Joeri Tits | zaterdag 31 Jul 2021, 20:52

Green Hell kwam uit in 2019 voor Windows en werd daar een behoorlijk succes. Twee jaar later mogen wij de tocht door de jungle wagen op de consoles.

Review

Rating 8/10
User rating 0/10
  • Stevige survivalelementen
  • Bevredigend verhaal
  • Leuke setting
  • Drankritueel is wat vreemd
  • Niet voor iedereen

Gespeeld op Xbox Series X.

Green Hell werd ontwikkeld door het Poolse Creepy Jar. De belangrijkste ontwikkelaars van dit team hebben hun sporen verdiend bij Techland, de makers van Dying Light. Creepy Jar noemt zichzelf een onafhankelijke ontwikkelaar van survival/simulator-spellen. Natuurlijk is Green Hell dus zo’n game.

In het game speel je Jake Higgins, die verdwaald is in het Amazoneregenwoud. Hij probeert te overleven en gaat op zoek naar zijn vrouw, Mia. Hij en zijn vrouw zijn naar het gebied getrokken om de Yabahuca-stam te onderzoeken. Ze weten dat deze stam steeds een zeer goede gezondheid heeft en ze zouden, om wetenschappelijke én persoonlijke redenen, graag hier het fijne van weten.

REVIEW

Infecties en bloedzuigers

Na het starten met de tutorial word je al snel in het verhaal gedropt en krijg je de eerste kneepjes die je nodig hebt om te overleven. Zo moet je op zoek gaan naar eten en water. Net zoals in het echte leven is niet alles eet- of drinkbaar. Je moet dan bijvoorbeeld water koken om de bacteriën te doden. Natuurlijk moet je hiervoor eerst vuur kunnen maken. Ook moet je je soms beschermen, bijvoorbeeld tegen slangen. Steeds opletten en één of meerdere wapens maken is dus ook geen overbodige luxe. Een andere uniek aspect is dat je je lichaam ook in orde moet houden. Je moet je wonden controleren om geen infecties te krijgen en je kan niet eten met vuile handen. Ook moet je ervoor zorgen dat er geen bloedzuigers op je armen blijven kleven.

Zoals zo vaak in zulke games, gaat ook de Poolse ontwikkelaar dus vrij ver in het simuleren van het survivalelement. Bij andere games haak ik in zo’n gevallen na een tijdje af. Als je eenmaal alles door hebt, voelt dat namelijk nogal snel repetitief. Ook snap ik dat sommige gamers zulke spellen te omslachtig en te diepgaand vinden. Gelukkig koppelt men in dit geval er een stevig verhaal aan vast en kan het survivalelement verhoogd of verlaagd worden.

Smartwatch als leidraad

Dit verhaal ontdek je onder andere door je walkie talkie, waarmee je contact hebt met je verloren vrouw. Dit communicatiemiddel werkt, net als je smartwatch, op zonne-energie. De smartwatch heeft drie functies. Het is een GPS waarmee je locaties kunt vinden en ontdekken, en natuurlijk kun je er ook op zien hoe laat het is. Dit is handig om te weten wanneer het donker wordt en je kan rusten. Tot slot is het een scanner van je lichaam, zodat je bijvoorbeeld weet wanneer het tijd is om te drinken of wanneer er een bloedzuiger op je zit.

Het verhaal ontdek je daarnaast ook met de notities die je tegenkomt op een wat bizarre manier. Je hebt namelijk af en toe de kans met een ritueel een drankje te drinken waarmee je in een soort waas het verleden beleeft. Ik blijf het een vreemd gegeven vinden, maar op deze manier is er wel een verhaal gegoten in een survivalgame. Je wil het echt verder spelen om te weten hoe alle elementen samenkomen en hoe het verhaal gaat aflopen. Er zijn trouwens verschillende eindes waardoor je de game zeker nog een tweede keer kan spelen, eventueel op een andere moeilijkheidsgraad.

Fraai water en mooie lichtinvallen

Grafisch gezien is Green Hell moeilijk te beoordelen. Ik werd nooit écht weggeblazen, maar toch is de ontwikkelaar erin geslaagd een mooie replica van het regenwoud na te maken. Het water, dat natuurlijk rijkelijk aanwezig is, is mooi gecreëerd. Dit kan bij zowel kleine als grote games wel eens tegen te vallen. Ook lichtinvallen, vaak bij het vallen van de avond, is knap werk.

Naast de story mode heeft het game ook nog een survival mode en een modus met allerlei challenges. Daarnaast kan het spel ook met in totaal vier personen in co-op gespeeld worden. Hier kan ik geen beoordeling over geven, aangezien ik geen vrienden had die het game ook speelden. Maar voor mensen die dergelijke games graag samen spelen is dit natuurlijk wel een positief punt.

Conclusie

Green Hell was een leuke ontdekking. Op het vlak van survival heeft hij veel gemeen met de games die we al gespeeld hebben, en dat gaat best wel diep. Echter koppelt de ontwikkelaar, Creepy Jar, hier een sterk en bevredigend verhaal aan. Hierdoor ben ik niet afgehaakt zoals wel eens durft te gebeuren met dit genre. Daarnaast is het Amazonewoud gewoon een leuke setting. Grafisch kent de game sterke aspecten, zeker als je weet dat het eigenlijk het werk is van een kleine ontwikkelaar. Een liefhebber van het genre kan deze titel eigenlijk niet laten liggen.

Reacties

Login of registreer om te reageren.