Casper Egas | zondag 14 Dec 2014, 21:19

Is het een vloek of een zegen? Er zijn dit jaar twee Assassin's Creed-spellen. Is Rogue het kleine broertje van Unity of is het juist andersom?

Review: Assassin’s Creed Rogue

Vanaf de release van de eerste Assassin’s Creed-titel op de Xbox 360 vond ik de serie al leuk. Lekker vrij rondzoeken door historische plaatsen en ondertussen het halve gebied uitmoorden. Ik val dus nu met mijn neus in de boter, want er is dit jaar niet één, maar er zijn zelfs twee nieuwe delen. Over de slechte afwerking van het grote broertje Unity is het halve internet al gevallen, maar Rogue, de afsluiter voor de generatie consoles waar het allemaal begonnen is, staat minder in de kijker. Is het een slap aftreksel om de mensen zonder nieuwe console nog zoet te houden, of is het een sterke Assassin’s Creed-game?

I make my own luck

Het verhaal draait om Shay, een Assassin in gewetensnood. Al snel in het spel komt hij met zijn geweten in de knel en vraagt hij zich af of al dat moorden niet contraproductief is en of de vrijheid waar hij voor strijdt niet gelijk staat aan chaos.

Hij besluit dan ook na verloop van tijd over te lopen naar de Tempeliers, die tot op heden altijd de kwaadaardige tegenstanders in de serie waren. Als Tempelier strijdt hij voor orde en probeert hij zijn oude maten tegen te houden. Hij blijft hierbij volhouden dat hij zijn eigen geluk afdwingt, terwijl hij af en toe twijfelt aan zijn keuze voor zijn vroegere tegenstanders.

Assassin’s Creed Black Flag 2

Het valt vrijwel meteen op dat Rogue geen spel vol vernieuwing is. De omgevingen mogen dan wel anders zijn dan in zijn voorganger, maar de menu’s, graphics en de gameplay zijn vrijwel identiek aan Black Flag. Het lijkt echt alsof je te maken hebt met een grote uitbreidingsset. Het spel is ook wat korter dan de meeste delen uit de serie, al ben je er nog steeds vele uren mee zoet, zeker als je opgaat in de vele activiteiten die het spel te bieden heeft.

De gelijkenis met Black Flag betekent ook dat je weer van plaats naar plaats kunt reizen in een zeilschip. Voor mij gaat deze manier van transport nog altijd niet vervelen en weten de zeeslagen het spel extra leuk te maken. Het is zelfs weer mogelijk in dezelfde minigame als voorheen een vloot samen te stellen om zo extra materialen te bemachtigen.

Zoals gezegd ben je tijdens grote delen van het spel een Tempelier met een verleden als Assassin. Dit zorgt er niet voor dat de gameplay radicaal verandert, maar er zijn wel enkele aanpassingen. Zo moet je regelmatig vrezen voor moordenaars die zich verborgen hebben in de omgeving. Het gevaar wordt aangegeven door een wazige gloed over het scherm. Ook kun je basissen en dorpjes veroveren om je inkomen te vergroten. Hetzelfde gaat op voor het renoveren van vervallen gebouwen.

Het is dus duidelijk dat Ubisoft gekozen heeft om nog één keer de vertrouwde formule toe te passen om zo de serie (waarschijnlijk) voor de inmiddels oude consoles af te sluiten. Persoonlijk vind ik dat niet zo’n probleem, aangezien ik Black Flag een erg leuk spel vond en het niet logisch zou zijn om nu nog extreem veel te investeren in oude technologie.

"De omgevingen zijn wat mij betreft één van de sterkste kanten van het spel."

Jammer is het wel dat de fouten uit eerdere delen ook niet weggepoetst zijn en dat de afwerking echt te wensen over laat. Zo is het spel nog altijd erg makkelijk en weinig uitdagend, met kinderlijk eenvoudige gevechten. Rogue voelt soms aan als een leuke speeltuin, waarin je lekker spulletjes gaat verzamelen en op gebouwen en bergen klimt. Die spulletjes zijn vaak niet eens echt ter zake doende, want al snel had mijn personage een enorme berg met geld op zijn rekening staan. Al moest je drollen verzamelen, dan had het weinig verschil gemaakt en was ik alsnog hele steden ondersteboven gaan halen.

Storender is de slechte afwerking. Ik ben tot drie keer toe vastgeraakt in een omgeving, waarbij het me slechts éénmaal lukte met veel moeite weer los te raken. Ook heb ik regelmatig gras in de lucht zien groeien en was er vaak sprake van sterke clipping.

What shall we do with the drunken sailor?

Het is even wennen om weer een spel als dit te spelen op de Xbox 360 als je de Xbox One en PS4 gewend bent. Toch is het niet eerlijk om Rogue grafisch te vergelijken met spellen op deze modernere systemen. Voor een Xbox 360-spel is alles namelijk prima in orde. Rogue kent mooie omgevingen en een mooie lichtval. Het is vooral de wat lage resolutie die blijft storen en voor een wat gedateerde look zorgt.