Casper Egas | maandag 17 Jan 2022, 21:35

Schieten in de ruimte is weer terug op je Xbox!

Gespeeld op Xbox Series X. Geoptimaliseerd voor Xbox Series.

In de jaren negentig waren driedimensionale ruimteshooters erg populair. Een deel van het succes was dat men met simpele 3D-graphics toch een mooi spel kon maken, want in de ruimte hoef je niet zo veel objecten vorm te geven. Eindeloze leegte kan ook een voordeel zijn. Later zijn deze games meer een nicheproduct geworden. Recent was er Star Wars Squadrons en nu is er Chorus. Als je zin hebt in een ruimteshooter van epische proporties, zoals Wing Commander vroeger was, dan is dit misschien wel wat voor je.

Strijden in de open ruimte

Je zou kunnen zeggen dat Chorus een open world game is, of misschien is open ruimte een beter passende naam. Je hebt verschillende stelsels met hoofdmissies en zijmissies. Er is altijd redelijk wat te ontdekken, maar je wordt nooit overstelpt door het aanbod. Het loont om te verkennen, want er zijn regelmatig upgrades voor je ruimteschip te vinden en ook zijn er credits verspreid over de omgeving. Met deze credits kun je vervolgens ook het schip versterken.

Jouw ruimteschip is echter niet zomaar een vliegtuigje, want het heeft een eigen persoonlijkheid en een eigen wil. Dit is echter niet de reden dat de besturing lastig onder de knie te krijgen is. Je hebt namelijk best veel knoppen nodig om alle wapens en speciale vaardigheden te gebruiken en tegelijk behendig alle aanvallen te ontwijken. Tegenstanders kunnen je in een mum van tijd helemaal de vernieling in knallen als je niet oppast. Mede hierdoor zijn de gevechten vaak echt spannend!

Bijzondere look

Chorus wordt met een derde persoonsperspectief gespeeld. Je ziet daardoor goed de details van de prachtige schepen. Ook alle basissen, geheime tempels en asteroïden die je tegen komt zien er prachtig uit. De stijl is zeer bijzonder en consistent. De texturen zijn indrukwekkend en alles wordt weergegeven in hoge resolutie en met een erg stabiele framerate. Laadtijden zijn ook helemaal geen probleem.

De audio weet minder indruk te maken. De muziek is niet storend, maar weet het spel ook niet echt te verrijken. Het is het soort achtergrondmuziek dat je direct weer vergeet zodra je de Xbox uitzet. De stemacteurs vind ik ook niet geheel overtuigend. Dat is vooral erg jammer omdat je ze veel zal horen, erg veel zelfs.

Het verhaal is een blok aan het been

Ik heb zelden een spel gespeeld waarin het verhaal zo’n afbreuk doet aan de ervaring. Je speelt een typische woke vrouw, die ongelooflijk krachtig en vooral niet erg vrouwelijk is. Ze heeft een duister verleden, want ze was onderdeel van The Circle, een soort kwaadaardige leden van een belangrijke ruimtecultus. Ze werken als één, in Chorus. Op een dag wordt ze bevolen een hele planeet te vernietigen en zonder veel aarzeling volgt ze ook deze order op. Dit breekt echter iets in haar en ze besluit er vandoor te gaan. Dit is waar het spel begint. Ze wil wraak!

Op zich is het concept zo gek nog niet, maar je wordt echt doodgegooid met constante gesprekken die slecht te volgen zijn. Je vliegt net een paar minuten en dan komt er weer een gezicht in beeld en wordt er weer slap gezwamd. Het verhaal is werkelijk waar niet te volgen en je wordt steeds afgeremd in je activiteiten. Het verkennen en vechten is leuk, maar je moet echt een weg banen door alle vertragende, oninteressante verhaalstukken. Ik denk dat de ontwikkelaar het verhaal veel te interessant vond en dat niemand in het team durfde te zeggen, ‘’hey jongens, is het allemaal niet wat te veel geworden?’’.

Het is echt zonde, want op zijn best zorgt Chorus echt dat je op je puntje van je stoel zit. Vooral de gevechten met grote bazen zijn echt tof. Je moet dan bijvoorbeeld langzaam alle kanonnen en schilden van een groot ruimteschip slopen of moet het opnemen tegen enorme monsters. Soms lijkt het wel een ouderwetse shoot 'em up, maar dan in de open ruimte.