Casper Egas | woensdag 19 Dec 2018, 11:00

De Dakar Rally is een van de meest bekende races ter wereld en nu is de videogame-versie voor het eerst op de Xbox One met Dakar 18.

Gespeeld op de Xbox One X

Het is al een tijd geleden dat er een spel is verschenen van de beroemdste rally ter wereld. Sterker nog, dat was in het tijdperk dat de Dakar nog gewoon in de stad Dakar in Senegal eindigde. Al jaren wordt de rally nu gereden in Zuid Amerika, omdat de veiligheid van de deelnemers in Afrika in het geding was. Ik kijk soms met veel plezier naar de rallyverslagen op tv, maar toch vraag ik mij af hoe geschikt de Dakar is voor een computerspel. De rally’s zijn namelijk zeer lang en vaak erg eenzaam. Ook de ontwikkelaar Big Moon Entertainment heeft niet bepaald een fijn resumé, met onder andere Alekhine’s Gun en Lichdom Battlemage, waardoor bij mij wel wat alarmbelletjes gaan rinkelen. Iedereen verdient een eerlijke kans, dus wie weet is Dakar 18 wel een mooie verrassing.

De grote speurtocht

Dakar 18 begint met een tutorial en in dit geval is dat geen overbodige luxe. Dit is namelijk zeker geen eenvoudig spel. Je kunt kiezen uit een aantal voertuigen: een motor, een quad, een buggy, een vrachtwagen of een rallyauto. Je kunt ook uit de auto stappen, maar zult dat zelden nodig hebben. Je kunt dan een andere rijder helpen of jouw eigen voertuig uitgraven. De enige keren dat ik deze twee dingen nodig heb gehad waren in de tutorial zelf. Gelukkig leren ze je ook zeer belangrijke vaardigheden. Je hebt namelijk meestal geen weg om te volgen, maar zult zelf moeten navigeren. In een twee- of driepersoonsvoertuig doe je dit aan de hand van een routeboek en aan de hand van aanwijzingen van de bijrijder. Als je alleen op avontuur gaat zul je alles op basis van het routeboek moeten uitvogelen. Je kunt ook voor een makkelijke modus kiezen, waarbij je ook een pijltje te zien krijgt en het spel op tal van vlakken eenvoudiger (maar ook minder leuk) maakt.

Het navigeren is een grote uitdaging die je gedurende het hele spel constant zal bezighouden. Meestal rijd je op een bepaalde windrichting, die met graden op het kompas wordt aangegeven. Dit moet je heen nauwkeurig doen, want je raakt heel makkelijk de weg kwijt. Het voelt echter vaak onnatuurlijk om geen snelle lijnen te nemen en recht heuvels op te rijden, omdat het kompas nou eenmaal aangeeft dat die heuvel de juiste kant op is. Het routeboek laat met afstanden en kleine tekeningen zien waar je moet afslaan. Dit is zeer pittig, omdat de omgevingen weinig kenmerkend zijn. Ga links bij de woestijnduin is niet bepaald een fijne aanwijzing midden in een woestijn. De verbale aanwijzingen helpen wel wat, al had het commentaar een stuk beter kunnen zijn. Vooral wanneer je verkeerd rijdt laat de bijrijder je totaal aan je lot over.

Elk voertuig rijdt aanmerkelijk anders, maar helaas nooit op realistische wijze. De oppervlakken waar je over rijdt hebben ook te weinig invloed op de besturing. Soms zijn er modderpoelen of is er drijfzand waarin je kunt wegzakken. Op die momenten vervormt de ondergrond goed en moet je opletten. Meestal maakt het echter bar weinig uit of je nou door het zand, over modderwegen, of over perfect asfalt rijdt. De keuze voor een voertuig met navigator is in elk geval meer dan verstandig. Op een motor kon ik de weg maar heel moeilijk vinden. En dan ben ik een geograaf die met kaartjes op vakantie hele landen door fietst.

Het schademodel is helaas ook heel matig. Je ziet geen visuele schade en krijgt pas aan het eind van een etappe te zien wat er gerepareerd moet worden. Bots je echter te hard, dan lig je ineens uit de rally. Je krijgt niet eens de kans om te wachten op hulp, noch kun je in het veld zelf aan de slag. Dit vind ik een grote gemiste kans, omdat dat een belangrijk element uit de Dakar is.

Conclusie

Dakar 18 is een ambitieus spel met enorme omgevingen om in te racen. Het zelf navigeren aan de hand van een routeboek is ook een leuk idee. De uitvoering laat echter zoveel te wensen over, dat het spel een grote afrader wordt. Technisch is het spel ondermaats, maar ook de hele Dakar-sfeer ontbreekt. Saaiheid is troef. Uren rijden met je oog op een kompas om de weg niet kwijt te raken, en dan aan het eind toch nog als laatste over de finish komen; dat is niet echt mijn idee van een leuke tijd.