Ik hem juist omdat ik vrijwel geen enkel spel er ooit van heb gespeeld :(

Lijkt mij geweldig om dit met mijn dochter te doen. Met name viva pinata. Weer wat anders dan disney infinity.. :)

Mijn favoriete game van de hele collectie is Snake Rattle and Roll. Toen de game uitkwam begin jaren 90 was ik nog een klein smurfje. We waren net verhuist en in de buurt woonden veel kinderen met wie we buiten speelden. Mijn twee buurmeisjes hadden een NES thuis staan met de game Snake Rattle and Roll. Dat was een leuke game om samen te spelen vanwege de co-op functionaliteiten. Internet bestond toen nog helemaal niet.

Maar man o man, wat was die game moeilijk. Dat leverde nog wel eens wat frustratie op. Die game is behoorlijk hardcore, mede vanwege de tricky controls. Echter blijf ik warme gevoelens voor die tijd koesteren. Het doet me altijd een beetje denken aan die mooie zorgeloze kindertijd en deze game heeft daar een mooie bijdrage aan geleverd. Voor mij is dat de enige periode in mijn leven geweest waarin ik echt een connectie met leeftijdsgenoten voelde.

Dus persoonlijk probeer ik die oude gevoelens weer op te roepen. Dat doe ik met oude tekenfilms uit mijn jeugd (Transformers, Bucky O'Hare, ThunderCats, Heathcliff etc.), maar zeker met oude games zoals Snake Rattle and Roll. Daarom was de Xbox 360 voor mij een doorslaand succes, want door XBLA kwam ik weer in aanraking met oude toppers. En door het internet kon ik nu samenspelen met mensen die mijn interesses delen, en dat deed ik maar al te graag met games zoals Turtles arcade 1989.

Door XBLA begon ik natuurlijk na te denken over welke games ik graag wilde zien. Dus jaren geleden heb ik op het forum in het XBLA topic al gememoreerd aan Snake Rattle and Roll en hoe vet het zou zijn om die game opnieuw te kunnen spelen. Dankzij YouTube heb ik wel kunnen genieten van de oude beelden, maar spelen is toch anders dan kijken.

De jaren passeerden, de nieuwe consoles kwamen uit en de E3 2015 begon. Iedereen wordt laaiend enthousiast van de grote blockbuster titels, maar ik heb vaak een andere smaak qua games. Dus toen Rare Replay werd aangekondigd was ik zeer geïnteresseerd, maar ik wist eigenlijk niet welke games deel zouden uitmaken van de collectie. Dus ik was ontzettend verrast door het feit om Snake Rattle and Roll te zien in de lijst. Ik had werkelijk geen idee dat die game was gemaakt door Rare. Als kleine jongen had ik daar natuurlijk geen weet van en later heb ik eigenlijk nooit gekeken wie de ontwikkelaar was.

Het trieste nieuws is alleen dat ik geen Xbox One heb. Ik zit nog steeds op school, het budget is krap, loop al jaren in dezelfde kleding en probeer toch wat geld opzij te zetten om mijn passie voor gaming in stand te houden. Ik eet liever droog brood dan mijn hobby voor gamen te moeten opgeven. Echter heeft mijn broer recent een Xbox One gekocht. Dus het lijkt mij hartstikke leuk om deze game te winnen en cadeau te doen aan mijn broer zodat we samen in co-op kunnen genieten van Snake Rattle and Roll. En hij heeft vorig jaar een zoontje gekregen, dus als oom zijnde hoop ik hem ooit kennis te laten maken met de rijke geschiedenis van videogames.

Rare...wat is dat een epische ontwikkelaar en pfoe wat hebben zij keer op keer kaskrakers uitgebracht zeg!

Ik heb veel spellen gespeelt die in deze Rare Replay bundle zitten maar nog lang niet allemaal! Ik durf niet eens te gokken hoeveel uren ik heb zitten in Viva Pinata, Perfect Dark, Grabbed by the Ghoulies, Battletoads en beide Banjo games.

Maar als ik er echt één moet uitkiezen dan ga ik voor Kameo: Elements of Power! Ik kan me nog goed herinneren dat dit de eerste game was die ik kocht toen ik de Xbox360 aanschafte, wat zag die game er mooi uit op Microsoft's nieuwste console! Dat moment dat je als Kameo op haar paard door alle hordes orcs heen kon rijden terwijl er een groot veldslag plaatsvond vóór het kasteel, dat was nog nooit eerder vertoond en ik werd echt weggeblazen door wat de game me liet zien. En die unieke gameplay waar je Kameo kan laten veranderen in verschillende wezens met elk hun eigen kracht zorgde ervoor dat de game in één oogslag veranderde. En ja hoor, ook in deze game laat Rare zich van zijn beste kant zien door de humor die in de game zit, hoe kan het ook anders :-) .

Voor mij is dus Kameo de topper en die zou ik dolgraag nog eens willen spelen maar dan op de Xbox One. En alle andere games trouwens ook! ;-)

"Thick-witted bear and feather face, do you know why I'm here in this dreary place?" Aaaah Yeah, Banjo, die game mumbo jumbo-t alles, enough said. :D

Bond...James Bond. Als ik een favoriet van Rare moet kiezen dan ga ik voor een spel die geen onderdeel van de bundel is namelijk 007 GoldenEye. Zelf in de huid kruipen van de bekendste geheim agent ... zucht. Door dit spel heb ik veel uurtjes slaap gemist.

Deze bundel moet ik spelen door het verrekte Blast Corps! Wat een spel was dat. Ik heb hem uuuuuren gespeeld op de N64 maar kwam op een gegeven moment gewoon niet voorbij een level. Nooit uitgespeeld.... het kan toch niet zo zijn dat ik mijn oude levensdagen moet slijten zonder Blast Corps uitgespeeld te hebben...

Omdat ik veel te laat begon met gamen waardoor ik die oude games nooit gespeeld heb

Toen ik klein was, een jaar of 8-9 ofzo heb ik ooit een Battletoads SNES cartridge gekocht van de videotheek. Wat was die game gruwelijk moeilijk zeg! Ik mocht het elke keer afleggen toen ik in dat level was met die scooters dat je over die obstakels heen moest springen. Ben dus ook nooit verder gekomen :)

Nu zijn we dus ongeveer 19 jaar verder en zou ik het graag nog een keer willen proberen. Scooterlevel, je gaat eraan! :)

Het begon allemaal vroeger, een maat van mij had altijd al meer geld dan ik. Ik werkte (nog) niet en hij had al een krantenwijk. Op een gegeven moment kon hij dus meer en leukere games kopen dan ik. Ik moest het vaak doen met mijn verjaardags geld en soms met een spelletje die mijn moeder per ongeluk kocht uit de afprijsbak bij de lokale Bart Smit of Intertoys. Meestal waren dit toch al games die niet goed verkochten, dus ik speelde vaak schrale niet leuke games uit verveling.
Die maat van mij had vaak wel coole games, en we speelden dus ook vaak bij hem. Ik denk dat mijn favoriet van deze collectie games toch wel Perfect Dark is. Hier heb ik namelijk erg leuke herinneringen aan.
Ik weet nog dat ik regelmatig met mijn maat en zijn oudere broer Perfect Dark speelde op zijn slaapkamer die toch al helemaal vol hing met dikke fleyers en game posters. Hij won bijna altijd, hij kon namelijk veel oefenen, soms won ik, en soms won die broer. Zijn broer en ik hadden bedacht dat hij een geheim knopje had, als hij die indrukte had hij gewoon instant win, of als je beiden begon te schieten dat hij op zijn knopje drukte en ook weer won.
Tot irritatie aan toe, want maatje en zijn broer lagen regelmatig te stoeien tot vechten aan toe op dat bed omdat de een aldoor won en de ander weer over het geheime knopje begon. Wat was dat een super leuke tijd. Echt hele goede herinneringen aan.

Zo kan ik ook nog wel een heel verhaal typen over Banjo Kazooie, Banjo Tooie, Conker's bad fur day en Getforce Gemini. Maar ik wil het niet al te lang maken.
Overigens is dit niet de hele game history, we hebben namelijk ook vaak Wario's Woods gedaan waar ik hem dan weer vet mee inmaakte aangezien ik altijd verslaafd ben aan chains en combo's met dit soort games. Als de tegenstander bijna helemaal klaar is, kan hij nog een combo op zijn dak verwachten van mega big-ass groot. Maar daar gaat het niet over nu.

Waarom ik zou moeten winnen? Nou, ik wil wel eens kijken als ik goed oefen of ik hem nu wel kan inmaken! Gewoon een dikke vette rematch zeg maar.

Good luck.

Dat moet Battletoads zijn! Ik durf zelfs te wedden dat toen het gescheld in videogames bij mij is ontstaan, haha. Zelden zo vaak doodgegaan in een game en nog steeds niet uitgespeeld helaas. Kon m'n hart niet aan denk ik, maar nu ik fitter ben zou ik de game graag nog een kans willen geven en hem eindelijk uitspelen! Het enig gescheld dat jullie dan nog te horen krijgen is: "Fuck yeah, uitgespeeld!"

Ik houd Perfect Dark nog steeds verantwoordelijk voor het missen van het complete EK 2000.

Verdomme.

Perfect Dark de spirituele opvolger van Goldeneye is voor mij de game om nog een keer uit te willen spelen.
Toen ik nog een kind was heb ik deze game met vrienden helemaal grijs gespeeld op de N64 ^^

Als ik denk aan Perfect Dark dan denk ik aan bankhangen, zelf opgezette multiplayer toernooien een een eindeloze replayability.

Ik heb helaas een groot gedeelte van het Rare portfolio gemist. Ik stapte wat later in het gaming bootje. Wel heb ik de eerste Banjo Kazooie helemaal kapot gespeeld.

Mijn favoriete moment van deze game was die set-up naar het tweede deel aan het einde van de game, die je als ik het mij goed herinner alleen kreeg als je die hele zooi collectibles had verzameld. Maar dat doe je natuurlijk vol plezier. Die muziek blijft nog altijd door m'n hoofd dreunen.

Kheb nooit de kans gehad om 90% van de games in deze box te spelen. Zou het wel graag een keer willen proberen die games^^ Vooral Grabbed by Ghoulies schijnt erg goed te zijn.

Perfect Dark al the way!
Kijken of ik het nog in me heb om de Mr.Blonde challenge te halen waar hij vol gas achteruit loopt! ( challenge 32 uit m'n hoofd)

Deze bundel lijkt mij interessant vooral om de wat oudere games. De oudere titels van Rare lijken hedendaags misschien ietwat op een behoorlijk aantal indie-games. Welke ik graag speel. Alleen het grote verschil -> RARE :)!