Dorian de la Fosse | zondag 17 Okt 2021, 12:38

Lees hier de review van de nieuwste RPG uit de stal van Bandai Namco.

Gespeeld op Xbox Series S. Geoptimaliseerd voor Xbox Series.

De Tales Of-serie bestaat al 25 jaar en in die tijd hebben we veel verschillende uitwerkingen gezien van de ideeën van Bandai Namco. De afgelopen jaren liep de serie echter wat achter op grafisch gebied doordat er niet werd afgeweken van de grafische engine. Met de nieuwste game in de serie, Tales of Arise, heeft de ontwikkelaar het over een andere boeg gegooid. Xboxworld zocht voor jullie uit of dit goed heeft uitgepakt.

Elk verhaal heeft een begin

Tales of Arise vertelt het verhaal van twee werelden: Rena en Dhana. Na een oorlog 300 jaar geleden is het de Renans gelukt om de Dhanans te onderdrukken en de bevolking te reduceren tot slaven. Jij speelt als Alphen, een Dhanan-slaaf die zijn geheugen kwijt is en weet te ontsnappen aan zijn miserabele bestaan. Samen met het verzet en Shionne (een Renan) probeert hij de wereld van Dhana te bevrijden van hun onderdrukkers, de vijf Renan Lords. Wat je vooral merkt aan het verhaal van de game, zonder spoilers te geven, is dat er veel volwassen thema’s worden behandeld. Niet alleen slavernij passeert de revue, maar ook verraad, wanhoop en intrige. Ondanks dat weet de game grotendeels te voorkomen in een negatieve sleur te raken: er valt namelijk genoeg leuks te beleven.

Reizen in stijl

Het avontuur van Alphen en zijn kompanen speelt zich af op de planeet Dhana. De Renan Lords hebben de belangrijkste gebieden, genaamd Realms, opgedeeld en dit zorgt voor veel variatie in de game. Zo begin je in een gebied genaamd Calaglia, een land van vuur en gesteente met weinig groen en een hoge temperatuur. Zoals verwacht voeren rood en bruin de boventoon in dit gebied. Als je echter naar een ander gebied reist wordt je getrakteerd op een hele andere omgeving. Gedurende het verhaal kom je er achter waar dit door komt, maar het verandert niks aan het feit dat elk nieuw gebied fris aanvoelt. Dit alles wordt extra mooi in beeld gebracht dankzij Unreal Engine 4, de eerste afwijkende engine voor een Tales game in jaren.

Het gebruik van een nieuwe engine zie je ook terug in het gebruik van de personages. Waar de oudere games veel gebruik maakten van de zogeheten “anime-stijl”, is hier voor gekozen om voor de meeste zaken gebruik te maken van de 3D modellen. Dit zie je vooral terug in de skits, de korte discussies die personages met elkaar voeren. Door het gebruik van 3D modellen zie je nu ook alle aanpassingen die je op jouw personages hebt toegepast gedurende deze skits, wat absoluut een pluspunt is. Fans van het eerste uur hoeven echter niet te vrezen, er valt nog genoeg te beleven in de kenmerkende stijl van de Tales of-serie.

Zelfde principe, andere uitwerking

Zoals je wellicht gewend bent van eerdere games in de serie kan je ook in Tales of Arise vrijuit vechten. Dit gaat allemaal vlot en soepel. Het standpunt van de camera is iets aangepast, waardoor deze meer gefocust is op het personage waar je mee speelt, maar door deze aanpassing is het niet meer mogelijk om de gevechten in multiplayer te spelen. Los daarvan speelt het spel goed weg. Je kunt een standaard combo uitvoeren door op de LB knop te blijven drukken en de zogeheten “artes,” de speciale vaardigheden, kan je uitvoeren door een druk op de toegewezen knop (A, X of Y). Jouw combo’s en artes wijzigen terwijl je in de lucht bent, waardoor je dus spectaculaire moves uit kunt voeren door maar weinig knoppen te gebruiken. Het gebruik van MP is voor het grootste gedeelte verdwenen uit de game, waardoor gebruikers van astral artes (magie) gewoon aan kunnen vallen zonder dat je ergens op hoeft te letten. Ieder personage heeft ook de beschikking over Mystic Artes: speciale aanvallen die uniek zijn voor elk karakter. Deze worden altijd spectaculair in beeld gebracht. Ditzelfde geldt ook voor combinatieaanvallen, deze worden vaak toegepast als finishing moves en dat gaat altijd gepaard met spectaculaire visuals en effecten.

Een nieuwe toevoeging in deze game is het gebruik van Cure Points, CP afgekort. CP wordt gebruikt voor verschillende zaken, maar het meest voor het herstellen van jouw personages. De welbekende medicijnen zijn uiteraard ook nog steeds beschikbaar, maar CP maakt het leven wat makkelijker. Los van de healing artes wordt dit ook gebruikt om toegang te krijgen tot ontoegankelijke locaties of om NPC’s te helpen. Hoe verder je komt in de game hoe duurder de toepassingen worden, maar het gevaar dat je zonder CP komt te zitten is er bijna niet omdat er genoeg vaardigheden en medicijnen zijn die CP kunnen herstellen. Uiteraard zijn de skill trees ook weer van de partij, en dit keer zijn ze opgedeeld in segmenten van vijf. Zodra je alle vijf de upgrades hebt gekocht open je een bonus, vaak een boost voor je stats. Je kunt nieuwe schijven openen door bepaalde handelingen uit te voeren in de game of voortgang te boeken in het verhaal.

Wisseling in uitdaging

Tales of Arise is in essentie een vrij lineaire game. Dat wil zeggen dat je geen traditionele open wereld hebt waar je uren in rond kunt dwalen. Dat betekent echter niet dat er niks te beleven valt buiten de hoofdverhaallijn. Er zijn genoeg zijmissies om te doen en er zijn ook activiteiten die je kunt ondernemen als je even helemaal klaar bent met al het geweld, zoals vissen en koken. Al vrij vroeg in de game open je de mogelijkheid om snel te reizen (fast travel) zodat je snel van hot naar her kunt zonder al te veel moeite. Dit is nodig, omdat sommige zijmissies niet te doen zijn aan het begin van de game. In dit geval bedoel ik daar de monster quests mee. Je krijgt regelmatig de opdracht om Zeugles, de monsters van de wereld, te verslaan, maar zo nu en dan zit er een extra sterke, uit de kluiten gewassen Zeugle tussen. De eerste die je tegenkomt is een soort duizendpoot, maar je kunt hem onmogelijk verslaan omdat het een monster van level 43 is.

Dit soort situaties zijn kenmerkend voor deze game. Het grootste gedeelte van de gevechten zullen je niet al te veel moeite kosten, tenzij je personages zwaar onder niveau zijn, maar zodra er een baasgevecht plaatsvindt verandert alles. De gevechten worden direct een aantal niveaus moeilijker, met supersnelle bazen die allesvernietigende aanvallen kunnen uitvoeren alsof het niets is. Je moet continu alert zijn en de levensbalkjes van jouw team in de gaten houden om er voor te zorgen dat je niet te veel tijd kwijt bent aan helen. Daarnaast zijn de meeste bazen ook ware zwaardsponzen en vragen ze het uiterste van jouw tijd en vaardigheden om het gevecht in jouw voordeel te beslechten. Het is niet ongebruikelijk om gevechten van een kwartier lang te hebben, dus het zou zonde zijn om te verliezen en alles weer opnieuw te moeten doen.

Licht en duister

Zoals eerder aangegeven oogt de game aanzienlijk beter dan wat we de afgelopen jaren voorgeschoteld kregen. Maar het stopt niet bij de graphics. Ook de geluiden zijn goed, denk aan verschillende geluiden voor elke ondergrond en natuurlijk de voice-acting. Ik speelde met de Engelse stemmen en ik moet zeggen dat die goed zijn. Geen overdreven hoge stemmen of andere dingen waar mensen zich aan kunnen irriteren, het is gewoon goed gedaan. Daarom is het jammer dat ook Tales of Arise niet volledig is voorzien van stemmen. Korte gesprekken met NPC’s zijn nog steeds tekstballonnetjes en dat is zonde. Gelukkig is de muziek van de game sfeervol en afwisselend. Los van het audiovisuele aspect is er ook nog het punt van chaos tijdens de gevechten. Het is makkelijk om het overzicht te verliezen, zeker tijdens gevechten met veel vijanden. Ik miste regelmatig een slag of arte in mijn combo, doordat vijanden plots verdwenen (als onderdeel van hun moveset) zonder dat ik het doorhad omdat er andere beesten in mijn gezichtsveld waren. Dat kan erg irritant zijn.

Conclusie

Met Tales of Arise heeft Bandai Namco weer een goede game in de serie te pakken. Grafisch ziet het er allemaal zeer goed uit en het gros van de geluidseffecten zijn goed. De game is echter nog steeds niet 100% ingesproken. Ondanks dat de game lineair is valt er genoeg te beleven en dankzij het fast travel systeem hoef je nooit lang onderweg te zijn. De gevechten zijn over het algemeen aardig te doen, maar de bazen verhogen het niveau aanzienlijk, dus er is altijd wel een uitdaging te vinden. Zolang er maar niet te veel beesten in je gezichtsveld staan dan.