Casper Egas | dinsdag 31 Jul 2018, 20:32

Frost is een survival in de vorm van een strategisch kaart spel. Is het de moeite waard?

Heerlijk dat zomerweertje? Hoge temperaturen, zon, bijna geen druppel regen? De hoogste tijd voor het winterse kaartspel Frost. Gelukkig is dat wel wat voor mij, want ik ben meer een winterliefhebber dan een zomerliefhebber. Kaartspellen zijn ook wel aan mij besteed, dus kom maar op met je vorst.

De opzet van Frost is simpel. Het spel is makkelijk te leren, maar niet makkelijk om daadwerkelijk uit te spelen. Het is een zogenaamde deck building game; een spel waarbij je met een klein spel speciale kaarten begint en gedurende het spel een steeds groter en beter deck krijgt.

Kaarten in je eentje

Het is de bedoeling om jouw personage, eventueel met andere overlevenden, naar een schuilplaats te leiden en te voorkomen dat hij of zij wordt gedood door tegenstanders of doodvriest. Je bevindt jezelf steeds in een winters landschap, waarbij je bepaalde kaarten moet uitspelen om verder te kunnen. Dat kan bijvoorbeeld twee voedsel, twee grondstoffen en drie overlevenden zijn. Je trekt vervolgens een handje met kaarten en probeert de juiste kaarten neer te leggen. Lukt dit nog niet volledig, dan kun je niet verder en komt de vorst dichterbij. Kun je wel verder, dan neem je weer wat afstand van de storm. Je hebt dus voortdurend tijdsdruk, waardoor het heel belangrijk is om de juiste strategische keuzes te maken en ook een beetje geluk te hebben. Je moet in het basisspel een bepaald aantal landschappen doorkomen, of aan een andere voorwaarde voldoen (zoals een bepaald aantal tegenstanders verslaan) om te winnen.

Natuurlijk is het spel nog iets complexer dan dit. Je kunt overlevenden namelijk ook anders inzetten: ze kunnen gaan verzamelen, waarna je een willekeurig kaartje aan je deck kunt toevoegen. Ook kun je voedsel, grondstoffen en overlevenden inzetten of uit je deck verwijderen om ideeënkaarten te bemachtigen. Deze kaarten kunnen je op allerlei vlakken helpen. Zo is het bijvoorbeeld zo dat er in omgevingen dikwijls tegenstanders, zoals wolven verschijnen. Een idee kan dan bijvoorbeeld zijn om een speer te maken. Ook krijg je regelmatig zwarte uitputtingskaarten die je hand alleen maar vullen en uiteindelijk zelfs een game over kunnen betekenen. Deze kaarten kun je bijvoorbeeld weg krijgen door te rusten of door een ideekaart om te kunnen schuilen te pakken.

Het strategische niveau van Frost vind ik best hoog. Je moet echt slimme keuzes en combinaties maken, waardoor geluk een niet al te grote rol speelt. Er zijn wel degelijk soms pure pechsituaties, maar over het algemeen heb je zelf veel controle in het verkleinen van de risico’s. Het geeft echt een goed gevoel als je de schuilplaats weet te bereiken. Door de hele opzet van het spel is het spel alleen op jezelf te spelen; zie het als een soort patience voor gevorderden.

Bevroren programmeurs?

Frost is een fraai (hand)getekend spel. De kaarten hebben een wat naïeve, maar charmante tekenstijl en de achtergronden zien er bijna uit alsof iemand op de middelbare school een werkstuk getekend heeft. Dit stoorde mij niet en ook de voetstappen in de sneeuw, wanneer je van omgeving naar omgeving loopt, zijn een leuke toevoeging.

Over de audio kan ik zeker niet hetzelfde zeggen. Een kaartspel als dit kan natuurlijk geen drukke muziek op de achtergrond hebben, maar de keuze die hier gemaakt is vind ik bizar. Als je goed luistert hoor je wel iets van wind, dat doet denken aan het overleven in de kou, maar daar bovenuit hoor je constant gerommel. Het klinkt een beetje alsof iemand een loods met metalen en houten voorwerpen aan het opruimen is. Dit past totaal niet bij het thema en gaf mij niet het gevoel in een ijskoude omgeving te zitten. Soms speel ik wel eens spellen met een dergelijk thema en dan krijg ik het daadwerkelijk koud; hier is dat zeker niet het geval.

Nog vreemder is de enorme vertraging die ontstaat wanneer je veel kaarten in je hand of deck krijgt. Alle acties verlopen dan traag. Gelukkig speelt reactiesnelheid geen rol, maar het is ronduit bizar dat een simpel kaartspel op een Xbox One X niet goed loopt.

Hoe lang blijft het leuk?

Frost kan zoals gezegd niet met anderen gespeeld worden. Het is mede daarom de vraag hoe lang het spel leuk blijft. Je hebt na de goede tutorial alleen een basismodus om te spelen. Maar als je deze vaker speelt, dan krijg je steeds meer kaarten en modi tot je beschikking. Zo kun je de basismodus dan naar je eigen voorkeuren aanpassen en zo moeilijk maken als je zelf wilt. Gek genoeg kun je het ook extreem makkelijk maken, waardoor een deel van de Achievements halen een peulenschil wordt.

 

Daarnaast is er nog de eindeloze modus, waarin je altijd vroeg of laat zal sterven, omdat er simpelweg geen schuilplaats is. Misschien leuk om records te zetten, maar verder miste ik echt een doel. Leuker zijn de langzaam ontgrendelende uitdagingen. Hierin speel je steeds met een ander bijzonder personage. Zo moet je bijvoorbeeld overleven in je eentje, zonder andere overlevenden, of moet je met een groep van vier huisdieren de wildernis doorkruisen. Sommige uitdagingen zijn zeer pittige, leuke uitdagingen. Helaas registreerde het spel niet goed welke uitdagingen ik al gehaald had, waardoor ik onnodig moest herspelen en het lang duurde voordat alles ontgrendelde.

Conclusie

Frost is een vermakelijk kaartspel voor één speler. Voordat ik het wist speelde ik urenlang door. De opzet is eenvoudig en toch strategisch en biedt meestal een eerlijke uitdaging. Het spel heeft geen enorme hoeveelheid mogelijkheden, maar gelukkig kost het spel ook maar een slordige dertien euro. De audio is helaas van een laag niveau en de enorme vertraging is bizar te noemen, ook zal de tekenstijl niet iedereen aanspreken. Toch is Frost een aanrader voor mensen die van kaartspellen houden.

 

Gespeeld op Xbox One X