persona games vanaf de normale moeilijkheidsgraad aardig wat uitdaging kunnen bieden aan het begin. In P4G wordt dit naarmate de game vordert en jij leert hoe je sterkere Persona’s moet maken echter minder. Op ongeveer driekwart van de game kan je de sterkste wezens fuseren (New Game+ varianten niet meegerekend) en de beste vaardigheden overdragen om zo jouw tegenstanders probleemloos te vernietigen. Behalve de baasgevechten, die blijven altijd uitdagend en daar is niks mis mee.

Wellicht het grootste verschil met P3P zit in het verhaal. Waar de vorige game doordrenkt was met wanhoop en duisternis, durfde Atlus het aan om deel 4 wat meer te voorzien van luchtige en grappige momenten. Deze momenten worden vaak getoond als in-game scenes, maar zo nu en dan word je ook getrakteerd op cutscenes in een anime stijl. Het is echter nog steeds een game met een duister randje, wat vooral terugkomt in de kerkers en de gesprekken die de personages onderling voeren. De muziek is, zeker tijdens het vrij verkennen overdag, erg opbeurend en het is leuk om te horen dat de bekende muziekjes nog steeds in de game aanwezig zijn. Zoals eerder aangehaald zie je echter wel dat het nog steeds een oudere game is. De PS Vita was in staat om mooiere beelden op jouw scherm te toveren, maar omdat Golden een remaster+ is, zoals Royal voor Persona 5, heb je nog steeds te maken met PS2 graphics die vertaald moesten worden naar een kleiner scherm. In een ironische gang van zaken worden juist die graphics weer vertaald naar het grotere scherm om de cirkel compleet te maken. De personages en gebieden zien er hier door oké uit, maar als je verwachtte de grafische pracht en praal van Persona 5 te gaan zien dan zou ik mijn verwachtingen wat bijschaven.

Conclusie

Persona 4 Golden is nog steeds een solide game. In tegenstelling tot zijn voorganger is er meer ruimte voor humor, maar weet de game nog steeds te spelen met je hart. Ook hier is de gameplay goed, maar dit is bij vlagen net te makkelijk als je weet hoe het fuseren van Persona’s werkt. Heb je een Xbox en een sloot aan tijd om te besteden, dan kan ik geen betere plek voor je bedenken dan het fictieve Inaba.

Reacties

Login of registreer om te reageren.