Casper Egas | zaterdag 6 Nov 2021, 20:37

Een klassieke actie-RPG keer terug in vernieuwde vorm: Diablo II Resurrected!

Gespeeld op Xbox Series X. Geoptimaliseerd voor Xbox Series.

Ik heb een haat-liefdeverhouding met hack ’n slash games. Aan de ene kant zijn het spellen die zich perfect lenen voor coöperatief spelen en kun je er gemakkelijke vele tientallen uren mee zoet zijn, elke keer op zoek naar betere items en nieuwe vaardigheden. Maar aan de andere kant zijn ze vaak heel erg eentonig en soms ook saai, vooral wanneer je ze in je eentje speelt. Diablo II is een van de grootste klassiekers in het genre, dus het was een kwestie van tijd voordat er een remaster zou verschijnen. Extra leuk is het dat in tegenstelling tot het eerste deel (op de PlayStation 1) en het derde deel (op zowat elke moderne console), het tweede deel voorheen alleen op de PC speelbaar was.

Een vers likje verf

Deze nieuwe versie van Diablo II is eigenlijk vooral een grafische make-over. Gelukkig is er niet gekozen voor de naar mijn mening wat lelijkere stijl van Diablo III en is er ook geen 3D-engine tegenaan gegooid. Het spel blijft in 2D met een isometrisch perspectief en de stijl past nog uitstekend bij het origineel. Ik moet zeggen dat het spel er grafisch echt prachtig uitziet. Alles is nu gedetailleerder, mooier belicht en de UI is wat praktischer. Dit aspect van het spel is dus buitengewoon geslaagd.

Helaas is dit ook het enige aan het spel dat echt heel anders is geworden. Natuurlijk is de besturing op de console nu met een controller in plaats van de oorspronkelijke besturing met de muis. Persoonlijk vind ik de franchise altijd al fijner spelen met een controller, omdat ik dan niet zo het idee heb dat ik gewoon maar een beetje om me heen aan het klikken ben totdat ik een ons weeg. Het is nu handig vormgegeven met allerlei shortcuts, waardoor je alle knoppen nuttig kunt gebruiken en naar wens kunt aanpassen. Ook fijn is dat het goud nu automatisch wordt opgepakt en je daardoor wat minder zit te priegelen met alles oprapen.

Gedateerd

Ik vond de Diablo games altijd fantastisch en ik heb alle drie de delen vroeger vele uren gespeeld. Ik vond het altijd het schoolvoorbeeld van hoe een hack ’n slash game zou moeten zijn, met alleen Phantasy Star Online als echte rivaal. Grafisch was het tweede deel ook echt subliem, met vooral filmpjes die me echt omver bliezen. Hoewel de grafische make-over geslaagd is, heeft het spel dat effect niet meer en helaas blijft de gameplay ook niet meer zo goed overeind als ik had gedacht.

Ik kon mezelf er bijna niet meer toe zetten om weer urenlang gedachteloos te hakken. Je kunt zeer weinig spullen dragen en moet keer op keer weer terug naar het dorp om alles te verkopen. Op de standaard moeilijkheidsgraad, waar je altijd op moet beginnen, is het spel ook niet erg moeilijk, waardoor ik een going through the motions-gevoel kreeg. Er zijn geen puzzels of andere dingen die de monotonie helpen doorbreken: het is simpelweg hakken, spullen verzamelen en grinden. Alleen de bazen maken het spel daarbij echt spannend.

Als je samen met anderen speelt is de monotonie veel minder problematisch. Dan zou het spel nog steeds een boel lol op kunnen leveren. Maar waarom moet dit nog steeds met het onbetrouwbare Battle.net? Het was vast niet de bedoeling dat deze nieuwe versie net als de oude versie bij de launch online helemaal plat lag? Waarom moet iedereen verplicht een account aanmaken?

Conclusie

Voor een spel van veertig euro, dat alleen digitaal verkrijgbaar is, had ik meer van Diablo II: Resurrected verwacht. Met een groepje vrienden is het spel nog altijd leuk om te spelen, of je zou online wat gelegenheidsspelers kunnen zoeken, want in je eentje is Diablo II voor mij echt wat te saai geworden. De prachtige grafische lik verf kan niet verbloemen dat er verder vrijwel niets in deze versie is aangepast en dat het spel daarmee gedateerd aanvoelt. Ik zou wachten op een aanbieding, voordat je meteen naar de Microsoft Store gaat.