Dorian de la Fosse | maandag 22 Jun 2020, 20:02

Altijd al als een haai willen spelen? Lees hier de review van Maneater.

Gespeeld op Xbox One X

Leuk feitje: Haaien zijn niet zo dodelijk voor mensen als dat films ons doen geloven. Het aantal geregistreerde fatale ontmoetingen tussen mens en haai in 2019 ligt rond de 5 (bron: International Shark Attack File (ISAF)). Na mijn 13 uur aan gameplay in de wereld van Maneater zit ik daar al ver boven en ik heb nergens spijt van. Welkom in de wereld van Maneater.

Shark eat shark world

Het spelen als een haai is zeldzaam in de wereld van games. Daarom is het des te leuker als er een game als Maneater voorbij komt. Een game waarin jij, als haai, het leven van zowel mens als zeedier onveilig maakt in je missie van wraak. Tijdens de tutorial speel jij als moeder stierhaai die snel groeit door de enorme overdaad aan aanwezig voedsel en spelmechanieken. Na het verslinden van een aantal zeedieren en mensen wordt je gevangen genomen door Scaly Pete, de antagonist van de game. Scaly Pete snijdt moeder stierhaai open en treft daar een jonge stierhaai aan, a.k.a. jij. Na jouw vrijlating is het jouw levensdoel om Scaly Pete op te jagen en terug te betalen voor wat hij met jouw moeder heeft gedaan.

Het verhaal van de game heeft niet veel om handen, maar de manier waarop het gebracht wordt is interessant. Gedurende de game worden jouw belangrijkste acties, zoals het openen van een kistje, door een narrator toegelicht alsof je een documentaire aan het kijken bent. Dit voegt wat toe aan een wereld waarin alleen de mensen praten, dus in gebieden waar geen mensen aanwezig zijn doorbreekt het de stilte. Los van het magere verhaal zijn er zijmissies te spelen. Elk gebied heeft soortgelijke missies en geen van deze missies voegt een vorm van verhaal toe. Waarom moet een haai kentekenplaten verzamelen in elk gebied waar ze komt? Geen idee, maar het is wel één van de drie typen collectibles die je in elk gebied tegenkomt. De andere missies zijn niet meer dan het doden van de Apex predator van dat gebied, jagen op mensen of dieren en het vechten tegen de kustwacht. Dit klinkt repetitief en dat is het ook, maar toch heb ik me niet verveeld met de game.

Variatie in een blauwe wereld

Waar het verhaal en de zijmissies nogal eentonig zijn, is de wereld zelf gevarieerd. Jouw avontuur als jonge stierhaai begint in de bayou, waar het water groen is en alligatoren leven, maar naarmate je progressie boekt in de game veranderen de gebieden ook. Denk bijvoorbeeld aan een kleine variant van Seaworld, waar het water blauw is, maar wel allerlei attracties en aquaria aanwezig zijn. De ontwikkelaar heeft veel moeite gestoken in de omgevingen en dat is te zien. Ik was elke keer onder de indruk van de omgeving als ik weer een nieuw gebied betrad.

Er wordt ook onderscheidt gemaakt tussen de wezens die je tijdens het spel tegenkomt. Elk gebied heeft een paar unieke dieren, zo zal je bijvoorbeeld geen orka tegenkomen in de bayou, maar wel in het diepere water. Los van de unieke dieren kent de game twee typen wezens: neutraal en vijandelijk. Neutrale wezens zijn veelal voedseldieren zoals schildpadden, zeehonden en toeristen. Vijandelijke wezens zijn andere haaien, barracuda’s, alligatoren en dergelijke. Deze wezens hebben een rode lijn om zich heen, zodat je weet dat ze je zonder waarschuwing aan zullen vallen, terwijl neutrale wezens een blauwe lijn om zich heen hebben. Zij zullen alleen proberen te vluchten als je ze niet in één keer doodt.

Vliegensvlugge watertank

De stierhaai die jij door haar levenscyclus lijdt is niet zomaar een haai. Deze haai heeft de mogelijkheid om razendsnel te evolueren en te de-evolueren. Dit wordt in de game gerepresenteerd door een skills menu. Evoluties variëren van organen tot aan transformaties. Denk bijvoorbeeld aan een aangepaste sonar waarmee je over grote afstanden alle wezens om je heen kunt zien. Transformaties zijn er in de vorm van speciale tanden met vampiereigenschappen of een lichaam van bot waarmee je meer schade aan kunt richten met jouw vaardigheden. Of wat dacht je van een staart waardoor je haai een stuk sneller kan zwemmen? Je bent vrij in het samenstellen van jouw haai en dat zorgt voor unieke combinaties. Daarvoor moet je natuurlijk wel eerst de evoluties geopend hebben. Om deze te openen dien je toch weer terug te vallen naar de repetitieve gameplay, want alleen door speciale locaties te vinden of vijanden te verslinden open je deze evoluties. Gelukkig zorgen de evoluties wel voor een soort van variatie, waardoor de game vreemd genoeg toch niet verveeld.

Conclusie

Het is geweldig om eindelijk als haai los te mogen gaan op vrijwel alles wat er in de gamewereld van Manhunt te vinden is. Dankzij een slim evolutiesysteem is het mogelijk om jouw haai naar smaak aan te passen en dat gecombineerd met een mooie wereld zorgt voor wat plezierige momenten. Het is alleen jammer dat de gameplay zelf vrij repetitief is. Elk gebied heeft hetzelfde type missies en collectibles. Daar komt ook nog bij dat het verhaal niet bijzonder is, waardoor de game dus wordt gedragen door bijzondere mechanieken en gameplay. Daar komt ook nog bij dat de huidige prijs van veertig Euro iets te veel van het goede is voor wat er wordt aangeboden.