Jeroen Post | dinsdag 2 Jul 2019, 13:25

Het rubber wordt weer heet van de spannende races; lees hier de recensie van MotoGP 19!

Gespeeld op de Xbox One X

Er zijn van die dingen die zeker zijn in de gamesindustrie. Zo komt er elk jaar een FIFA-game, is er elk jaar een E3 en komen er Mario-games uit voor een Nintendo spelcomputer. Sinds enige tijd mogen we bij die zekerheden ook een motorrace-game rekenen; de MotoGP-franchise van Milestone. Tussendoor zijn er delen geweest van Capcom, maar Milestone werkt al sinds 2007 aan deze franchise. Het vorige deel sloegen wij hier op XBW over, maar nu is er dan toch de review van MotoGP 19.

Wat zou je doen?

Zoals in eigenlijk elke racesport, zijn er ook in de MotoGP een flink aantal verschillende klasses. Het is tof om te zien dat alles hiervan, van de MotoE tot aan de hoofdklasse MotoGP, te spelen is. Zoals je bij een game zoals deze kan verwachten, zit er een vrij omvangrijke carrière-modus in. In deze modus begin jij, als beginneling, bij de allerlaagste klasse en werk je jezelf op tot grote speler in de sport. Tenminste, dat zou je denken. Niets is minder waar; in MotoGP 19 kun je in je carrière namelijk kiezen om te starten in welke klasse je maar wil. Wil je beginnen met veredelde scooters, of toch maar meteen starten op de bakbeesten waar je helden Maverick Viñales of Valentino Rossi op rijden? Die keuze is volledig aan jou. Je kunt natuurlijk nog steeds onderaan beginnen en je opwerken, maar het is mooi om te zien dat de ontwikkelaar er eens aan gedacht heeft om de keuze open te laten in plaats van een bepaalde volgorde op te dringen.

Zodra je dan een klasse hebt gekozen, begin je aan het maken van een coureur. Je kan het allemaal vrij simpel aanpakken, maar je kan ook allerlei delen van je motor en je outfit aanpassen. Je kan een editor gebruiken voor dit deel van het spel, of je kan ontwerpen van andere mensen downloaden. Als we verder kijken naar de rest van het spel, dan is duidelijk te zien dat het met de licentie wel goed zit. Alle coureurs en parcours van het huidige seizoen zijn in MotoGP 19 te vinden. Hier en daar zelfs wat extra's; maar wat dat precies inhoudt, laat ik even in het midden om de verassing niet te verklappen. Je mag er in ieder geval vanuit gaan dat je als (motor)race-fan aan je trekken komt met dit deel.

Buurman, wat doet u nu?

In vorige delen van MotoGP, en zelfs ook in andere motorrace-games, was het niveau van de A.I. altijd een discussiepunt. Zo kon de ontwikkelaar in oudere delen het soms maar niet goed doen; je medeweggebruikers zijn te makkelijk, te moeilijk, gedragen zich vreemd, blijven op één lijn racen of maken gebruik van het welbekende rubber banding-systeem. Perfect zal het ongetwijfeld nooit worden, maar het mag gezegd worden dat het in dit deel een stuk beter is. Je tegenstanders rijden namelijk alles behalve op een rechte lijn. Dit zorgt ervoor dat de races een stuk levendiger zijn dan in vorige delen. Races konden nogal saai worden in vorige delen maar in 19 is duidelijk te merken dat je tegenstanders hun uiterste best doen om hun andere tegenstanders uit de weg te gaan, of beter gezegd; proberen in te halen. Een ander opvallend feit aan dit systeem is overigens dat het soms lijkt alsof ze andere tegenstanders wel uit de weg proberen te gaan, maar dat het ze schijnbaar weinig boeit of jij als menselijke speler daar nu wel of niet rijdt. 

Het kwam tijdens races namelijk vrij vaak voor dat ik omver werd gebeukt door de andere coureurs. Ze botsen op mijn achterkant, rijden me van de baan af of doen andere dingen om het moeilijker te maken. Voor de duidelijkheid; dit gebeurt te vaak op een niet-realistische manier. In het echt zouden andere coureurs nooit op dergelijke manieren tegen je aan botsen. Zoals ik zei zei, het lijkt er nog het meest op dat ze doen alsof je er niet bent. De A.I. is op een aantal punten flink verbeterd, maar dit wel een enorm opvallend punt van kritiek.

De beste stuurlui...

Over het algemeen is er op de basiselementen van het spel weinig aan te merken. De motoren klinken goed, het spel ziet en loopt aardig stabiel, de motoren zien er goed uit, de omgevingen hebben wel wat aan kwaliteit ingeleverd, maar ook zijn de racemonsters vrij goed te besturen. Dit heeft onder andere te maken met de hoeveelheid aan instellingen die aan te passen zijn. Je rem afstellen, gevoeligheid; al dat soort elementen zijn op een bepaalde manier aan te passen. Het zal misschien even duren voordat je je ideale configuratie te pakken hebt, maar an sich is er met de besturing van MotoGP 19 niet al te veel mis. Maar op een of andere manier had ik, vooral in het begin, enorme moeite met de bochten. Vooral in de eerste races had ik het vermoeden dat ik extreem voorzichtig was, maar vloog ik toch uit de bocht. Het zal wellicht met bepaalde instellingen te maken hebben, of misschien heb ik er niet genoeg gevoel voor, maar het viel me op dat het voor mij niet al te makkelijk was. Ben je klaar met losse races of een kampioenschap en heb je zelfs de carrière helemaal doorgespeeld? Dan heeft Milestone nog een leuke extra toegevoegd in de Historic Challenges-modus. Hier kun je enkele grote races uit het verleden naspelen met enkele oude helden. Als je goed genoeg bent, speel je de coureurs en motoren zelfs vrij voor in andere modi in het spel. Qua content zit het dus wel goed in MotoGP 19.

Conclusie

MotoGP 19 doet gelukkig een flink aantal dingen goed. Het zit bomvol content, je tegenstanders zijn een stuk levendiger en je kan in je carrière uit elke klasse kiezen. Enkele punten van kritiek zijn dat je tegenstanders je af en toe echt op een onnatuurlijke wijze proberen van de baan te rijden of tegen je aan botsen en dat de controls goed aanpasbaar zijn, maar soms toch iets minder goed te vatten zijn. Aan het einde van de rit heeft Milestone echter wel een van de beste, zo niet de beste, racer uit hun carrière afgeleverd.