Casper Egas | donderdag 31 Jan 2019, 12:00

Ace Combat 7: Skies Unknown is het eerste deel uit deze bekende serie met gevechtsvliegtuigen dat op de Xbox One te krijgen zal zijn. Zal dit genre slagen op deze console?

Review

Rating 8/10

User rating 0/10

Ondervertegenwoordigd genre
Audiovisueel sterk
Opvallend sterk verhaal
Speelt lekker

Missies niet origineel
Geen realistisch gevoel

Gespeeld op de Xbox One X

Ace Combat is een serie van vliegspellen die begon op de Playstation in 1995. Ik zou het genre geen flight simulator noemen, omdat Bandai-Namco beslist geen realistische insteek heeft gekozen. Je zou kunnen zeggen dat het speelt als een heel uitgebreide arcade flight game. Ace Combat was al sinds 2011 van het toneel verdwenen, na de tegenvallende Assault Horizon. Nu is de serie weer helemaal terug met deze grote productie.

Ik houd zelf wel van vliegspellen als Ace Combat. Tijdens de vijfde generatie van consoles (vooral 32-bit) was dit genre alom aanwezig. Het was denk ik een makkelijke manier om een 3D-game te maken, omdat de omgeving niet gedetailleerd hoeft te zijn. Tegenwoordig zie je echter vrijwel nooit meer een dergelijk spel, waardoor ik Ace Combat 7: Skies Unknown met open armen ontving.

REVIEW

Vreemde gevangenen

De twintig missies lange campagne is meer dan een aaneenschakeling van onbetekenende opdrachten; er is een verrassend goed verhaal aanwezig. Tussen de missies kun je genieten van prachtig gemaakte tussenfilmpjes die een emotioneel, fictioneel, anti-oorlogsverhaal vertellen. Aanvankelijk snapte ik niet helemaal waarom de filmpjes gefocust waren op andere personages dan de personages waar je daadwerkelijk mee speelt. Sterker nog, je ziet vaak personages die aan een andere zijde van de oorlog vechten dan waar je zelf voor strijdt. Later komt alles echter mooi bij elkaar en leer je alle personages goed kennen.

Het verhaal speelt zich af in een fantasiewereld, waar een van de grote landen zijn buurlanden aanvalt met een massale drone-aanval en de belangrijke ruimtelift inneemt. Het is onduidelijk wat de reden van de aanval precies is, maar een bijkomend probleem is in ieder geval dat de oud-president van een van de aangevallen landen vast zit in de ruimtelift. Je speelt een piloot (die je nooit hoort spreken) die meevecht in de verdediging en helpt om de oud-president te redden. Er gaat echter al snel iets mis, wanneer de VIP door eigen vuur wordt gedood. Jij wordt beschuldigd en gevangen gezet.

Het verhaal neemt daarmee al snel een sterke wending, want je bent daarna gestationeerd op een dummybasis, waar de gevangen namaakvliegtuigen maken om de vijand in de war te brengen. Om het iets overtuigender te maken, mogen sommige gevangen daadwerkelijk vliegen. Jij bent een van die piloten en bent gebrand om je gelijk te halen. Later blijkt de oorlog veel complexer in elkaar te zitten dan je vooraf dacht. Voor mij heeft het verhaal echt een toegevoegde waarde.

Sfeervol in de lucht

Ace Combat 7 ziet er op het eerste gezicht mooi uit. De vliegtuigen zien er strak uit, de belichting is mooi en de weerseffecten zijn prachtig. Je ziet de druppels bijvoorbeeld realistisch vormen op je ruit als je door de wolken vliegt en ziet ze zelfs aanvriezen. Ook ziet de grond er niet eens gek uit. Van een afstand zijn de landschappen overtuigend, op de duidelijk aanwezige pop-in na. Vooral bomen en gebouwen verschijnen op een lelijke manier. Ook als je dicht boven de grond gaat vliegen blijft de illusie niet overeind.

De audio is misschien nog sterker. De stemacteurs komen overtuigend over en kunnen zelfs emoties goed overbrengen. Tijdens de missies zijn ze echter niet altijd goed te horen, omdat de ontploffingen en vliegtuigen zo goed klinken. Daarbovenop is er nog vrij luid muziek te horen. Gelukkig is dat geen minpunt, want de muziek is prachtig. Het hele spel wordt begeleidt met symfonische filmmuziek die een episch gevoel meegeeft. Dat het Franstalige lied dat tijdens de aftiteling speelt vreselijk is, zie ik maar even door de vingers.

Float like a butterfly, sting like a bee

In Ace Combat 7 vlieg je vrijwel uitsluitend met bestaande straaljagers. Er is een prachtig breed aanbod van realistisch ogende vliegtuigen en wapens beschikbaar. Beetje bij beetje verdien je credits om van alles te ontgrendelen. De vliegtuig- en wapenkeuze is ook relevant voor de missies, want niet elk vliegtuig is even geschikt voor elk doeleinde.

Het vliegen zelf is niet moeilijk. Je kunt kiezen voor de zogenaamde expertbesturing, maar dat is eigenlijk de gebruikelijke besturing van vliegspellen. Als je dat nog te lastig vindt dan kun je ook voor een versimpelde besturing kiezen. Ik zou dat laatste echter niet doen, want je verliest daardoor controle en maakt het vliegen, dat toch al niet zo moeilijk is, minder interessant. Ace Combat is echt geen simulator en je vliegt al snel behendig rondjes om je tegenstanders.

Het spel is hierdoor erg toegankelijk maar mist tegelijk wat diepgang. Ik had vaak plezier met de gevechten, maar miste een wat meer uitdagend, realistisch gevoel. Zo merk je te weinig van de scherpe bochten en kun je net zo goed op zijn kop vliegen als rechtop. Dit wordt ook vrij slecht aangegeven, waardoor je snel de weg kwijt kunt raken.

De missies zijn misschien niet echt innovatief, maar ze kunnen het spel met gemak tot aan het eind leuk houden. Op de normale moeilijkheidsgraad zijn ze ook lekker pittig en zul je ze zeker niet allemaal in je eerste poging voltooien. Vooral de afwisseling tussen missies met vooral tegenstanders in de lucht en missies met veel gronddoelen is leuk, zeker als je daarbij neemt dat je het ook op moet nemen tegen bijzondere bazen. Ook de omstandigheden verschillen steeds weer; je krijgt bijvoorbeeld te maken met rukwinden, zandstormen en onweer.

Uitgespeeld, en wat nu?

Het spel heeft voldoende lengte en is zeker herspeelbaar. Je zult lang niet alles in een keer kunnen ontgrendelen. Jammer genoeg is de toffe VR-modus met drie missies uit de Playstation 4-versie op de Xbox One natuurlijk afwezig en is ook de ondersteuning van de Xbox One X niet geweldig. Er is geen 4K-resolutie en ook zijn er nauwelijks betere effecten, maar de framerate is dan wel een stuk stabieler.

Naast de campagne kun je ook online het gevecht aangaan. Dit kan in teams of ieder voor zich. Er is getracht spelers te engageren door van alles te laten ontgrendelen en de mogelijkheid te geven om jouw vliegtuigen te customizen. Ik ben echter niet zo overtuigd van de toegevoegde waarde van deze modus. Het blijft mijns inziens niet lang leuk om op deze manier tegen anderen te vechten. Als er nou coöperatief gespeeld kon worden, of er missies zouden zijn waarin je het tegen elkaar opneemt, dan zou het pas echt de moeite waard zijn.

Conclusie

Ace Combat 7 is een prima comeback van de serie en een frisse wind in het gamelandschap van 2019. Eigenlijk doet Bandai-Namco niet veel nieuws, maar voert oude concepten prima uit en zet een dijk van een spel neer. Audiovisueel is Ace Combat sterk en het verhaal neemt je mee door een twintigtal uitdagende missies. Dat het spel misschien iets te weinig realistisch bestuurt kan de pret niet drukken.

XBW