Dorian de la Fosse | vrijdag 17 Jul 2020, 13:07

Ben jij klaar om terug te keren naar Skyrim? Lees hier de review.

Gespeeld op Xbox One X

Met de nieuwste uitbreiding van The Elder Scrolls Online (ESO) keren we terug naar het westen van Skyrim. Dankzij Greymoor is het speelbare gedeelte van Tamriel nog groter en gevaarlijker geworden. Welkom terug in Solitude.

Grote problemen

In Greymoor, de nieuwste ESO uitbreiding, moet je het opnemen tegen een oud kwaad in Skyrim. In tegenstelling tot de draken, die we al in de Elsweyr uitbreiding zagen, gaat het dit keer om andere wezens, namelijk vampiers, weerwolven, heksen en frost giants. Het is aan jou als held van Tamriel, of nieuwkomer, om de vampierensekte tegen te houden en de herrijzenis van hun meester te voorkomen.

In deze uitbreiding heb je niet de volledige beschikking over de kaart van Skyrim. Door een oorlog tussen twee koningen is het land verdeeld in twee delen: West- en East Skyrim. Het verhaal speelt zich af in het westelijke gedeelte. Hier kom je bekende locaties tegen uit The Elder Scrolls V: Skyrim, zoals Solitude, waar de nieuwe campagne begint. Voor spelers van de vorige Elder Scrolls game begint het allemaal heel bekend. Een leuke knipoog naar het begin van de laatste game in de hoofdserie. Al snel merk je dat er iets mis is. Je wordt benaderd door een persoon die op de vlucht lijkt te zijn en zo belandt je, zonder optie om het af te slaan, in een strijd tussen de bevolking van Skyrim en een heksensekte die ondersteunt wordt door vampiers en weerwolven. Binnen een uur ben je al bezig met het bevechten van de veelvoorkomende vijanden in dit gebied en heb je al kennis gemaakt met de belangrijkste personages van deze uitbreiding: Lyris Titanborn en Fennorian. Fennorian is één van de zeldzame vriendelijke vampiers die je tegenkomt op je reis. Bij het onderzoeken van een locatie net buiten Solitude loop je hem tegen het lijf. Toevallig is hij al bezig met het onderzoeken van de Icereach Coven, de heksenkring waar je het tegen op moet nemen in de game, en hun verbintenis met de vampiers en weerwolven. Lyris Titanborn is een half reus die als opdracht van de koning van Oost-Skyrim naar het westen is gestuurd om de koning er van te overtuigen te vechten tegen de Icereach Coven. Met zijn drieën vormen jullie het team dat de nieuwe dreiging probeert te stoppen.

Pracht en praal?

Waar het verhaal goed is, is het op andere vlakken iets minder. Greymoor draait natuurlijk nog steeds op dezelfde engine en je ziet dat de game wat verouderd is. Of je dit erg vindt is natuurlijk een persoonlijke kwestie, ik stoorde me er niet zo aan. Ondanks dit werd ik toch blij toen ik één van de meest iconische locaties uit Skyrim weer mocht bezoeken: Blackreach. Dit keer viel er wel wat meer “leven” te bespeuren in deze ondergrondse wereld en je bent hier ook voor een groot gedeelte van het verhaal aanwezig. Dat is absoluut geen straf, aangezien het donkere gebied erg sfeervol is en vol zit met (enigszins) interessante sidequests die je door deze wereld leiden.

Een ander punt waar de uitbreiding iets minder goed is dan de vorige is de cast aan personages. Begrijp me niet verkeerd, de belangrijkste personages, Fennorian en Lyris, hebben goede voice acting en hun verhaal is interessant. Er wordt duidelijk de tijd genomen voor de ontwikkeling van deze personages. De meeste andere personages zijn echter minder interessant. Dit heeft ook wat invloed op de sidequests die je krijgt. Ik vond het heerlijk om heel Blackreach te verkennen, maar de meerderheid van de personen die sidequests geven was ik al snel weer vergeten. Het was meer een excuus om het gebied te verkennen dan een verrijking voor het verhaal.

Een klasse apart

Net zoals in de vorige uitbreidingen is het ook nu weer mogelijk voor nieuwe spelers (of mensen die een nieuw personage willen maken) om met dit verhaal te beginnen aan hun carrière in de wereld van ESO. In tegenstelling tot Elsweyr is er nu echter geen nieuwe klasse toegevoegd. In plaats daarvan krijg je een nieuwe skilltree die is toegewijd aan vampiers. Dus als dat je ding is, mag je die zeker niet overslaan. Een ander nieuw aspect is de toevoeging van de Antiquities. Dit zijn een reeks aan mini-games die je kunt spelen om verborgen schatten te vinden. Dit kan variëren van items voor je woning tot aan uitrustingen. Het leuke aan de Antiquities is dat ze ook beschikbaar zijn in de andere gebieden van ESO, dus er is nog een reden om de andere gebieden te bezoeken. Ook bouwt de game verder op het drakensysteem van Elsweyr in de vorm van Harrowstorms. Dit zijn spontane evenementen die heel goed zijn voor ervaringspunten en unieke beloningen en zien er indrukwekkend uit doordat de lucht bloedrood kleurt. Hierdoor verandert alles wat leeft in vijandige wezens die je samen met andere spelers moet verslaan. Tot slot wordt de uitbreiding aangevuld met World Bosses. Een erg leuke uitdaging voor meerdere spelers.

Conclusie

ESO: Greymoor brengt meer dan genoeg vernieuwing met zich mee om ESO interessant te houden en de prijs te rechtvaardigen. Het verhaal is goed geschreven en lekker duister en je keert terug naar iconische locaties uit het westen van Skyrim. Helaas is niet alles goed. Er zijn veel nietszeggende personages en snel vergeten sidequests. Maar dankzij de toevoeging van Antiquities, Harrowstorms en World Bosses valt er genoeg interessants te doen naast het verhaal.