Casper Egas | maandag 13 Mei 2019, 11:38

Generation Zero is een open wereld survivalgame van Avalanche Studios, de ontwikkelaar van onder andere Just Cause.

Gespeeld op Xbox One X

Zelden heb ik een spel gespeeld dat me zo wist te boeien en tegelijkertijd zo irritant onaf is. Generation Zero vind ik in de basis een topspel, maar ontwikkelaar Avalache en uitgever THQ hebben het spel uitgebracht, terwijl het spel in een soort early access of betastaat verkeert. Er wordt nog hard gewerkt om de vele oneffenheden glad te strijken, maar geen enkel spel hoort op deze manier in de markt gezet te worden. Toch vind ik dat Generation Zero een kans moet krijgen.

The Terminator, maar dan Anders

Generation Zero speelt zich af in Zweden in 1989, maar dan niet het Zweden zoals wij dat kennen. Na de Tweede Wereldoorlog heeft het land in deze alternatieve realiteit andere keuzes gemaakt. Zweden heeft namelijk niet neutraal kunnen blijven en had de oorlog tegen Nazi-Duitsland verloren. Om hetzelfde scenario in de toekomst te vermijden besluit Zweden zich zeer sterk te bewapenen. Na verloop van tijd gaat men zelfs gevechtsrobots produceren. Natuurlijk gaat dit helemaal mis. Aan het begin van het spel wordt je aan de kust van een Zweeds eiland wakker, nadat jouw bootje plotseling door een raket is getroffen. Je kijkt om je heen en beseft je dat iedereen weg is. Er is iets verschrikkelijks gebeurt en alle dorpen en steden zijn verlaten, met louter slachtoffers, documenten en audioboodschappen, die het trieste verhaal aan je vertellen. Wat is er hier gebeurt en waarom lopen er overal levensgevaarlijke gevechtsrobots rond? Wie heeft de robots naar dit eiland gebracht en waarom is dat gebeurd? Gedurende het spel probeer je te overleven en uit te zoeken wat er gebeurd is en of deze bizarre oorlog nog te stoppen is.

Zelden heb ik me zo vermaakt met het verhaal in een first person shooter in een open wereld. Ik was oprecht benieuwd naar de afloop, en het rustige tempo zonder enige filmpjes was voor mij ideaal. Het was mogelijk om beetje bij beetje, wanneer ik er klaar voor was, meer te ontdekken. Zonder veel te verklappen blijkt er heel wat achter de robotinvasie te zitten en zelfs het (voorlopige) einde van het spel zal je niet alle antwoorden geven.

Wat ik geleerd heb van Zweden

Zweden is een vreemd land, zo blijkt in Generation Zero. Tijdens mijn strijd om te overleven, zowel alleen als samen met andere spelers, is mij nogal wat opgevallen. Zo is de Ikea kennelijk erg populair in Zweden en hebben mensen niet alleen bijna allemaal dezelfde meubels, zelfs hun huizen lijken wel erg veel op elkaar. Huisje in, huisje uit, alles leegplunderen en dan maar proberen te onthouden in welk bijna identieke huisje je al geweest bent.

Soms zijn de huizen trouwens vanuit een bepaalde hoek transparant, of kun je door vloeren of tuinen heen vallen. Ook kun je soms best twee deuren over elkaar zetten of gewoon een muur voor een deur zetten. Regen en sneeuw kan prima door een dak heen vallen en zelfs een zogenaamd safe house is allerminst veilig. Volgens ons is het dan gewoon een house. Een steen of schuurtje in de lucht plaatsen, of je auto daarnaast parkeren is ook een bijzonder Zweeds gebruik. Het is in Zweden ook niet toegestaan om een potje schaken te weigeren, al kun je het beste het potje nooit afmaken. Als je bezig bent met een boek, dan laat je dat open liggen op de bladzijde waar je bent gebleven en gebruik je nooit een boekenlegger.

Dit zijn helaas niet de enige oneffenheden in Generation Zero. Want zelfs na twee flinke patches, waar je bewust even op gewacht hebt, gaat er nog veel meer mis. Zo loopt het spel soms vast en werken enkele Achievements niet. Het is eenvoudig om vast te raken in een missie als je niet precies doet wat het spel zegt en de juiste volgorde van handelen volgt. De enige oplossing is vervolgens om in een spel van een ander die de betreffende missie nog niet heeft gedaan, de missie te voltooien. Daarnaast zijn er kleinere problemen, zoals items die af en toe niet opgepakt kunnen worden, statistieken die voor geen meter werken, geluidseffecten die even weg kunnen vallen en item counters die totaal niet kloppen. Je kunt soms bijvoorbeeld 25 van de 22 objecten op een locatie gevonden hebben.

Een ander irritant probleem is het slechte inventory-scherm. Dit hele scherm is gemaakt om handig met een muis te navigeren te zijn, maar op een Xbox One is dat natuurlijk niet erg handig. In een spel dat zo erg draait om het doorzoeken van de omgeving is het vreemd dat het managen van je spullen zo veel gedoe oplevert. Zo kom je voortdurend meer ruimte te kort dan nodig, omdat spullen niet altijd automatisch bij gelijksoortige spullen op een hoop komen. Ook wordt het snelmenu niet automatisch aangevuld en moet je alles handmatig micromanagen.

Met al deze nadelen toch tof?

Ik heb nu al tig minpunten van Generation Zero opgesomd, maar toch moet ik zeggen dat ik het een geweldig spel vind. Natuurlijk had het spel nog veel beter kunnen zijn zonder al deze vreemde fouten, maar het heeft het plezier niet verpest. In mijn eentje kwam de prachtige, eenzame sfeer met altijd gevaar dat op de loer ligt, heel goed over. Met anderen samen was het een genoegen om slim samen te werken en alle missies een voor een te vinden en te voltooien. Ik speelde soms zelfs urenland met wildvreemden; iets dat ik in games zelden doe. Als Generation Zero je grijpt, dan kun je gemakkelijk vele tientallen uren zoet zijn. Meestal vervelen spellen met een open wereld mij tegenwoordig, omdat ze snel op elkaar gaan lijken, maar in Generation Zero wilde ik almaar doorspelen.

Het plezier zit hem voor mij in enkele kernpunten. Zo is de sfeer, met het mysterieuze verhaal, top. De audio brengt me helemaal in de juiste sferen en vergroot de impact en het spektakel. Zo is de muziek in het hoofdscherm echt episch en passend bij het jaren tachtigthema. Ook zijn alle ontploffen luid en zeer spectaculair. De brengt me op het volgende grote voordeel: het vechten vind ik in dit spel fantastisch. Het is niet de bedoeling dat je als een kip zonder kop de strijd aanbindt met alle tegenstanders, want sommige robots zijn zeer groot en gevaarlijk en robots werken ook vaak goed samen. Je zult dus soms moeten sneaken, terwijl je ook regelmatig de strijd aan zult gaan. Schoten klinken luid, stukken pantser vliegen van de tegenstanders, het huis waarin je jezelf schuil hebt gehouden trilt op zijn grondvesten en robots ontploffen op briljante wijze.

Er zijn niet veel verschillende robots, wat de herkenbaarheid vergroot, maar op den duur iets te veel monotonie kan opleveren. Zo heb je de kleine, opspringende Ticks, de op snelle honden lijkende Runners, de gevaarlijke springende Hunters, de verkennende Seekers, de enorme Harvesters en de Tanks die je zeker schrik zullen aanjagen. Alle tegenstanders zien er fantastisch uit en doen wel wat denken aan de Hunter Killers in de futuristische stukken uit The Terminator. Soms gooien hier ook wat bugs roet in het eten, doordat tegenstanders bijvoorbeeld in muren glitchen.

Grafisch is het spel grotendeels erg geslaagd. Zo ziet Zweden er fantastisch uit. Alle landschappen, compleet met realistische weersomstandigheden, zien er gevarieerd en realistisch uit. Het is prachtig om te zien hoe de wind door het gras en de bomen waait en hoe de sneeuw het landschap langzaam wit kleurt. Ook is de belichting van de bovenste plank. De HDR belichting is bij zonsondergang in volledige 4K-resolutie zo mooi, dat ik regelmatig van het uitzicht zat te genieten. Vreemd genoeg is jouw eigen personage nogal lelijk en animeren de spelers ook erg houterig. Ook zijn er soms grote problemen met de framerate en is er veel screen tearing, vooral wanneer je een langere sessie speelt.

Conclusie

Dit is een van de moeilijkste spellen geweest voor mij om te recenseren, want ik ben zelden zo op twee totaal andere gedachten gezet. Aan de ene kant is Generation Zero echt niet af en had het spel nooit op deze manier op de markt gezet moeten worden, zelfs met zijn budgetprijs van een slordige veertig euro, maar aan de andere kant heb ik me in geen tijden zo erg lang, zo goed met een spel vermaakt. Het spel is mooi, spannend, mysterieus en spectaculair. Dan kan ik toch niet anders dan het spel aanbevelen. Ik hoop van harte dat er in de toekomst nog vele patches zullen volgen en dat het spel er alleen maar beter op zal worden. De ontwikkelaar en uitgever beloven in elk geval van wel.

Hieronder volgen nog meningen van twee andere Xboxworld-redacteuren die de game ook gespeeld hebben, samen met Casper.