Joeri Tits | maandag 11 Feb 2019, 13:22

Guns, Gore & Cannoli 2 is een actiegame van Belgische bodem, vergelijkbaar met titels als Metal Slug. Hebben onze Belgische vrienden een leuke game gemaakt?

Review

Rating 8/10
User rating 0/10
  • Ziet eruit als een prachtige strip
  • (Online) Co-op
  • Nieuwigheden in de besturing...
  • ... die in het begin voor wat problemen zorgt
  • Matig verhaal

Gespeeld op de Xbox One X

Vorig jaar kon ik in de hal met Indiegames van Gamescom al even aan de slag  met Guns, Gore & Cannoli 2. De titel trok mijn aandacht omdat ik het eerste deel best een geslaagde game vond, en omdat dit zowat de enige stand op de hele beurs was waar ik Vlaams kon praten. Guns, Gore & Cannoli 2 is namelijk gemaakt door de Antwerpse ontwikkelaar Crazy Monkey Studios. De platformer neemt ons ditmaal mee naar de Tweede Wereldoorlog.

REVIEW

Cannoli?

De aanwezigheid van veel wapens en bloed verraad de titel natuurlijk wel enigszins, maar waar komt de Cannoli dan vandaan? Cannoli is de naam van het hoofdpersonage en heeft eigenlijk niets te maken met het Italiaanse koekje. Ik moet trouwens bekennen dat ik bij het eerste deel automatisch aan Cannelloni moest denken. Met mijn beperkte kennis van de keuken dacht ik zelfs dat dit hetzelfde product was. Hoe dan ook, het gaat dus niet om Italiaanse lekkernijen, maar om Vinnie Cannoli. Vinnie was ook de mafiabaas waarmee we in het eerste deel aan de slag mochten. Dat deel vond plaats tijdens de drooglegging van de jaren twintig. Het vervolgdeel neemt ons mee naar 1944, naar zowat het einde van de Tweede Wereldoorlog dus.

Mafia, Politie, Nazi's en zombies

Het verhaal start wanneer Vinnie Cannoli weet te ontsnappen uit de handen van twee handlangers van The Dark Don, een nieuwe maffiabaas. Door deze ontsnapping word je natuurlijk het doelwit van de leden van deze maffiafamilie, maar als bad guy heeft ook de politie het op je gemunt. Aangezien het spel zich dus afspeelt in de Tweede Wereldoorlog mogen ook Nazi's niet ontbreken. Daarnaast kom je ook de zombies, in alle vormen en maten, uit het eerste deel weer tegen. Het moge duidelijk zijn: er is voldoende variatie op het vlak van vijanden.

Deze diversiteit is eveneens terug te vinden in de speellocaties en is een beetje gekoppeld aan het soort vijanden die je gaat tegenkomen. Mafiosi kom je tegen in de stad, waar je klassehotels en theaterzalen gaat bezoeken. Nazi's vind natuurlijk aan het front en de zombies komen je kant op in Thugtown, de spookstad die ook het decor was in deel één. Iedere locatie werd door de ontwikkelaar gedetailleerd vormgegeven. Bewegende jukeboxen of een poster van Uncle Sam; op de achtergrond is wel altijd wat te beleven. Daarnaast kan het gevaar komen van elke kant. Een raam of een geheim keldergat; de kans dat er één of andere vijand hieruit tevoorschijn komt is steeds aanwezig. Daarnaast kan de omgeving tijdens het platformen soms drastisch veranderen. Een tank of een wagen die ergens op inrijdt kan ervoor zorgen dat de politie of nazi's opeens in groten getale op je af kunnen komen. Deze afwisseling zorgt ervoor dat je steeds op het puntje van je stoel zit en je aandacht niet verliest.

Om het steeds dreigende gevaar een halt te roepen, leer je na verloop van tijd de routine van de vijanden kennen. Zo is er ééntje die er uit ziet als een bodybuilder en probeert jou daarom steeds al rammend te raken. Wanneer er zo'n spierbundel op het scherm verschijnt, probeer ik deze steeds eerst uit te schakelen, omdat het moeilijk is je hiertegen te wapenen. Zeker wanneer er een grote groep vijanden op je af komt, dien je soms te kiezen welk gevaar het grootste is om zo te beslissen wie je eerst probeert uit te schakelen. Gewoon wat gedachteloos rondschieten kan natuurlijk ook, maar een beetje nadenken is toch de sleutel tot het meeste succes.

Nieuwigheden in besturing

Guns, Gore & Cannoli 2 is net zoals zijn voorganger een actiegame in het “run and gun”-genre, dat we kennen van klassiekers als Contra en Metal Slug. Aangezien we tegenwoordig andere standaarden hanteren heeft men voldoende nieuwigheden toegevoegd. Zo kent dit tweede deel een keuzewiel voor de wapens. Ook kan onze Italiaanse vriend ditmaal helemaal rond zijn as schieten. Dit vergroot de vrijheid enorm. Helaas werkt de auto-aim net wat te enthousiast, want het spel selecteert meestal de voorste vijand. Wanneer je, zoals ik al eerder heb omschreven, wat bewuster wilt spelen, werkt dit een beetje tegen.

Ook zal de computer steeds eerder een vijand auto-aimen dan een voorwerp, wat soms voor problemen zorgt. Daarnaast heeft het me in het begin wat moeite gekost om de besturing onder de knie te krijgen. De knoppen zijn niet verdeeld zoals we het gewend zijn en ook het wisselen tussen de vele verschillende wapens kon eenvoudiger. En, in dit deel moet je springen met LT. Achteraf gezien is dit een logische keuze, aangezien je je beide duimen constant nodig hebt om te bewegen en te richten met je joysticks. Het vergt alleen wat oefening om het onder de knie te krijgen.

Stripverhaalbeleving

Zoals reeds eerder aangehaald zijn de vijanden en locaties divers en gedetailleerd. Dit is meteen een van de allersterkste punten van het game. Voor het grafische aspect heeft de ontwikkelaar samengewerkt met Claeys Brothers. Deze studio heeft gebruik gemaakt van handgetekende tekeningen. Hierdoor lijkt het helemaal op een stripverhaal en dat zorgt simpelweg voor een fantastisch geheel. Denk maar aan de stoere praat van de maffiosi of het flinterdunne verhaal. Waar komt dat nog voor, behalve dan in een stripverhaal?

Zelfs online co-op

Het spel valt uit te spelen in een kleine vier uur, maar kent een grote herspeelbaarheid. Dat komt door de simpele toevoeging van co-op waarbij je met maximaal drie anderen kan samenspelen. Dit kan niet enkel offline, maar ook online. Dit lijkt misschien al snel logisch, maar veel ontwikkelaars vertikken het om online co-op toe te voegen. Dat een kleine indie-ontwikkelaar die moeite wel doet, is een gigantisch grote plus. Daarenboven leent het game er zich enorm toe om het samen te spelen.

Conclusie

Guns, Gore & Cannoli 2 is hoe een vervolg moet zijn, het is op zowat elk vlak verbeterd. De besturing is in het begin misschien wat ingewikkeld, maar door enkele nieuwigheden heb je meer vrijheid in je acties. Het verhaal is misschien maar wat dun, maar het grafische aspect maakt alles goed. Je waant je meteen in een prachtig stripverhaal. Het game kost slechts dertien Euro en ik kan mij geen enkele titel herinneren die zoveel plezier bracht voor zo weinig geld. Dat de ontwikkelaar zelfs een online co-op functie heeft toegevoegd, maakt de keuze om deze titel meteen aan te kopen alleen maar gemakkelijker.

Reacties

Login of registreer om te reageren.