Joeri Tits | Friday 24 Nov 2023, 0:06

Puzzelaar The Talos Principle 2 is weer terug op de Xbox, en wij checkten hem!

Review

Rating 10/10
User rating 0/10
  • Grafisch sterk en sfeervol
  • IJzersterke puzzels
  • Geniale leercurve
  • Laat je niet enkel over puzzels nadenken
  • Niets noemenswaardigs

Gespeeld op Xbox Series X. Alleen beschikbaar voor Xbox Series S/X.

The Talos Principle heeft mij enkele jaren geleden enorm verrast. Het spel kwam in 2019 uit op Xbox One, maar dateert eigenlijk uit 2014. Na negen jaar is het dus eindelijk tijd voor een langverwacht vervolg. Is het tweede deel net zo sterk als het eerste?

REVIEW

Om met de deur in huis te vallen...

Wanneer ik een recensie schrijf, begin ik vaak met wat algemene informatie over het spel. Daarna gaat het over wat het soort game het is, het verhaal, de gameplay of de grafische pracht. Voor al deze aspecten benoem ik de plus- en minpunten. Ik maak een conclusie en oordeel welk eindcijfer ik het spel ga geven. Voor The Talos Principle 2 draai ik de rollen graag eens om. Ik geef jullie nu al mee dat ik het game mijn allereerste tien ooit ga geven. Door dit meteen prijs te geven is mijn enige taak nog jullie te overtuigen waarom ik het doe. Dit wil niet zeggen dat ik geen opmerkingen ga maken over wat beter kan, maar deze kanttekeningen hebben voor mij geen invloed op de totale beleving. Integendeel, vaak zijn het kwesties van voorkeuren die voor de ene speler beter uitpakken dan voor de andere.

Van zodra je The Talos Principle 2 opstart, word je gedropt in het midden van enkele puzzels. Deze puzzels lijken erg op de puzzels van het eerste deel, zowel qua opzet als qua uitzicht. Dit eerste deel wordt gebruikt als een soort tutorial voor nieuwe spelers van de reeks of voor een opfrissing voor de gamers die het eerste deel gespeeld hebben. Voor nieuwelingen zou dit wel al meteen eens pittig kunnen zijn, aangezien je geen enkele uitleg krijgt over wat er precies van je verwacht wordt. Gelukkig zijn de puzzels nog vrij gemakkelijk en gaat het iedereen lukken om te ontdekken wat je precies moet doen. Wanneer je deze eerste puzzels opgelost hebt, begint het verhaal pas echt.

De duizendste in zijn soort

Je wordt dan namelijk wakker als 1K, een “menselijke robot” en de duizendste bewoner van New Jerusalem. Deze wereld is gebouwd door één van de belangrijkste personages uit het eerste deel. Omdat deze franchise niet zo bekend is, ga ik hier niet te erg over uitweiden. Stel dat je ooit met het eerste deel wilt beginnen, zou ik erg veel verklappen en veel van het spelplezier verpesten.

Al snel hebben andere “menselijke robots” van New Jerusalem door dat 1K als laatst geborene wel eens heel bijzonder kan zijn voor de beschaving. Zeker wanneer mysterieuze mythische krachten de bewoners van New Jerusalem toch eens de wereld willen laten verkennen. Samen met enkele andere expeditieleden trekt 1K de wijde wereld in.

De wijde wereld zijn maar liefst vier zones: eentje in het noorden, eentje in het oosten, eentje in het westen en, jawel, eentje in het zuiden. Iedere zone heeft drie gebieden. Elk gebied heeft een eigen thema. In het ene gebied waan je je zo in een scène uit de Lord of The Rings. In een ander gebied ben je in de besneeuwde bossen uit Game of Thrones. Het doel van elk gebied is om toegang te verkrijgen tot een imposant gebouw dat mijn verwijzingen naar deze populaire fantasiereeksen alleen maar kan bekrachtigen. In combinatie met een leuke soundtrack - die helaas wat te vaak herhaald wordt - en de grafische pracht, sta je vaak met bewondering te staren naar je scherm.

Mis ik niets om tot een oplossing te komen?

Ondertussen heb ik het nog steeds niet gehad over het belangrijkste van de game: de puzzels. De puzzels zijn in principe op dezelfde manier opgebouwd als in het eerste deel. Je moet door tools te gebruiken of deze te verbinden toegang krijgen tot een eindpunt. Het eindpunt is in dit spel een ruimte met daarin een monument. De puzzels laten je quasi altijd zien waar je naartoe moet werken. Hierdoor begint je grijze massa al van de eerste seconde dat je de puzzel ziet te malen naar een oplossing. Vaak ga je het gevoel hebben dat je minstens één tool te weinig hebt om tot het eindpunt te geraken. Zo ga je poorten moeten proberen open te krijgen door met een straal van dezelfde kleur erop te schijnen. Dit doe je bijvoorbeeld door connectors met dezelfde kleuren met elkaar te linken. Het kan echter zijn dat je net die ene beschikbare connector wat verder in de puzzel nodig blijkt te hebben om een andere deur open te krijgen. Gelukkig heb je dan bijvoorbeeld een “jammer” met dezelfde functie die de poort open kan doen. Hierdoor kan je de connector meenemen om verder in de puzzel te gebruiken en de tweede poort open te doen. Dit is natuurlijk maar een zeer simpel voorbeeld van een puzzel. Een andere keer heb je een muur in de weg zitten die ervoor lijkt te zorgen dat je het niet kan oplossen. Nog een andere keer lijkt een straal van een connector in de weg te zitten voor een andere connector die je ook nodig hebt. Stralen gaan elkaar immers blokkeren.

De combinatie van verschillende tools maakt het puzzelen steeds pittiger. Zo zijn er de drillers die we ook kennen uit Portal. Het nut van deze drillers is dat je andere tools hiermee door de muur kan halen of stralen van connectors hierdoor kan laten schijnen. Het is met de drillers altijd moeilijk om in te schatten waar en hoe je ze moet inzetten. Hexahedrons daarentegen zijn gewoon boxen die je kan zetten op druktoetsen, maar toch ga je vaak een andere functie aan deze boxen moeten proberen te geven. Bijvoorbeeld om er een connector op te plaatsen om zo net toch over een muurtje of ander obstakel een connectie te kunnen maken.

Geniale leercurve zorgt steeds voor een oplossing

Natuurlijk is er altijd een oplossing voorhanden, maar soms is het even zoeken. Het “Eureka”-gevoel dat je krijgt als je een puzzel eindelijk kan oplossen, is gewoon heel wat anders dan het gevoel dat je krijgt als je pakweg een eindbaas neerhaalt in een shooter of een race wint in een rallygame. Elke gebied is een open wereld met acht normale puzzels. Deze puzzels moet je oplossen om toegang te krijgen naar het centrale gebouw van het eiland. In de open wereld kan je zelf beslissen welke puzzel je eerst oplost. Bij veel gebieden wordt er echter een nieuwe mogelijkheid of instrument ingevoerd. De eerste puzzel of puzzels zijn vaak om de nieuwigheid te ontdekken, maar richting puzzel acht wordt het steeds ingewikkelder. Je leert het object op verschillende manieren gebruiken en de tools uit eerdere gebieden komen ook steeds meer aan bod. Omdat het een open wereldgame is, kan je gerust een puzzel even overslaan en een volgende eerst proberen. De ontwikkelaar stuurt je zelfs een beetje in deze richting, omdat een andere puzzel je vaak een andere denkwijze geven die je kan helpen met een eerdere puzzel. De leercurve van deze game is hierdoor eigenlijk enkel maar geniaal te noemen.

Niet enkel nadenken over puzzels

Naast de normale puzzels is het zeker de moeite om de rest van de ruime gebieden uit te kammen. Er zijn namelijk nog verborgen puzzels te vinden, maar ook Prometheus Sparks die ervoor kunnen zorgen dat je een reguliere puzzel kan overslaan. Ook het verhaal ontdek je laagje per laagje. Deze ontdekking doe je bijvoorbeeld door te praten met je expeditieleden. Byron, Melville, Alcatraz en Yaqut zijn misschien dan wel robots, ze hebben allemaal hun eigen karakter en mening over de wereld en de expeditie. Ook zit je, net zoals in het echte leven, op sociale media. Soms krijg je nogal wat persoonlijke filosofische vragen. Moeten mensen die iets verkeerds doen gestraft worden? Moet de wereld zich aanpassen aan ons of wij ons aan de wereld? Ook met de interacties met de mythische figuren krijg je vaak filosofische vraagstukken voorgeschoteld. In het begin vond ik deze interacties eigenlijk vervelend. Ik kende het eerste deel waar het verhaal gelijkaardig was, maar toch ook meer op de achtergrond bleef. De puzzels stonden in het eerste deel vooral centraal. Het was voor mij dus aanpassen met dit tweede deel, omdat het verhaal, het ontdekken van omgevingen en zelfs filosofie een prominente plek kreeg. Na een tijdje was ik deze combinatie gewend en kon ik niet anders dan genieten.

Conclusie

The Talos Principle 2 is een bijzondere game. Eerst en vooral is het een uitmuntende puzzelgame met interessante puzzels met een geweldige leercurve. Grafisch is het geweldig en het heeft een bijzonder verhaal. Ook stelt het je soms lastige filosofische vragen. The Talos Principle 2 laat je dus niet enkel nadenken op het gebied van het oplossen van puzzels. The Talos Principle 2 kost bovendien standaard slechts € 29,99. Dit is een koopje voor de vele kwalitatieve uren spelplezier die je ervoor terugkrijgt.

Reacties

Login of registreer om te reageren.