Casper Egas | woensdag 28 Sep 2022, 23:14

In Europa kennen we de NBA 2K-franchise al sinds het jaar 2000. Nu is er dan deel 2K23 voor je Xbox!

Gespeeld op Xbox Series X. Xbox One heeft een andere versie, met andere opties.

Al jaren ben ik de vaste recensent van de NBA 2K-franchise. Jaar na jaar verandert er misschien niet zo veel, maar als je het eerste deel op de Dreamcast vergelijkt met dit 24e deel, dan is er natuurlijk een wereld van verschil te bemerken. Volgend jaar zou het dus de 25e game moeten zijn; wat wel erg bijzonder is voor een videogame reeks. De editie van vorig jaar had echt wel wat steekjes laten vallen, waardoor het eigenlijk meer stap achteruit, dan een stap vooruit was. Ik wil deze nieuwe versie vooral beschouwen als vervolg en kijken naar waar het spel echt vooruit is gegaan en niet alle modi weer helemaal uitdiepen.

Jordan Challenge

Terug van weggeweest is de speciale Michael Jordan-modus. In deze Jordan Challenge (her)beleef je de mooiste momenten uit de carrière van deze legendarische speler. De aankleding is erg gaaf met, voorafgaand aan de wedstrijd, interviews met spelers die echt tegen hem speelden in die tijd. Ook is de presentatie aangepast aan hoe de weergave op tv was in de jaren tachtig en negentig. Het wazige filter is misschien iets te veel van het goede, maar verder is het echt leuk gedaan. Dat filter kan overigens gewoon uitgezet worden, dus erg is dat ook niet.

Jordan is echt een megaster in deze wedstrijden, waardoor je echt gaat spelen met de focus op deze speler. Je wordt ook aangemoedigd om dit te doen, want je krijgt speciale uitdagingen voor je kiezen om zodoende sterren te verdienen. Deze uitdagingen zijn bijvoorbeeld, win de wedstrijd, scoor 60 punten met Jordan, haal 10 rebounds en 5 assists. Er zijn in totaal vijftien momenten uit de carrière van Jordan te spelen, waarvan het leeuwendeel hele wedstrijden zijn. Je bent dus best even zoet met deze leuke modus.

Noemenswaardige veranderingen

Alle andere modi in het spel zijn al jaren aanwezig. Je kunt bijvoorbeeld weer aan de slag met de WNBA, waarbij je dit keer verplicht een eigen speelster moet maken. Bij de heren is er meer veranderd, want bij het starten van een nieuw seizoen krijg je de keuze uit vier verschillende periodes. Wil je graag beginnen in de jaren tachtig met Larry Bird en Magic Johnson in de hoofdrol, of ga je liever voor de jaren negentig met Michael Jordan en Shaquille O’Neal? Je kunt ook nog kiezen uit de periode vlak na de eeuwwisseling, of natuurlijk gewoon met het huidige NBA-seizoen. Als je kiest voor een oude periode, dan merk je dat niet alleen aan de andere spelers of de ouderwetse presentatie, je merkt duidelijk dat de sport vroeger anders gespeeld werd. In de jaren tachtig werd er bijvoorbeeld veel meer met grote spelers onder de basket gespeeld en werden er schoten van relatief korte afstand genomen. Driepunters waren haast geen factor.

De MyTeam modus is dit jaar in Nederland ook weer geheel bruikbaar, inclusief de spelermarkt. Voor nieuwkomers: deze modus is de basketbaltegenhanger van FIFA Ultimate Team. Dit jaar is MyTeam sowieso leuker door een grotere variëteit aan single player en multiplayer mogelijkheden. Ook zijn eindelijk de contracten, waardoor spelers slechts enkele wedstrijden voor je spelen, verleden tijd.

Veel mensen worden ook enthousiast van MyCareer, waarin je zelf een speler ontwerpt en je een verhaallijn volgt en je speler ziet groeien. Het spelen van slechts één speler in een team (wat ook in andere modi mogelijk is) en het ontwikkelen van een speler vind ik wel geslaagd, maar waarom moeten het verhaal, de acteurs, de conversaties en het gedrag van iedereen altijd zo treurig zijn? Ook het constante rondbanjeren in een weinig interessante stad voegt naar mijn mening niets toe. Dit keer gaat het verhaal over MP, wat waarschijnlijk voor mega pannenkoek staat. Hij wordt in de NBA draft gekozen boven een ander nieuw talent die de fans van het team liever hadden gezien. Vervolgens draait het verhaal over de rivaliteit tussen MP en deze Shepard. Je moet dan jezelf bewijzen en de harten van de mensen uit de stad zijn te winnen. Misschien is het idee nog aardig, maar de uitvoering is zo pijnlijk slecht, dat ik alle tussenstukken een worsteling vind om door te komen.

Toch is er al met al weer zoveel te doen, dat je echt gemakkelijk vele tientallen uren kan blijven spelen. Deze franchise heeft echt meer dan genoeg content om je minstens het hele jaar zoet te houden. Laat je echter niet verleiden door de bizar dure Jordan uitvoering van het spel, want je krijgt vrijwel alleen flauwe in game items die de meerprijs zeker niet rechtvaardigen. De 150 euro kostende Championship Edition heeft tenminste nog een jaarabonnement op de echte live NBA-wedstrijden, dus dat kan als fan nog de moeite zijn.

Balans en presentatie

Qua presentatie is NBA 2K23 niet echt veranderd. Misschien zijn de menu’s iets overzichtelijker, maar het is nog steeds een enorme wirwar van opties. Het matige wekelijkse programma 2K TV is ook weer terug, helaas met dezelfde presentatoren. Het commentaar en de hele show om de NBA heen zijn nog altijd van de bovenste plank. De rapmuziek is nog steeds echt niet mijn ding, maar dat is natuurlijk persoonlijk. Grafisch oogt het spel niet veel anders dan zijn voorganger. Dat betekent overigens dat de wedstrijden nog steeds fantastisch ogen. Je kunt echter wel zien dat de spelers uit de vroegere periodes minder mooi zijn nagemaakt. Zelf een ster als John Stockton lijkt niet goed. De constante updates, inclusief storende berichten in beeld, zijn nog altijd van de partij en de installatie van het spel is groter dan ooit.

NBA 2K staat ook bekend om zijn geweldige gameplay. Het spel is dit keer beter in balans dan de vorige editie, al zou ik persoonlijk afstandsschoten op de hogere moeilijkheidsgraden iets makkelijker maken om het realisme te vergroten. De nadruk om goed timen is in deze editie gebleven en vind ik nog steeds wat overdreven. Time je een schot niet perfect, dan kun je een score vrijwel zeker op je buik schrijven. Gelukkig kun je ook dit zelf wat tweaken. Het zijn ook eigenlijk maar hele kleine dingetjes, want het spel speelt echt zeer goed en realistisch. Voor beginners is er een nieuwe semi-pro moeilijkheidsgraad bijgekomen, maar ik kan mij nog steeds voorstellen dan NBA 2K23 voor beginners nogal intimiderend is.

Nieuw is de adrenalinemeter, die er soms voor kan zorgen dat het hele team tijdelijk op een hoger niveau gaat spelen. Niet langer is slechts een speler ‘hot’, maar doet het hele team mee. De badges, met specialiteiten van spelers zijn dit keer wat beter uitgevoerd, met een meer logische progressie. Hetzelfde geldt voor de vaardigheden van je eigen speler, want deze houden nu ook meer verband met elkaar. Niet langer kun je geweldig zijn in driepunters, maar een schot van dichterbij altijd missen.

Conclusie

Er is voor ieder wat wils aanwezig in deze game. Als het spel je grijpt, dan kun je echt helemaal losgaan. De gameplay is realistisch en diepgaand genoeg om niet snel te gaan vervelen. Als je bereid bent de wat hoge drempel over te gaan, dan zul je vast overtuigd worden. Eigenlijk is elke modus in NBA 2K23 een game op zich en zou je zelfs zonder de andere opties geprobeerd te hebben genoeg plezier kunnen beleven. Natuurlijk is NBA 2K23 geen totaal andere game dan zijn voorganger, maar ik denk dat het spel wel op elk vlak een stap vooruit is gegaan. Als nou volgend jaar ook het verhaal een keer wat minder triest is, dan ben ik helemaal gelukkig.