Casper Egas | maandag 18 Sep 2023, 12:28

Ook dit seizoen duiken we weer in een nieuw deel van de NBA 2K-franchise!

Gespeeld op Xbox Series X. Xbox Series S/X en Xbox One-versies apart verkrijgbaar.

Dit is alweer het 25e deel van NBA 2K. Vreemd genoeg wordt dat feit niet uitgebreid uitgemeten in de game, buiten wat banners hier en daar. Ik wil er echter wel even bij stilstaan, want het komt niet vaak voor dat een gamefranchise het zoveel jaren op rij volhoudt en ik de spellen vanaf het eerste deel ook daadwerkelijk gespeeld heb. Ik zal daarom naast de beschouwing van NBA 2K24 ook terugkijken op de franchise als geheel. Waar liggen de wortels en wat weet de nieuwe versie weer aan de formule toe te voegen?

In den beginne...

Begin jaren 90 wist SEGA van de Mega Drive (console) mede een succes te maken door zijn goede sporttitels. De opvolger, de SEGA Saturn, verkocht echter minder goed en ook was het aanbod van sportspellen niet half zo goed. NHL All-Star Hockey in 1995 was bijvoorbeeld een flop. Dezelfde ontwikkelaar (Gray Matter) ontwikkelde daarna nog NBA Action met ietwat meer succes, maar ging niet lang daarna failliet na de release van The Crow: City of Angels voor Acclaim (op de Saturn en PlayStation). Dat is echt bizar slecht, dus dat verrast mij allerminst. SEGA zocht toen voor een nieuwe ontwikkelaar die de NBA Action franchise een stap verder kon brengen. Dat werd Visual Concepts, dat in NBA Action 98 uitbracht. In feite was dit een adaptatie van NBA Fastbreak ’98 voor de PlayStation, maar de ontwikkelaar maakte desalniettemin indruk op SEGA, waarna de developer werd opgekocht om zich klaar te maken voor de SEGA Dreamcast. Om niet op nieuw de fout te maken van de Saturn, wilde SEGA dat er nu een ijzersterke lineup aan (vooral Amerikaanse) sportspellen klaarstond voor hun nieuwe console.

Visual Concepts was op de Dreamcast verantwoordelijk voor de zeer goed ontvangen NFL 2K en NBA 2K spellen en kon al snel jaarlijks door met deze franchises. Later kwam hier zelfs nog World Series Baseball bij (vanaf 2K2). Er was ook nog NHL 2K beschikbaar, maar deze games werden door een andere ontwikkelaar gemaakt. Voor de tijd was NBA 2K, dat eerst NBA 2000 zou gaan heten omdat het millennium in die tijd echt een hype was, veel mooier en wat realistischer dan de concurrentie. Vergeleken met de eerste PlayStation konden de 3D-graphics op de Dreamcast pas echt goed tot hun recht komen. Als je het spel echter tegenwoordig nog eens speelt, dan valt op hoe weinig opties het spel 25 jaar geleden had en hoe eenvoudig de gameplay nog was. Toch vind ik dat het spel zeker nog leuk kan zijn voor iemand die vaker retro video games speelt.

Wat maakt NBA 2K24 anders dan zijn voorgangers?

Om eerlijk te zijn is het vooral een kwestie van evolutie, niet van revolutie. Verwacht dus geen totaal ander spel dan zijn directe voorganger. Vooral de presentatie is nauwelijks gewijzigd. 2KTV is terug, de menu’s zijn nog altijd zeer onoverzichtelijk en hebben grotendeels dezelfde look en grafisch is het spel amper vooruit gegaan. Er is een nieuw systeem geïmplementeerd om de echte bewegingen van de meest bekende spelers op basis van video naar het spel over te zetten, waardoor het nu lijkt alsof alle sterren naar de motion capture studio zijn gekomen.

De modi zijn ook grotendeels hetzelfde. Vorig jaar was er een modus waarin je de belangrijke momenten uit de carrière van Michael Jordan kon herbeleven; nu kan dat op dezelfde wijze bij de carrière van Kobe Bryant. Ik vind de uitvoering echter iets minder goed en Jordan spreekt daarnaast meer tot de verbeelding dan Bryant. Je hebt weer MyTeam met zijn kaartjes, die je eventueel met (een heleboel) echt geld kunt kopen. Er zijn daar wat nieuwe mogelijkheden, waarvan de optie om een salary cap in te stellen de beste is. Je kunt dan niet zomaar de sterkste kaarten/spelers allemaal in je team zetten. Er is ook weer de MyNBA en MyWNBA om potjes, play-offs of seizoenen te spelen in het mannen of vrouwenbasketbal. Net als vorig jaar kun je bij de mannen ook weer kiezen om in een oudere periode te spelen, in plaats van het huidige seizoen. Een grappig detail is dat het een van de retro modes nog speelt na de eerste NBA 2K-spellen. Deze modes zijn weer erg compleet, maar daarmee ook erg intimiderend voor beginners. Er is daarom ook een ietwat versimpelde MyNBA Lite optie toegevoegd. Ik vind dat het echter te weinig verschil maakt en dat het spel met zijn vele opties en complexe gameplay nog steeds erg pittig is voor beginners. De laatste terugkerende modus is de MyPlayer mode. Hierin maak je weer een eigen speler en kun je in een grote stad deelnemen aan allerlei single player en multiplayer activiteiten. De stad ziet er dit keer een stuk beter uit en het lamme verhaal dat elk jaar wordt toegevoegd is dit jaar veel minder uitgebreid en storend.

Dit jaar is het mogelijk om alle modes online te spelen met anderen op de PlayStation. Het was wel even een gezoek om uit te vinden hoe je vrienden uit kunt uitnodigen, maar daarna lukt het om cross platform te spelen en zelfs een NBA League te maken. Helaas hadden we wel problemen met lag en het wegvallen van de verbinding, maar dat kan natuurlijk aan ons hebben gelegen.

De gameplay van NBA 2K24 is ook onderhanden genomen; helaas met wisselend succes. Met MyPlayer is men ingegaan op de hele GOAT-trend die je tegenwoordig overal online ziet. Jouw speler kan als hij voldoet aan bepaalde voorwaarden tijdens een game zijn stats sterk boosten door in een soort overdrive te gaan. Bij reguliere games in andere modi kun je dit keer ook kiezen als een speler ‘on fire’ raakt welke stats je wil boosten tijdens het spelen. Wil je bijvoorbeeld dat hij nu extra goed kan schieten, sneller is of juist beter kan verdedigen? Een grotere aanpassing is hoe spelers gedekt worden en hoe de timing van de schoten precies is afgesteld. Een goede verdediging heeft nu veel meer invloed om de kans dat schoten raak gaan. Soms is hierdoor de flow realistischer en worden ook meer realistische fouten gefloten, maar soms gaat het ook echt te ver. Vooral wanneer je een simpele lay-up wil nemen kan het onrealistisch moeilijk zijn. Zelfs als je een grote speler hebt en je over een kleine point guard wil scoren, gaat het dikwijls mis. Bij het nieuwe schietsysteem zie je hetzelfde probleem terug. Het idee dat je nu een wijdere marge krijgt om een schot in het groen te timen wanneer je vrij staat is wat mij betreft goed. Het nadeel is echter dat je nu ook lay-ups zorgvuldig moet timen en dat de schietmeter tijdens het schot nog kan veranderen wanneer een verdediger instapt. Hierdoor moet je zelfs als veteraan onnodig wennen en gaan veel schoten nodeloos mis. Dit leidt tot frustraties. Ik vind dat het sowieso nog steeds te belangrijk is dat je als speler schoten precies goed timet, in plaats van dat je leuk bezig bent met de strategie van het basketbal. Speel ik een basketbalspel, of een timing-spel? Als je de moeilijkheidsgraad naar beneden schroeft kun je de timing wel soepeler maken en je kunt ook de gameplay naar wens tweaken met allerlei sliders.

Conclusie

Dus al met al is NBA 2K24 natuurlijk weer een overcompleet, grafisch prachtig en superrealistisch basketbalspel. Je kunt weer vele uren zoet zijn als je alles uit de opties van het spel wilt halen. De instap is zoals vanouds moeilijk en zelfs veteranen zullen weer opnieuw moeten wennen aan de nieuwe schietmechanieken. Laat je niet verleiden om extra geld te spenderen aan allerlei dure microtransacties, want het spel heeft meer dan genoeg te bieden. Ook leuk is dat je tegenwoordig tegen PlayStation-gebruikers kunt spelen. Maar waarom zijn de menu’s na al die jaren nog steeds zo onoverzichtelijk? Wie weet is het na nog eens 25 jaar NBA 2K gefikst.