Casper Egas | dinsdag 8 Jun 2021, 21:53

Death Crown is een strategiespel in... 1-bit? Lees verder om te weten wat wij van deze game vonden!

Gespeeld op Xbox Series X.

Heb je zin in een strategiespel, maar dan zonder de steile leercurve? De ontwikkelaar heeft met Death Crown een inmiddels bijna uitgekauwde retro-esthetiek gekozen. Het gaat hier echter niet om de veelvoorkomende 8-bit of 16-bit stijl, maar om 1-bit! Alles is daardoor zwart-wit en oogt zoals hele vroege PC-games op een monochrome monitor. Is dit een gimmick, of is Death Crown de gevraagde dertien euro meer dan waard?

Up-tempo strategie

Het is heel makkelijk om Death Crown onder de knie te krijgen. Je hebt steeds een simpel level, dat oogt als een zwart-wit versie van Kolonisten van Catan, met minstens één kasteel van elke speler aan weerszijden. Je kunt jouw territorium uitbreiden door torens en barakken te bouwen; het inkomen kan worden vergroot met een boerderij. Je moet hierbij handig gebruik maken van de topografie en proberen om zwarte kristallen in te sluiten in jouw gebied. Met deze kristallen worden de troepen die uit de barakken stromen namelijk sterker. Je kunt bepalen hoe deze soldaten moeten lopen, maar ze zullen verder alles automatisch uitvoeren. Het is natuurlijk zaak om de soldaten van de tegenpartij met torens, ware het een tower defense game, tegen te houden.

Er is een campagne beschikbaar waarin je als leger van de ondoden het koninkrijk van de mensen onder de voet moet lopen, en er is een campagne waarin je met de mensen het kwaad moet proberen te verslaan. Op een later tijdstip zal je ook nog gratis een campagne van de demonen kunnen downloaden. De campagne van de mensen vind ik makkelijker dan die van de ondoden, maar over het algemeen moet ik zeggen dat de balans uitstekend is. Soms lijkt een tegenstander onverslaanbaar, maar met snel handelen, slimme keuzes maken, of het spelen van andere levels en zodoende jouw gebouwen op te waarderen lukt het dan toch. Een enkele keer ontstond er een soort patstelling en werd het spel wat saai, maar meestal is het spel lekker vlot en tof om te spelen. Er zijn genoeg twists om de levels, die anderzijds wat op elkaar lijken, tot het eind toe interessant te houden.

Je kunt Death Crown ook samen met iemand of tegen een andere speler spelen, maar dat kan alleen lokaal. Ik heb dat voor deze review helaas niet kunnen proberen. Naast de campagnes, die elk amper een uur duren, is er ook nog een Domination-modus, maar deze voegt niet veel toe. Het is daar zaak om zoveel mogelijk, steeds moeilijker wordende levels te halen.

Wel erg simpel

Een lage leercurve en een opvallende retrostijl zijn op zich prima, maar ik denk dat het in Death Crown iets te ver is doorgevoerd. De game heeft wel erg weinig om het lijf. Het lijkt bijna alsof het vooral makkelijk te maken moest zijn. De uitgever durft zelfs te zeggen dat het spel een uniek verhaal heeft terwijl er, buiten wat zeer simpele filmpjes zonder tekst of stemmen, niets van verhaal aanwezig is.

De simpele graphics hebben wel hun charme en zijn zeker niet lelijk. Toch denk ik dat het spel nog veel mooier had kunnen zijn met een modern uiterlijk. Waarom moet alles zwart-wit zijn? Dat heeft geen enkel praktisch nut. De muziek valt ook snel in herhaling, al werd deze ook nooit irritant. Dertien euro is natuurlijk niet veel, maar het had ook niet veel meer moeten zijn met de geringe content die Death Crown bevat.

Conclusie

Death Crown is een simpel, maar zeker ook leuk strategiespel. Ik heb beide campagnes met plezier doorgespeeld en ben van plan de derde campagne, wanneer deze verschijnt, ook te gaan spelen. Zo bezien is het spel een goede aankoop. Ik vind echter dat er meer in had gezeten. Het concept is sterk, maar de campagnes hebben weinig om het lijf en audiovisueel is het spel wel heel eenvoudig. Gelukkig is de gameplay natuurlijk het meest belangrijk en dat maakt Death Crown toch redelijk geslaagd.