Casper Egas | woensdag 15 Mei 2024, 22:08

TopSpin is weer terug na vele jaren afwezigheid! Sla je een balletje mee?

Gespeeld op Xbox Series X. Geoptimaliseerd voor Xbox Series.

TopSpin was ooit een van de meest bekende tennis-franchises. Zo goed als Virtua Tennis was het nooit, maar het was wel een van de beste alternatieven. Na een aantal jaar verdwenen beide series echter van het toneel en kwamen er alleen sporadisch nog wat matige tennisgames uit. Kennelijk vond 2K het nu tijd om weer eens een balletje op te gooien en het een deel te maken van hun bekende sportlabel. Ik weet dat de jaartallen bij sportspellen vaak wat voorlopen, maar 2K25 in mei 2024? Overdrijven is ook een kunst.

Eén teen in het water

Als ik aan 2K denk, dan denk ik aan NBA 2K, wat de afgelopen jaren een van mijn favoriete game series is geworden. Geweldige, realistische gameplay, supergoed commentaar, vele modi en prachtige graphics. Helaas heb ik het dan dus over NBA 2K en niet over TopSpin. Het lijkt er verdacht veel op alsof de uitgever heel voorzichtig wilde proberen of er een markt voor tennisspellen is. Mijn eerste indruk was dan ook negatief. Of moet ik zeggen mijn eerste en tweede indruk, want ik kreeg eerst lange documenten voorgeschoteld waar ik akkoord mee moest gaan en moest inloggen bij een 2K-account om de meeste functies van het spel te kunnen gebruiken. Niets geeft mij zo’n welkom gevoel als deze onzin.

De tweede eerste indruk (tja), was dus ook al niet positief. Dan bedoel ik niet de gelikte menu’s en zelfs niet de trieste online shop waarin je voor echt geld cosmetische items kunt kopen. Nee, ik bedoel de graphics. Voordat ik het spel probeerde dacht ik, eindelijk een tennisspel voor de nu toch al niet meer zo nieuwe consoles. Zou dat een grote sprong zijn? Een sprong voorwaarts in elk geval niet. De omgevingen kunnen grafisch nog wel door de beugel, maar de spelers zijn een aanfluiting. Het zijn lelijke monsters, die niet eens lijken om de spelers die ze voor moeten stellen. Al zou je ze naast de spelers uit NBA 2K houden, dan kun je hard lachen.

De audio is daarbij ook mager. Er is wat aardige, maar ook niet bijzondere, gelicenseerde muziek te horen en bij de academiemodus, waarin je de basis leert, hoor je een verveelde John McEnroe. Verder is er amper commentaar en hoor je gewoon tennisgeluiden. Dat ze niet all-in waren gegaan merk je ook aan de ingesproken stemmen, die steeds met ‘they’ en ‘them’ verwijzen naar jouw zelfgemaakte speler. Dat is niet omdat deze non-binair is, maar omdat ze geen zin hadden om het twee keer in te spreken, een keer voor een man en een keer voor een vrouw.

Een heerlijk potje tennis

Nu denk je vast dat TopSpin 2K25 een slechte game is of dat ik gewoon een zeikerd ben. Dat laatste misschien soms een beetje, maar het eerste toch zeker niet. Wat telt namelijk vooral in games? Juist ja, de gameplay. TopSpin is even wennen, maar is daarna gewoon hartstikke leuk. Let er wel op dat voor ervaren gamers de normale moeilijkheidsgraad veel te makkelijk is. Kun je dus wel overweg met een controller, ga dan voor hard of zelfs very hard.

Wat vaak een probleem is bij tennisspellen, is dat rally’s eeuwig kunnen duren of dat steeds maar hetzelfde gebeurt. Hier is dat niet het geval. Je kunt soms wat pech hebben, maar het is vooral jouw eigen vaardigheid (en die van de tennisser) die bepalen hoe goed het gaat. Naast strategisch spel is timing erg belangrijk. Je kunt veilige balletjes slaan met een korte tap op de knoppen, maar je kunt het ook ingedrukt houden en het in de groene zone loslaten. Hoe moeilijker de situatie, hoe moeilijker het is om goed te timen. Je kunt dit doen zonder spin, met een slice, een lob, een dropshot en ja, natuurlijk met topspin. Je merkt hierbij goed op welke ondergrond je speelt en je speler kan zelfs moe worden. Dus als je als een Duracell konijn de baan over rent, dan kun je op den duur de bal echt niet meer zo hard en zuiver slaan.

Er had meer in gezeten

De basis van TopSpin 2K25 is dus sterk. Dat doet mij de slechte graphics bijna vergeven. Toch ben ik er nog niet met mijn verhaal. De beschikbare opties moet ik namelijk ook wel even beschrijven. Ten eerste even de spelers. Er zijn vijfentwintig bestaande bekende en minder bekende spelers en speelsters beschikbaar. Een beetje mager misschien? Zeker als je bedenkt dat een deel bestaat uit spelers die al lang niet meer op de tour staan, zoals Sampras, Agassi en Graf. Grofweg de helft is man en de helft is vrouw. Dus dan houd je nog amper tien huidige spelers per geslacht over. Er zitten zeker echte toppers bij, zoals Medvedev, Murray, Alcaraz, Osaka, Williams en Gauff, maar ze zijn dus wel gemaakt door iemand die even langs de bekende brillenketen had moeten gaan. Djokovic en Nadal zijn helemaal nergens te bekennen. Je kunt gelukkig wel je eigen speler maken, die zwak begint en heel geleidelijk beter wordt.

Je kunt online spelen in toernooien of losse wedstrijden (met of zonder ranking). Een probleem is wel dat mensen dikwijls het spel verlaten als ze achter staan. Gelukkig telt dat dan wel als overwinning voor jou. Vreemd genoeg, en eigenlijk onacceptabel, is dat de carrièremodus ook verplicht online is. Niet dat je daar echt iets online doet. Nee, je krijgt alleen wat flauwe punten voor de online shop. Waar is mijn opt-out knop? De carrière is leuk, maar mist wat variatie en inspiratie. Train wat met oefeningen die niet in de buurt komen van de lol die je daarmee kunt hebben in Virtua Tennis en speel wat wedstrijden en toernooien. Zorg dat je bepaalde doelen haalt en je krijgt steeds moeilijkere uitdagingen voorgeschoteld. Er had iets meer spanning en sensatie in mogen zitten.

Je kunt natuurlijk ook gewoon losse wedstrijden spelen in je eentje, met maximaal vier spelers in een dubbelwedstrijd. En ja, dan kom je er toch op dat TopSpin 2K25 gewoon een fijn tennisspel is. De gameplay is goed. De basis is gelegd voor een veel beter vervolg. Laten we hopen dat er meer delen zullen volgen.