Joeri Tits | maandag 4 Mrt 2019, 15:15

Lekker op je scooter met... krijtjes spelen? Lees hier de recensie van Crayola Scoot

Kennen jullie de waskrijten van Crayola nog?Iedereen van ons heeft in zijn jeugd hier wel mee gekleurd en gejammerd hebben wanneer het krijtje, ondanks het beschermende papiertje eromheen, brak. Wel, eigenaardig genoeg is er nu een game uit dat gebaseerd is op dit jeugdsentiment. Crayola Scoot kan het beste vergeleken worden met een stepversie van Splatoon. Uniek, maar zorgt dit ook voor een goede ga

Aparte gameplay met beperkte leercurve

In Crayola Scoot start je met het maken van een personage. Nadat je je keuze gemaakt hebt, krijg je een kleine tutorial voorgeschoteld. Hier viel mij meteen de wat aparte gameplay op. Steppen doe je metRT, wat op zich een logische keuze is. Springen doe je echter met je rechter joystick, terwijl je met je linker joystick moet richten. Daarnaast moet je de knopen waarmee je kan boosten, zijnde LB, RB en A, soms ook vakken aanklikken om je boostmeter te vullen. Het was logischer geweest als de ontwikkelaar daar een aparte knop voor had gekozen. De keuze om de joysticks te gebruiken om te springen en te richten zou ervoor kunnen zorgen dat je enorm veel diepgang in de stunts zou kunnen steken, maar jammer genoeg is dat niet echt het geval. Er is zeker en vast een leercurve, maar doordat de gameplay toch vrij braaf blijft, heb je de meeste stunts na een tijdje wel onder de knie.

Vier verschillende soorten events

Na het doorlopen van de tutorial kom je in de centrale hub terecht. Het belangrijkste aspect van de hub is de verhaalmodus, waar je aan de slag kunt met de verschillende soorten events om zo de Crayola Color Cup te winnen. Het eerste event, dat eveneens het meest op Splatoon lijkt, is Color Frenzy. Hier kan je de winnaar worden door de locatie zoveel mogelijk te vullen met jouw kleur. Om veel te kunnen kleuren, dien je je verfmeterte vullen door trucjes uit te voeren of op bepaalde vlakken te passeren. Een ander event is Crazy Crayons. Hier wordt steeds een krijtje verstopt op het speelveld en je moet als snelste het proberen te vinden. In Splat Tag krijgt één van de deelnemers de rol om de rest te “taggen”, de anderen moet hier dus proberen aan te ontkomen. Een soort van tikkertje dus. Tot slot is er ook een event waarbij je de strijd aangaatom met stunts de meeste punten te scoren.

Het feit dat er vier verschillende soorten events bestaan, komt de variatie zeker ten goede. Daarnaast zorgt het ervoor dat het niet enkel als een Splatoonkloon door het leven moet gaan. Toch kent dit aspect ook zijn nadelen. Het zorgt er voor dat er geen duidelijke lijn is waar Crayola Scoot precies voor staat. De ene keer is kleur het allerbelangrijkste, de andere keer de snelheid en nog een andere keer stunts. Er is niets dat Crayola Scoot typeert en dat is, zeker op een wat langere termijn, doodzonde.Crayola Scoot kent voor het overige vrij weinig extra's. Er is wel een lokale multiplayer, maar een online variant is er niet. Je kan, zoals tegenwoordig zo vaak, gadgets aankopen om je personage aan te passen.

Weinig charisma

Op het vlak van audio valt er weinig op te merken, al kom je wel vaak dezelfde deuntje opnieuw tegen. Grafisch ziet Crayola Scoot er wel behoorlijk uit. De ontwikkelaar maakt gebruik van een leuke afgelijnde stijl met veel felle kleuren. Toch is er qua vormgeving weinig dat je bij gaat blijven. De speelarena's zijn dan nog wel wat verschillend, maarhet zijn vooral de tegenspelers die charisma ontbreken. De personages lijken wel goedkope kopieën van een slechte animatiefilm. Ze missen elke vorm van karakter of magie en dat is jammer. Ook op dit vlak ontbreekt het dus aan persoonlijkheid die ik mis in de gameplay en in het opzet van de vier minigames.

Conclusie

Crayola Scoot is een verhaal van net niet. De vier events lijken vier afzonderlijke mini-games. Hierdoor missen ze een rode draad die het "concept" Crayola Scoot zou kunnen typeren. Dit identiteitsprobleem situeert zich eigenlijk op elk ook op andere niveau's. Zo zijn de omgevingen niet uniek genoeg en de personages niet uitgesproken genoeg. Ik pleit natuurlijk niet voor games die zich enkel baseren op bekende franchises, maar Crayola Scoot doet met zijn personages niet hetgene dat we bijvoorbeeld bij Plants vs. Zombies: Garden Warfare, Overwatch of Splatoon wel gezien hebben. Natuurlijk zijn de budgetten van deze titels veel hoger, maar de kostprijs van Crayola Scoot, namelijk€39,99, is gewoon te hoog om hier geen rekening mee te houden. Toch heb ik wel plezier beleefd aan deze titel en de verhaalmodus kan je zeker eventjes zoet houden. Een blijvende indruk laat het stepgame helaas niet achter. Jammer, want er is zeker nog een plaats voor een sterke titel in dit nichegenre.