Willem van Vugt | woensdag 15 Jul 2015, 10:00

Is het een goed idee om een overvolle franchise als Assassin’s Creed nog verder uit te breiden met een spin-off voor consoles?

Assassin's Creed Chronicles: China

Is het een goed idee om een overvolle franchise als Assassin’s Creed nog verder uit te breiden met een spin-off voor consoles? De score die ik Assassin’s Creed Chronicles: China geef is het antwoord op die vraag

De Britse uitgever Climax Studios kreeg in 2014 opdracht van Ubisoft om een driedelige side-scrolling adventure game te maken in het Assassin’s Creed universum. Elk deel zou zich in een ander land afspelen en een ander persoon in de hoofdrol hebben. Eén vereiste: het zouden personages zijn die we al kennen uit de games, stripboeken of andere media. Het eerste deel – China – verscheen in april van dit jaar.

In dit eerste deel van de Chronicles-serie speel je alsShao Jun, een assassin getraind door Ezio Auditore in Italië. Dit achtergrondverhaal werd onthuld in de korte animatiefilm Embers, die onderdeel was van de Assassin’s Creed: Revelations release. Het spel speelt zich af in 1526 wanneer Shao Jun net is teruggekeerd in haar thuisland China. Hier neemt ze het op tegen de Tempeliersgroep “Eight Tigers”. Vanaf dan is het qua verhaal wat we gewend zijn van de franchise: Shao Jun jaagt de verschillende kopstukken achterna om ze uit te schakelen in divers ogende omgevingen. Er wordt af en toe een dodemanssprong gedaan, er wordt geklommen en geslopen. Vijanden worden stilletjes uitgeschakeld of in snelle zwaardgevechten gedood.

Let op dat vijanden je niet horen of zien, want ze slaan meteen alarm en roepen versterking in. Zorg ook dat je geen lijken achterlaat, ook dan slaan ze alarm. Loop je langs een vogelkooi, dan trekt hun gekwetter de aandacht van wachters. Pas ook op voor honden. En voor water, als je daar invalt ben je meteen dood! Het vechten gaat dus niet zo lekker, en wil je een beetje sluipen dan moet je erg langzaam te werk gaan. Het is gewoon saai! De Assassin's Creed games zijn in het verleden wel eens repetitief en saai geweest, en per afzonderlijke game is er weinig nieuws, maar eerlijk is eerlijk: je kan heel veel verschillende dingen doen. Dat is bij China absoluut niet waar. Ik vond het spel eerder frustrerend omdat het maar niet opschoot en veel van hetzelfde was.

Over dat 2D spelen: om de levels nog een beetje dynamisch te maken, bestaan deze soms uit meerdere lagen achter elkaar. Je kan bijvoorbeeld aan je touwspeer slingeren naar de “achterkant” van het level, of over een balk naar de “voorkant” balanceren. Dat maakt de levels iets frisser. Daar tegenover staat weer dat in de levels niet altijd duidelijk is waar Shao Jun wel en niet aan kan vastgrijpen. Met als gevolg dat je de diepte intuimelt, of slapende honden wakker maakt…

Sambal bij

Audiovisueel is Assassin’s Creed Chronicles: China in orde, maar ook niet meer dan dat. De levels zijn qua kleuren en design erg verschillend, je gaat van bergen naar bossen naar havens en steden. De muziek herkennen we deels uit de franchise en heeft deels een Oosters sausje gekregen. Leuk. De stemmen zijn niet bijzonder. Wat wél leuk is, is dat Ezio terugkeert als leermeester in flashbacks.

Wanneer je lekker doorspeelt heb je China uitgespeeld in 6 à 7 uur. Je zal dan onderweg vaak doodgegaan zijn en ook nog wel wat collectibles hebben verzameld. Als je dat niet doet, kan je er sneller doorheen. Het spel heeft verder geen multiplayer of extra uitdagingen. Ook niet fantastisch dus.

Conclusie

Is het een goed idee om een overvolle franchise als Assassin’s Creed nog verder uit te breiden met een spin-off voor consoles? Nee. Jaarlijks verschijnt er al een game voor de consoles, daarnaast kan je mobiel ook nog verder spelen. Climax heeft een aardige poging gedaan en in zijn eigen recht is Assassin’s Creed Chroincles: China een aardig spel, maar het voegt gewoon niets maar dan ook niets toe aan de franchise. Wat kan ons Shao Jun nou schelen? Helemaal niets dus!