Dorian de la Fosse | zondag 17 Nov 2019, 12:20

Deck 13 heeft een nieuwe, uitdagende game uitgebracht. Lees hier hoe deze ons is bevallen.

Gespeeld op Xbox One X

The Surge 2 is de derde Souls-like game van Deck 13. De studio is geen onbekende in dit genre met het zeer middelmatige Lords of the Fallen en de redelijke game The Surge in het portfolio. The Surge had genoeg potentie, maar was desondanks niet de knaller waar fans van dit genre op hoopten. Doet deel twee het beter?

Machines aan de macht

The Surge 2 speelt zich af na de gebeurtenissen uit het eerste deel. Jouw personage, welke je zelf kunt maken, krijgt een vliegtuigongeluk. Alleen jij en een meisje genaamd Athena overleven de crash. Je wordt wakker in de gevangenis van Jericho City, waar je er al snel achter komt dat de wereld in verval is geraakt door nanomachines en dat de mensheid aan het vechten is om te overleven. Ondanks dat je Athena maar heel even hebt gezien aan het begin van de game, krijg jij de opdracht om haar te vinden. Zij heeft een connectie met de nanomachines die worden tegenhouden door de muren van Jericho City, maar een echte motivatie om dit te doen is er niet. Er zijn diverse facties in de game die ook naar haar op zoek zijn en je krijgt dus regelmatig te maken met bijzondere personages. Op zich is diversiteit in een game toe te juichen, maar de verhaalelementen in The Surge 2 hebben een aantal issues. Eén daarvan is dat het verhaal vaag en oninteressant is. Daarnaast is de voice acting ook niet bepaald goed te noemen en dat stoorde me best wel tijdens het spelen. Dit was nog erger in de Audiologs die overal in de game verspreid zijn. Voor het verhaal hoef je de game dus niet te kopen.

Het is een ander verhaal voor de sidequests. Ondanks dat de voice acting niet super is, zijn de meeste side quests leuk om te doen. Ze zijn niet vernieuwend of revolutionair, maar er zit veel humor in verwerkt en dat is in een serieuze setting een frisse wind. De leukste sidequest (naar mijn mening) vind je al aan het begin van de game. Zonder te veel te spoilen, moet je een powercell halen voor een slager. Je vraagt je alleen af waar een slager in een dystopische wereld haar vlees vandaan haalt. Daar kom je gelukkig snel genoeg achter, waardoor je wat capriolen uit moet halen om te overleven. Dit gedeelte is dus leuk in elkaar gezet.

Gameplay in een exosuit

The Surge 2 doet ook andere dingen goed. De grootste pluspunten van de game zitten in de gameplay. Zoals vermeld is dit een Souls-like game, dus de moeilijkheidsgraad ligt hoog en je lijkt zelf gemaakt te zijn van suiker. De welbekende staminabalk is ook weer van de partij dus je moet voorzichtig spelen, anders wordt je uitgesmeerd als pindakaas. Wat mij vooral opviel aan de gameplay is dat de HUD heel erg minimalistisch is. Er is geen overdaad aan informatie op je scherm en dit geeft een clean look. Erg prettig. Verder zit de gameplay goed in elkaar. Net zoals in het eerste deel is er de mogelijkheid om te kiezen welk lichaamsdeel je aan wil vallen. Dit is handig om bepaalde zwakke plekken te raken, maar ook om bijvoorbeeld nieuwe blauwdrukken van pantsers te krijgen. De finishing moves zijn ook weer van de partij en deze blijven leuk om te gebruiken. Wat wel nieuw is aan het vechten is de “Parry”. Door op het juiste moment je pookje omhoog te duwen kan je de aanvallen van je tegenstander pareren, waardoor ze open zijn om aan te vallen. Het werkt niet heel soepel, maar als het lukt geeft het wel voldoening. Voor de rest speelt de game soepel, maar het lijkt net alsof je personage te lang in het Wilde Westen heeft rondgelopen. Misschien dat een exosuit je benen krom trekt? Geen idee, maar het ziet er vreemd uit.

Naast het vechten zijn er ook andere elementen die je bekend voor zullen komen. Zo is er een bonfiresysteem en verdien je scrap door tegenstanders om te leggen. Je scrap verlies je als je zelf onderdeel van het asfalt wordt. Wat wel interessant is, is de timer die je krijgt zodra je weer tot leven bent gewekt. Je hebt een bepaalde periode de tijd om jouw verloren scrap terug te halen, dus er zit een kleine stressfactor bij als je veel scrap kwijt bent geraakt. Soms komt het voor dat tegenstanders wat scrap en materiaal absorberen van een andere speler die ze hebben vermorzeld. Zodra ze dit doen worden ze sterker, maar de beloning die je krijgt is vele malen beter, dus het is het altijd waard deze vijanden af te maken.

Jericho City en omstreken

De hele game speelt zich af in en rondom Jericho City. In tegenstelling tot het eerste deel heb je hier aardig wat variatie in gebieden, van vervallen gebouwen tot aan bosgebied. Het grootste probleem van deze omgevingen is alleen dat het niet super mooi is. Nu is het wel zo dat Deck 13 niet het budget heeft van een Bandai Namco of From Software, maar we hebben kleinere studio’s meer zien doen. Het komt ook voor dat texturen nog ingeladen moeten worden zodra je een gebied binnen komt en dat is een beetje slordig. De individuele levels zelf zitten wel aardig in elkaar, los van het grafische aspect. Ondanks dat de game best lineair is (niet per se een nadeel) is er genoeg te vinden door af te wijken van het huidige pad. Meestal leiden de wegen allemaal terug naar een respawnpunt, maar het komt ook voor dat je een tijdelijk doodlopend pad vindt. Ik zeg tijdelijk, omdat je veel zult backtracken in de game zodra je de juiste upgrades hebt gevonden. Daar kom je nog een ander vervelend punt tegen: De laadschermen. De gebieden lopen niet naadloos in elkaar over, wat op zich geen probleem is, maar de laadschermen die daaraan verbonden zijn duren aardig lang. Twintig seconden is niks voor een laadscherm en dat is lastig als je tussen gebieden moet reizen. Er lijkt geen verschil te zitten tussen de Xbox One S en Xbox One X, dus iedereen heeft hier last van.

Conclusie

The Surge 2 wordt omhoog gehouden door de ijzersterke gameplay. Het verhaal zelf is oninteressant en niet goed genoeg om je aan de game te kluisteren. Voice-acting is niet super en de grafische kwaliteit van de game is ondermaats. De laadschermen duren langer dan je zou willen en de audiologs voegen weinig toe. Er zijn ook dingen die goed gaan, zoals de leuke sidequests, diversiteit in gebieden en de gameplay. Dit is alleen niet genoeg om van The Surge 2 een klassieker te maken. Uiteindelijk is de potentie van het eerste deel niet goed benut, maar ik blijf hoop houden dat Deck 13 dit in de toekomst wel gaat doen.