Casper Egas | dinsdag 20 Jun 2023, 0:57

Company of Heroes 3 was er eerst voor de PC, nu is dit strategie-spel er ook voor je Xbox Series!

Gespeeld op Xbox Series X. Alleen speelbaar op Xbox Series.

Company of Heroes was een echte sleeper hit van ontwikkelaar Relic Entertainment in 2006. Het was een real-time strategy game, stevig geworteld in de Tweede Wereldoorlog, die aantrekkelijk oogde en toch toegankelijk was voor beginners. Ook het vervolg in 2013, toen onder de vlag van SEGA (die de studio had opgekocht) was een groot succes. De focus lag op missies in de winter, met bijzonder overtuigende sneeuweffecten. Eerder dit jaar kwam het derde deel uit op de PC, want ja, Company of Heroes is zoals zoveel strategiespellen een echt PC-franchise. Iemand moet gedacht hebben, de huidige consoles lijken zoveel op PC’s, waarom zetten we Company of Heroes 3 niet over naar de Xbox Series en PlayStation 5?

Gevecht met de besturing

Om maar met de deur in huis te vallen; het grote probleem van een RTS op een console is de besturing. Ook hier is de besturing verre van ideaal. Er zijn radiale menu’s toegevoegd, maar deze ogen wat rommelig. Het selecteren van eenheden en ze naar de goede plek sturen is al helemaal problematisch. Je selecteert te gemakkelijk net te veel eenheden die je niet wilde selecteren, en het is lastig om de troepen goed gebruik te laten maken van dekking.

Helaas is de AI niet zo sterk en dit maakt micro managen hard nodig. Misschien was dit een bewuste keuze, omdat het spel anders zichzelf te veel zou spelen. Maar met de tijdsdruk gaat het simpelweg niet goed genoeg, dus heb je de tactische pauze vaak nodig. Je zet dan alles stil, maar kunt nog steeds orders geven, die automatisch uitgevoerd worden als de pauze opgeheven wordt. Er valt wel te werken met de besturing, dus als je het een kans geeft, dan verpest het zeker het spel niet. Maar in andere recente strategische games, zoals Anno 1800 en Transport Fever 2 vond ik de besturing prettiger.

Gevecht in Afrika en in Italië

Company of Heroes 3 heeft maar liefst twee campagnes: een traditionele in Noord-Afrika en een hybride in Italië. In de campagne in Afrika speel je als de Nazi’s (Erwin Rommel) tegen de Britten, Australiërs en Indiërs. Het verhaal wordt in wat goedkoop ogende animaties uit de doeken gedaan, af en toe met wat actiebeelden tussendoor. Er is een poging gedaan om de gruwelen van de oorlog te benadrukken, maar dat komt helemaal niet uit de verf. In feite is de campagne gewoon een aaneenschakeling van (leuke) missies. Ik vloog er op de normale moeilijkheidsgraad doorheen, want lang of moeilijk was het allerminst. Ik raad je aan een hogere moeilijkheidsgraad te kiezen als je vaker strategiespellen gespeeld hebt.

De zogenaamde hybride campagne in Italië is groter, maar mist soms wat vlotheid. Je hebt dan beurtelingse fases die zich afspelen op een groot schaalniveau. Je kunt dan eenheden rekruteren, luchtsteun regelen of rondrijden met jouw bestaande eenheden. Hiermee kun je steden veroveren of juist slim verdedigen. Eenheden worden sterker met ervaring en verschillen ietwat van elkaar op basis van het soort troepen dat je gekozen hebt. Toch is het allerminst zo dat als je in een gevecht raakt met jouw artillerie, dat je dan op het slagveld alleen gelijksoortige voertuigen hebt. Deze campagne laat je steeds kiezen tussen de adviezen van de Amerikanen en van de Britten, want je moet als gecombineerd geallieerd legen Italië terugveroveren op de Duitsers. Echt interessant is het verhaal hier ook allerminst.

Eenmaal in een gevecht komt het spel pas echt los. Want het beurtelingse deel is simpelweg niet zo leuk als bijvoorbeeld een spel als Total War. Voordeel is wel dat Company of Heroes 3 veel toegankelijker is. Tijdens de missies zelf bestuur je ook nooit een enorm aantal eenheden, waardoor het spel overzichtelijk blijft. Militairen zijn hier geen kanonnenvoer; je moet ze koesteren en ervaring laten vergaren. Het is zaak slim gebruik te maken van de omgeving. Zoek dekking achter muren, verschuil je in huizen, leg landmijnen en zorg voor een goede combinatie van eenheden. Alles kan echter kapot, dus waan je vooral niet veilig. Het is deze gameplay die leuk is en leuk kan blijven.

Iets echt opzienbarends, zoals de sneeuw in het tweede deel ,ontbreekt. Hierdoor voelt het spel niet echt als echt een stap vooruit. Company of Heroes 3 is grafisch wel prima, maar echt mooi is het ook niet. Ook de audio valt niet op, behalve de stemacteurs (niet in positieve zin). Een spel als Command & Conquer wist dan meer dan 25 jaar geleden meer te overtuigen!

Gevecht met of tegen anderen

Je kunt naast de campagnes ook met of tegen anderen spelen. Heel irritant is wel dat je altijd online moet zijn, ook als je in je uppie een losse missie of een campagne speelt. Als de server weer eens moeilijk doet, of je eigen internet down gaat, dan knikkert het spel je zonder waarschuwing terug naar het hoofdmenu en ben je al je progressie na de laatste save kwijt. Dit is mij meermaals gebeurd en omdat je helemaal handmatig moet opslaan, verloor ik ook steeds een heel stuk speeltijd. Dit maakt de lol in het spel wel een stuk minder, zeker omdat het helemaal niet nodig is om online te zijn in een offline spel.

Als je de strijd online aangaat is het natuurlijk een ander verhaal. Je kunt dan spelen met anderen tegen de computer of je kunt tegen anderen spelen. Dit kan zelfs met vier tegen vier, als je echt van chaos houdt. Als je een liefhebber bent van online spelen in strategiespellen, dan zijn deze opties van grote toegevoegde waarde. Ik weet echter dat lang niet iedereen dit soort spellen leuk vindt om te spelen tegen anderen, mezelf incluis. De campagnes of coöperatieve missies zijn meer mijn ding, maar dat ligt niet aan het spel.